Ang Masungit Kong Boss (COMPLETED)

Chapter 25 " Knowing you "

Renan POV

" WAAAAHHHHHHHHHHH " sigaw ni jasmin kaya napalapit ako sakanya bigla .
" jasmin , jasmin wake up " sabi ko kasi parang nananaginip siya ng masama ..
" Papa , *Sniff* papa ko *sniff* " bulong niya habang umiiyak
" Jasmin , *niyuyugyog* wake up " sabi ko at niyuyugyog ko pa din siya . at onti onti niyang minulat ang mga mata niya at nagulat ako sa sunod niyang ginawa . niyakap niya ako
" Dhie " simpleng sabi niya pero ang puso ko ay sobrang saya . di ko alam pero niyakap ko siya pabalik . i really miss this .
" i love you dhie " bulong niya saakin .
" i love---- " naputol ko ang sinasabi ko ng maalala kong hindi kami pwede dahil magkapatid kami agad akong napabitaw sakanya at lumayo .
" B-bakit? " tanong niya saakin .
kasunod nun ay ang pagpasok sa kwarto ko ni bernadeth .
" Buti anak , gising kana " sabi ni bernadeth . matagal bago nakasagot si jasmin at nakatitig lang siya sa mga mata nito .
" dahil sayo namatay si papa " sabi ni jasmin habang nakatitig sa mga mata ni bernadeth at halata sa boses nito ang pinipigilan niyang sumigaw .
" kung hindi ka nagsinungaling sakanya , hindi tayo maaaksidente ! " galit na saad ni jasmin .
" a-nak a-anong sinasabi mo? " tanong sakanya ni bernadeth pero ngumiti ng mapakla lang si jasmin
" ano ang sinasabi ko ? , naaalala ko na lahat , narinig ko ang bangayan niyo ni papa bago tayo maaksidente ! at kung hindi dahil sayo ! hindi tayo maaaksidente at sana buhay pa si papa ! " sabi ni jasmin at may tumulong luha sa mga mata niya .
" Ipaliwanag mo ang totoo saakin bernadeth " dugtong pa niya kaya napatingin ako kay jasmin dahil hindi niya tinawag na mama ito .
" a-anong totoo anak? " sabi ni bernadeth at tuluyan ng umiyak .
" magmamaang maangan kapa ? " sabi ni jasmin pero nananatili pa din siyang nakaupo sa kama ko at nakatitig sa mga mata ni bernadeth .
" Im really sorry , pero hindi ako ang tunay mong ina " sabi ni bernadeth kaya napatingin ako sakanya hindi ko alam kung sasaya ba ako o magagalit basta halo halo ang emosyon ko .
" Sino ang tunay kong ina ? " simpleng tanong ni jasmin na para bang inaasahan na niya na yun ang totoo .
" s-si Jessie Bueneventura " sabi niya kaya nagtaka ako parang familliar ang pangalan nun ng babae
" Gusto ko siyang makita " sabi ni jasmin .
" oo anak , pag may pagkaka-- " di na natapos ang sasabihin niya
" Ngayon ", simpleng sabi ni jasmin . kaya napapikit si bernadeth nagbuntong hininga at lumabas ng kwarto ko .
" I really miss you " sabi ni jasmin saakin pero hindi siya nakatingin sakin , sa picture ko lang 2 years ago kasi nakaframe ito at nakadikit sa dingding.
" But i think your happy with jaerin " dugtong niya . gusto ko magsalita pero walang lumalabas sa aking bibig . gusto kong sabihin na hindi totoo yun . na siya pa din ang mahal na mahal ko at hindi yung babaeng yun

Jessie Bueneventura POV

*Ring*Ring*Ring

" Hello " sinagot ko ang tawag na hindi man lang tinitingnan kung sino ito .
( Jessie , You need to come here now At RL condominium ) sabi sa kabilang linya na halatang malungkot ang tinig nito .
" Why Bernadeth ? " alam ko na siya ang tumawag dahil nabosesan ko to .
( Jasmin want to see you ) pagkasabi niya palang nun agad akong napatayo .
" I-m going " sabi ko at pinatay na ang tawag .

Sinabi na ni bernadeth ang totoo , matagal ko na itong hinihintay . matagal ko na tong gustong mangyari . matagal ko silang hinanap ni kevin pero sa kasamaang palad , wala na si kevin . hindi ko man lang siya nakausap . hindi ko man lang nasabi sakanya ang totoo . di ko namalayan na tumulo na ang luha ko kaya pinunasan ko ito . pumunta na ako sa elevator at pinindot ang groundfloor dahil doon nakapark ang kotse ko . nang makarating na ako , walang ano ano sumakay na ako sa kotse ko at pinaandar ito . mga 20 mins ako sa byahe bago nakapunta sa condo na ito . . medyo malayo kasi sa company ko . .

pumunta ako agad sa elevator at pinindot sa gilid ang maliit na botton upang makita ako doon sa room nila dahil bawal ang fingerprint ko dito . pangalawang beses akong nakapunta dito , nung una ay nung nag usap kami ni bernadeth . maya maya sumara na ang elevator

*TING*

bumungad saakin ang mukha ni bernadeth na halatang nanghihina at sobrang nasasaktan .
" Where is she ? " tanong ko sakanya pero tumingin lang siya sa isang pintuan . onti onti akong lumakad papunta doon . pero bago pa ako makapasok ay hinawakan ako ni bernadeth pagtingin ko ay umiiyak na siya . hindi ko alam pero niyakap ko siya at niyakap niya din ako pabalik.
" Dont worry , hindi ko siya ilalayo sayo . " sabi ko sakanya at nginitian siya . pinunasan naman niya ang luha niya
" thankyou " sabi niya at ngumiti

kumatok na ako
" Come in " sabi ng babaeng matagal ko ng gustong mayakap .

onti onti kong binuksan ang pinto at bumungad saakin ang mukha ng aking anak na talagang kamukhang kamukha ko nung bata pa ako . ngumiti ako pero di ko maiwasang umiyak dahil sa saya .

" Mrs Bueneventura ? " pagtatakang tanong saakin ni renan .
" Alam niyo na po ba ? " tanong saakin ni jasmin nag nod lang ako at tuluyan ng pumasok at umupo sa gilid ng kama niya .
" Bakit hindi niyo sinabi saakin nung nagkita tayo ? " tanong niya saakin .
" Nirerespeto ko kasi anak ang gustong mangyari ni bernadeth , sorry " sabi ko sakanya .
" pwede po ba magtanong ? " tanong niya saakin , nagnod lang ako .
" Ano po ba ang nangyari bakit kayo naghiwalay ni papa ? " tanong niya saakin na para bang tinutusok ng ilang libong karayom ang puso ko sa tanong niya . pero kwinento ko pa din ..

--------

Please Comment , Like , Share and Vote my story MahBabies☺️