Ti do te jesh fundi im ✔

Pjesa 2

-Largohu...me lesho kushdo qe te jesh me lere...-i thonte Eljesa me nje ton pak me te lart se me ate ton me te cilin fliste.

-Une jam Benxhamin...fiksoje kete emer...une do te jem ferri yt nga ky moment-po thonte duke qeshur djallezisht dhe e kapi shume fort ne kycin e dores.-Hajde me mua-tha dhe e shtyu duke e marre perdore.

-Leshom...leshom te thash...leshom une as qe te njoh...as qe dua ta di se kush je...leshommm...NDIHME LILIIIII...-Lili ishte akoma brenda lokalit duke pritur rradhen dhe gjithashtu po fliste me nje vajze por zeri i Eljeses nuk mund te degjohej normalisht sepse lokali kishte muzik me ze te larte. Ai ia mbylli gojen Eljeses duke i vene doren para si te ishte nje manjak dhe nderkohe e mori vec dhe e futi ne korridorin e shkolles ku nuk kishte njeri.E mori dhe e perplasi serisht ne mur me forc...kishte edhe dicka tjeter sepse normalisht ne qofte se ai do t'ja hiqte shamine do tja hiqte perball syve te cunave.

Tashme Benxhamini e kishte perplasur pas muri dhe nderkohe ia hoqi doren nga goja...syte e saj ishin me lot sepse kishte frike kishte shume frike...

-"Zott...me ndihmo te lutem me ndihmo...smund tja dal dot e vetme"-u luste ne ato momente dhe ai i preku fytyren me delikatese tamam si nje manjak.

-Je kaq e bukur...dhe une...-po e shikonte nguleshem tek buzet e saj te lyer lehtazi me nje shkelqyes dhe njeren dore e mbante mbrapa tek kurrizi i saj ne menyre qe ndoshta t'ja merrte mendjen dhe pastaj me gishterinj t'i shtynte shamine e tja hidhte pertok duke i nxierrut floket.

-Mos me prek...hiqi duart...me lesho per hir te zotit...as qe te njoh cfare kerkon nga une...ik me lere me lere...leshom...NDIHMEEEEE...-nderkohe Marku po futej ne korridor teper kurioz per te pare ngjajen dhe i pa ata te dy aq prane dhe ate teksa bertiste.

-MOS BERTIT...-i bertiti ai me nje ton me te larte kercenues dhe ne keto momente e trembi shume Eljesen,nderkohe Marku po i shikonte dhe as nuk po qeshte dhe as po bente gje...

Benxhamini e puthi lehte ne njeren faqe dhe ajo qante akoma dhe i thonte te ikte por ai qeshte si i cmendur akoma...me pas e puthi ne faqen tjeter...dhe nderkohe ngadal levizi doren ne kurrizin e saj dhe lehte po perpiqej ta terhiqte por kur ndjen se i vjen nje grusht dhe e ben ate te bije pertok...

Eljesa ishte akoma e mbeshtetur pas murit dhe nderkohe shamija ishte gati per t'i rene por Marku i cili e gjuajti Benxhaminin e mbajti shamin qe mos t'i binte nga koka.

-Kujdes...-tha dhe i buzeqeshi.

-Mark? Po pse nderhyne o burre une isha duke bere sfiden.

-Leje o burre mos e ngacmo me degjove se do hash tre grushta te tjere...Idiot,ne te tham t'i marresh shamin e jo ta prekje.

-Ai...desh...me...-ishte akoma e habitur Eljesa.

-Ej vajze je mire?-iu afrua Marku qe ajo te reagonte por ajo nuk reagoj ishte si e perhumbur ndoshta sepse nuk i kishte ndodhur ndonjehere po reagonte ne ate lloj fare feje ose edhe mund t'i kishte ndodhur...e kush mund ta dinte?

-Une...duhet te iki...thjesht...-beri hapin e pare dhe ra ne toke pa ndjenja.

-Cfare i ndodhi?-pyeti Benxhamini i friksuar.

-I rane te fiket...-tha Marku i cili po i gjuante lehte ne fytyre qe te cohej.

-Spo reagon me duket se vdiq...Eja ikim...lere ate aty...-tha Benxhamini paksa i friksuar.

-As qe me shkon ne mendje...une do ta coj ne infermjeri...me ose pa ty...-tha Marku i cili pa se Eljesa nuk po reagonte e mori ne krahe dhe po ecte drejt korridorit.

 Cfare po ndodhte me Markun valle? Pse po reagonte keshtu?

Nderkohe fustani i saj i blunjte ishte kombinuar bukur me shamine ngjyre blu te erret. Buzet e saj ngjyre luleshtydheje i jepnin bukuri te madhe duke mos harruar se ishin lyer thjesht me nje shkelqyes te thjesht. Ne fytyren e saj te bukur nuk dallohej asnje pucer. Kishte qerpiket e lyer me rimel dhe nje vizim i vogel si Kleopatra e benin te dukej shume bukur. Kishte vetulla si shigjet dhe teper te bukura ngjyre kafe. Dhe kete bukuri te saj qe nuk e kishte vene re me pare po e sodiste ne keto momente.