Zawgyi
ေက်ာင္းေ႐ွ႕နားမွာ စုရံုးစုရံုးျဖစ္ေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ...တတြတ္တြတ္နဲ႔ တီးတိုးေျပာေနၾကတဲ့ေက်ာင္းသူအခ်ိဳ႕...။
လူတစ္ေယာက္လံုးကိုပါ တြန္းထိုး ဝင္တိုက္ၿပီး ေျပးလႊားေနၾကသည္မို႔ မနည္းေ႐ွာင္ေနရသည္...။
" ဘယ္လိုေတြ အသည္းအသန္ျဖစ္ေနၾကတာလဲ "
ပခံုးတစ္ဖက္မွာေလွ်ာက်ေနတဲ့ လြယ္အိတ္ႀကိဳးကို ေသခ်ာျပန္တင္လိုက္ရေသးသည္ ။
" ရြလိုက္ၾကတာ " 😬
" ဟယ္...ေခ်ာလိုက္တာ "
" လံုးဝ ငါ့typeဘဲ "
" wow...သန္႔ေနတာဘဲဟာ "
ေက်ာင္းသူအခ်ိဳ႕ဆီက ၾကားရတဲ့စကားသံ...တစ္စံုတစ္ခုကိုဝိုင္းထားၿပီး ပြဲၾကည့္သလိုျမင္ကြင္း ။
စုျပံဳေနတဲ့ေက်ာင္းသူေတြေနာက္ကေန ေျခဖ်ားေထာက္ၾကည့္ေတာ့ အစိမ္းႏုေရာင္႐ွပ္လက္႐ွည္နဲ႔ ကားကိုေက်ာေပးမွီရပ္ေနတဲ့ ဦးZhang ။
တနည္းအားျဖင့္ Junလံုးေလးရဲ႕ အိမ္ေထာင္ဦးစီး လင္ခင္ပြန္း ။
" သူက ေက်ာင္းကိုဘာလာလုပ္တာလဲ "
တစ္ေယာက္တည္းတိုးတိုးတိတ္တိတ္ေျပာရင္း ေထာက္ရပ္ထားတဲ့ေျခဖ်ားတို႔ကို ျပန္ခ်လိုက္သည္ ။
လႈပ္ရြတြတ္ထိုးေနၾကတဲ့ လူအုပ္ႀကီးထဲမွာ ကိုယ့္ေခါင္းျပဴထြက္ေနတာျမင္ေတာ့...လက္ေျမႇာက္ၿပီး ေဝွ့ယမ္းျပသည္...။
မနည္းတိုးဝင္ၿပီး ေပေစာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရယ္ျပတာ အခြက္ႀကီးတစ္ဖက္ေပၚေအာင္လို႔ ။
အားေနျပံဳးျပေနတာဘဲ...ပါးခ်ိဳင့္အလကားေပၚတိုင္း...
အျမင္ကတ္လိုက္တာ ။
" Xing အလုပ္ကေနလာႀကိဳတာလား "
လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကိုခ်ိတ္ၿပီး ခြၽဲပ်စ္ပ်စ္မမည္ရံုတမယ္ေျပာေတာ့ အံ့ဩသြားသလိုမ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္ထြက္လာသည့္အသံေတြ...။
" ဝိုးးး "
" ပင္ပန္းေနမွာဘဲကို "
နဖူးမွာစို႔ေနတဲ့ ေခြၽးအနည္းငယ္ကို လက္နဲ႔ထိသည္ဆိုရံုသုတ္ေပးေတာ့ အညိဳေရာင္မ်က္ဝန္းေတြက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏိုင္သည္...။
