Zawgyi
" အိုး တကယ္ႀကီးလား "
" အင္း "
မေန႔ညက ဦးက်န္းဘက္မွ ဖြင့္ေျပာသည့္အေၾကာင္းႏွင့္
ဘယ္လိုဘယ္ပံု ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို Baekhyunee နဲ႔ Seokေလးတို့ထံ ျပန္ေျပာျပေနျခင္းျဖစ္သည္ ။
နားေထာင္ေနသည့္ သူတို႔ေတာ့မသိ
အဲ့ေန႔ကအေၾကာင္းေတြအေပၚ တစ္ခါျပန္ေၾကာ့ရျခင္းမွာ
ရင္တစ္လွပ္လွပ္နဲ႔ ႐ွက္ရြ႔ံပူထူရဆဲ ။
" အဲ့ေတာ့ ဘာေတြျဖစ္ၾကလဲ "
" ဘာျဖစ္ရမွာလဲ ဒီတိုင္းဘဲေပါ့ "
" စိတ္ဝင္စားဖို႔ မေကာင္းလိုက္တာ "
ေ႐ွ႕တန္း၌ ထိုင္ေနသည့္ အတန္းေခါင္းေဆာင္က
စာအုပ္တစ္အုပ္ကို လွန္ေလွာဖတ္ေနရင္းမွ ေျပာေတာ့
သူတို႔သံုးေယာက္ရဲ႕ အၾကည့္ေတြက အတန္းေခါင္းေဆာင္ထံ ေရာက္သြားၾက၏ ။
" ဖြင့္ေျပာတုန္း လက္ခံလိုက္တာ မဟုတ္ဘူး
သူမ်ားေနာက္ပါသြားမွ ငိုေနရဦးမယ္ "
စုပ္တသက္သက္ႏွင့္ ေခါင္းခါရင္း သူ႔ဟာသူ တစ္ေယာက္တည္းေျပာေနသည့္ အတန္းေခါင္းေဆာင္၏
လက္ထဲမွ စာအုပ္က အခ်စ္ဝတၳဳလိုမ်ိဳး စာအုပ္ပင္ျဖစ္ရမည္ ။
ဘာမွမဆိုင္ေပမယ့္ နားထဲဝင္လာသည့္ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ကိုယ့္အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔
လာတိုက္ဆိုင္ေနေလေတာ့
" ဟူးး "
" ဦးက်န္းကို တကယ္မခ်စ္တာ ေသခ်ာလား "
" ငါ ဦးကို မမုန္းပါဘူး "
" ငါတို႔ကို တည့္တည့္ၾကည့္ၿပီး ေျဖ junလံုး
တကယ္ပဲ သူ႔ကိုမခ်စ္ဘူးလား "
" မမုန္းပါဘူးလို႔ဆို "
" မဟုတ္ဘူး ငါေျပာင္းေမးမယ္
သူနဲ႔အတူတူ႐ွိေနရင္ ဘယ္လိုမွမခံစားရဘူးလား "
" ဟင္ ငါ "
" သူနားမွာဆို ရင္ခုန္ၿပီး စိတ္လႈပ္႐ွားေနတာမ်ိဳး
မေတြ႔ရတဲ့အခါ သတိရေနတတ္တာမ်ိဳးေလ "
" ... "
" အဲ့လိုေတြ တစ္ခါမွ မခံစားရဘူးလား "
ခက္ခဲသည့္ ေမးခြန္းမဟုတ္ေသာ္ျငား ဘာျပန္ေျဖရမယ္မွန္းမသိ
