အခုမွ အသက္ဝိဥာဥ္ကို ျပန္႐ွာေတြ႔သြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္လို အနည္းငယ္ေခ်ာင္က်သြားတဲ့
မ်က္ႏွာေလးကို ဘာစကားမွမေျပာဘဲ
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္ထိ ေငးေမာေနမိျခင္း ။
" ဒီတိုင္းပဲ ေန,ေနေတာ့မွာလား "
ေဟာ! ၾကည့္ ႏႈတ္ခမ္းကစူလာၿပီး စိတ္လုပ္ခ်င္ေနၿပီနဲ႔တူတယ္
" လြမ္းတယ္ "
" ေလွ်ာက္ေျပာ "
' ဟြန္႔ ' ဆိုၿပီး တစ္ဖက္ကိုမ်က္ႏွာလႊဲသြားေပမယ့္
ျပံဳးေယာင္သန္းသြားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးကို သတိျပဳမိလိုက္ပါသည္ ။
" ပိန္သြားတယ္ အငယ္ "
" ဟုတ္တယ္မလား ပါးေတြကိုၾကည့္ "
အရင္ကေလာက္ သိပ္မေဖာင္းေတာ့တဲ့ ပါးႏွစ္ဖက္ကို
ညစ္ျပသည္ ၊ ၾကည့္ရတာ သူကိုယ္တိုင္လည္းသူ႔ပါးေဖာင္းေဖာင္းေတြကို အေတာ္ေလးသေဘာက်ပံုရသည္ ။
" က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္တယ္မလား "
" အင္း
ဒီကအစားအေသာက္ေတြကို သိပ္ခံတြင္းမေတြ႔ဘူးရယ္ "
" ဒါေပမယ့္လည္း ဝင္ေအာင္စားေနာ္
ကိုယ့္အနားမွာ႐ွိမေနေတာ့ တစ္ခုခုျဖစ္မွာစိုးရိမ္တယ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ပါ
ဦးက်န္းလည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဂ႐ုစိုက္ေနာ္
junလံုးထက္ေတာင္ ပိန္သြားသလိုပဲ
မ်က္တြင္းလည္းက်ေနတယ္ မအိပ္ဘူးလား "
" အငယ္မွ အနားမွာမ႐ွိဘဲ
အိပ္မေပ်ာ္ဘူးေလ "
" junလံုးေရာပဲ ဦးက်န္းမ႐ွိေတာ့
တစ္ခုခုလိုေနသလိုႀကီး
လြမ္းတယ္...ဟင့္ "
" စာႀကိဳးစားရမယ္ေနာ္ မဆိုးရဘူး "
" ဟုတ္ အခုဖုန္းခ်မွျဖစ္ေတာ့မယ္
အခ်ိန္ရတာနဲ႔ ဆက္သြယ္လိုက္မယ္ေနာ္ "
" ခ်စ္တယ္ "
" ဘိုင့္ဘိုင္ "
ဖုန္းက်သြားေပမယ့္ screenကိုၾကည့္ေနမိဆဲ
၁၀မိနစ္စာေလာက္ စကားေျပာခြင့္ရၿပီး
အသံေလးၾကား မ်က္ႏွာေလးျမင္ခြင့္ရရံုနဲ႔တင္
မနက္ျဖန္ေတြအတြက္ ေ႐ွ႕ဆက္ႏိုင္ေတာ့မွာ ။
💕 final 💕
En başından başla
