Bırakacağını , yine gideceğini anlayan kalbim delirirken durmadım. Acıyla çığlık çığlığa bedenimi ona ittim. Ayrılan dudaklarımız ayrılmak istemezcesine buluştu tekrardan.
Bırakma.
İtmedi , bırakmadı , yumuşak dokunuşları ilk defa kendisini terk e...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
●🍷
...Bedel...
Karanlığa saplanmış , ruhunun en derinlerini kanatmış, savsaklanıyordu bedenler. Vücutların acısı , ruhun eziyetine gam oluyordu. Hisler ise duyguların hapisinde hiç acımadan parçalanıyordu.
Var olmak istediği her geçen gün daha da kayboluyordu.
Tekila ,varlığını usul usul bırakıyordu en aydınlık ölüm kokan hayata.
Gözlerimin ardına saklanan acı yerini belli edercesine iğne batma hissiyle huzursuzca açıldı gözlerim. İrislerim de var olan yanma ile karanlıkta silik bir şekilde ışıldayan ampula gözlerim kısılı baktım. Tam başımın üzerinde sönük bir şekilde yanan ampul , esen rüzgarın sertliğiyle sallanıyordu garip bir uğultuyla.O anda bedenimdeki güçsüzlüğe anlam veremeden dudağımdaki kuruluğun hissiyle dudaklarımda turunu tamamlayan dilim yoksunlukla fısıldadı.
"Su."
Bedenimin üzerindeki tonlarca ağırlığın bilincin de nefes almaya çabaladım, can yakıcı olsada. Ardından bileklerimi oynatmaya çabaladım, güçsüzdüm saçma bir şekilde.Boşunaydı , bileklerimin üzerindeki ağır metali hissediyordum , metalin soğukluğunun can yakıcılığını hissettiğim gibi.
Neredeydim ben? En son ne yapıyordum ?
Esen rüzgarın uğultusu ile çıplak bedenim öfkeyle titredi. Öfke mi ? Boğazımdaki kuruluk kelimelere ulaşması imkansızdı, imkansızlığa tutunan ise güçlü ruhumdu neler oluyordu?
"S..su."
Can hıraç çıkan cızırtılı sesimdeki toyluk bana bile yabancı gelmişti.fazla tuhaftı. Bedenimi bıraktığım bu masada ruhum sanki çok eskideydi.
"Ah demek uyandın ablacığım."
Koluma uzanan sıcak el ile irkilerek kaçmak istedim , mümkünmüş gibi(!) Yaptığım gereksiz hareketlenme ile Efruz'un olduğunu varsaydığım eğlenir kahkaha boş odanın duvarlarına çaprtı. Sesinin tınısı kulaklarıma değinip uzaklaşması ile kalbimin en derininden gelen bir sızı hissettim , giderek büyüyen bir sızı. Nefret kusan bir his.Zihimde var olan öfke ve tiksinme ile kendime şaşırarak kaskatı kesildim. Kahretsin neler oluyordu!
"Şu haline bak Luna, ben olmasam Tekila sıfatın var olmayacak bile."
Sıcak elin tırnaklarının derimi delercesine hissetirmesi ile boğazımdan kısık bir inilti döküldü. Acıyı hissediyordum , hemde yoğunca.İnce ince iğnenin derime batıran elin varlığını sorgulayamadan acıyla çığlık atarak başımı geriye verdim. Tüm bedenim de başlayan muhteşem uyuşma ile bedenim kelepçeleri zorlatacak derece kasılmış direniyordu. Kahretsin.
