Instant Daddy and Mommy?

Chapter 2 - Harper

“Oh no problem anak, and hopefully magkasundo kayo at walang away ang magaganap.” tugon ni dad. Kahit na crush ko na si Kuya, I will still have to stand my ground para naman hindi isipin ni Kuya na easy-to-get ako noh.

“I will try my best Sir to be a good guardian to Harper.” sabi nito then look at me and flash a cute smile. Buti nalang at nakaupo ako kundi nalaglag na yung panty ko at teka lang, did I hear him right? He called me ‘Harper’? No one called me that, kinilig naman ako nang kunti doon hap. Makapagtaray nga para hindi maobvious.

“You don’t have to call me ‘Harper’, Reila  nalang kasi yun naman yung tawag nang most of the people na kilala ko eh.” yun babanat ka Kuya Crush, naku Reila sinaniban ka na talaga nang malanding multo.

“Para maiba naman, tsaka I like the name ‘Harper’ kasi yun yung name nang alter ego nang isa sa mga favorite superhero ko na si Speedy or Arsenal” tatawa-tawang sabi nito. Ano ba yung pinagsasabi niyang superhero, comics ba yun? Hindi naman ako mahilig sa mga ganun eh.

“Sorry but I don’t know what are you talking about but I don’t want you to call me that!” tatayo na sana ako nang hinawakan ni mom yung kamay ko “Sweetie, can you show him his room?” mom said. Hay naku, si mommy naman eh, hindi na ako pinatawad. “Fine, let’s go Garrett.” dire-diretso na akong lumakad papunta kung saan yung room niya and coincidentally right across my room.

GARRETT’S POV

Bakit nag-iba yung timpla sa akin yung babaeng ito? I thought to myself. She is so cute kahit na nung inirapan niya ako when I called her ‘Harper’. Ang cute naman kasi nung name tsaka bagay na bagay sa kanya. Naku, Garrett tama na nga yang kalokohan mo, off limits yan pagsasaway ko sa sarili. Talaga naman na off-limits siya eh. Di ba nga guardian niya ako at anak siya nang boss ko but I am still a guy that will admire her. Yun lang naman eh, she reminds me of a little sister that I never had.

“Fine, let’s go Garrett.” nabasag yung imagination ko nang marinig ko yung pabagsak niyang tugon at nang tumayo na ito to show me my room. “Okay, mauuna na muna po kami Sir and Ma’am.” nagpaalam muna ako sa magulang nito. Kinuha ko muna ang kunti kong gamit, and followed her.

As I am following her, hindi ko maiwasan mapahanga sa katawan nang babaeng ito, bata pa naman kaya hindi pa masyadong halata yung shape niya isama mo pa yung sinusuot nitong loose na long sleeve shirt. Pero grabe, long legs lang. Pwede na maging model at saka hindi katulad nang ibang teenagers ngayon na buto’t balat na, siya may meat talaga yung legs nito hindi skinny, sarap himasan. Lord, patawarin niyo po ako sa kahalayang ginagawa nang utak ko! tsk, bwesit na pag iisip na ito.

“Are you done assessing me?” nagulat ako nang magsalita ito. Naku, lagot talaga ako sa boss ko nito!. “If you are, then here’s your room!” sabi nito habang binubuksan yung kwarto.

“Uhmmm...thank you, Harper” nag cringe siya nung tinawag ko siya sa pangalan na iyon. Sarap inisin nang batang ito. Siguro magiging interesting ang ilang buwan kong pamamalagi dito.

“Bumaba ka na rin after you finish what you are supposed to do, mag didinner na kasi and don’t make my parents wait. By the way, I still don’t like you coming over here and be my guardian, no offense!” sabi nito, ang cute niyang magalit. “Oh, none taken” sabi ko naman na hindi ko pinapahalatang na aamuse ako sa kanya. “I mean what are they thinking? Their own daughter, by herself, with a man? Hindi nalang ako tumanggi kasi kailangan talaga nilang puntahan si Nini eh tapos hindi ako pwedeng mag absent.” nagpout ito.

“Don’t worry, Harper. Isipin mo nalang na invisible ako para mag work itong set up na ito at wala tayong maging problema. I’ll mind my own business and you’ll mind yours.” seryosong naisatinig ko habang iniiwas ko ang tingin ko sa kanya. “But I still have the right to say ‘No’ sa mga kalokohan na gagawin mo. Ibinilin pa rin nang daddy mo yung safety mo sa akin. So please lang wag matigas ang ulo ha?” tinignan ko na ito nang di ko namalayan na nakatingin na pala ito nang madilim sa akin.

“What do you think of me?!? I am not that kind of teenager. And for the last time, don’t call me ‘Harper’!!!” at lumabas na ito sa kwarto, well technically hindi naman siya fully na pumasok, nasa pinto lang.

Well yun naman yung plan ko eh, protektahan siya. Aside sa pagiging guardian niya at naipangako ko sa daddy niya yun, eh nag alala din ako sa kanya. Alam niyo na mga kabataan ngayon, padalusdalos nang mga desisyon. Ayoko rin masyadong maging close dito. Natatakot ako na hindi ako makapagpigil. I am still a man. At tama siya, me and her in one house by ourselves is not really a good set up. Nang makapagbihis na ako, lumabas na ako at bumaba para sa dinner nang mga boss ko.

 

“Sorry if am late.” nagpaumanhin muna ako kina Sir and Ma’am. “It’s alright iho, halika na at kumain ka na.” anyaya nang magiliw na ginang. Sarap siguro niyang maging nanay noh. Wala naman kasi akong nakalakihang nanay. Lumaki ako sa amponan kaya wala talaga akong maituturing na magulang. Naisip ko nuong nag-aaral pa ako na gawing magulang itong mag-asawang ito kasi ang bait nila sa aking at pinag aral pa ako. Syempre sa isip ko lang yon, ayoko namang mag assume.

“Sarap naman po nito, ma’am!” habang nginunguya ko yung pagkain. “Don’t talk when your mouth is full. Tss.” nagtaray na naman tong batang to. Ano bang kasalanan ko dito? “O, Harper you are there! Ang sarap lang kasi nang food at can’t help but compliment the cook.” ngisi kong sagot kay Harper. Nakakatuwa talaga siya nung inisnob niya yung sinabi.

“Hay naku, sana walang rambulan ang magaganap sa inyong dalawa ha. Hindi ako mapapanatag doon sa Amerika.” ayan pinagsabihan tuloy kaming dalawa. Sarap naman talagang inisin ni Harper.

Pagkatapos namin tinawag ako ni boss. “Garrett, may I talk to you in a sec? Doon nalang tayo sa terrace.” seryosong tugon nito sa akin. Medyo kinabahan naman ako kasi pag ganyan ang tono ni Sir meaning serious talaga ang pag uusapan namin. “Opo” at sinundan ko na siya papuntang terrace.

“Hindi na ako magpapa ligoy-ligoy pa. Alam mo iho, I’ve known you for so long at alam ko mapapagkatiwalaan ka naman. And this set up is a big responsibility in your part, kasi aside sa anak ko at ang bahay isama mo pa yun practice. Hindi naman kita pinipressure, but hopefully iho magampanan mo yung responsibilidad na ito.” pagsisimula nito. Medyo humupa na yung kaba ko.

“And I will try my very best po para magampanan ang responsibility na ito.”

“And one more thing, alam kong mahirap ito kasi nga sa set up ninyong dalawa nang anak ko. But please iho, don’t fall in love with my daughter.” wow, masakit yun ah. Hindi sa in love na ako sa anak nito pero medyo mahirap talaga yun. “She’s still young at marami pa siyang magagawa sa buhay niya. She’s still going to college, and honestly kung hindi lang talaga pinagkakatiwalaan hindi namin to gagawin. Not yet muna ha, iho?” nagmamakaawang tugon nito.

“Alam ko pong mahirap talaga itong set up naming dalawa, at alam ko pong it’s not easy for you to entrust your precious daughter to someone let alone a guy to be with her alone in this house. But don’t worry boss, I will try my best in avoiding that situation to happen.” hirap pala nitong pinasok ko. Tama talaga siguro iniinis ko siya para walang mamuong feelings sa aming dalawa.

“Salamat iho, and take care of her.”

Tapos, pumanhik na kaming dalawa. Nang papunta na ako sa kwarto ko, napansin kong bukas ang isang kwarto and nakita ko si Harper na nagbibihis. Ang batang to, oo. Hindi marunong magsara nang pinto. May ibang tao na kaya sa bahay. Napatawa nalang ako sa sarili ko at dumiretso na sa kwarto ko. Matutulog na ako nang maaga, kasi gigising pa kami nang maaga para ihatid ang mga amo ko sa airport. Naligo na ako at pagkatapos ay nahiga na while on my boxers at tuluyan nang nakatulog. Goodnight, Harper.

"Kyaaahhh~~~~~!!!!" napumitlag akong nagising, may sumisigaw.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

a/n: Yan na muna friendships. Medyo na drain yung utak ko eh. 

By the way, I will soon make a page for this work in Facebook. Don't forget to like it. 

Don't hesitate to comment din sa naging story so far.