32

4K 86 3
                                    






Days flew like the wind. Nothings change, its only the fact that I married Simon. But our set up? Nothings change I sleep in my daughters bedroom while he have his own. Noong pinag-usapan namin ang tungkol sa bagay na iyan bahagya pa siyang umalma sa desisyon kong sa kwarto ni Sera matulog. We're not the couple that in love with each other. Well, maybe I have feelings for him pero hindi ko naman pwedeng pairalin na lang yong nararamdaman ko. I know him, ginagawa nya lang ito para hindi magtaka ang anak namin but, of course I can make reasons para hindi mag duda yong bata.

Hindi din naman ako nagpakasal para sa greencard kaya wala ding American officer na mag checheck sa amin. Our marriage is vested by Philippine Law.

Also that Sera, used to call Simon dad now. In fact they're always together at halos hindi mapaghiwalay. Last time Sera insisted to go to Simon's office but I'm also busy with my work na hindi ko din masamahan ang anak ko.

I'm bit curious where he work, on the other hand why do I really care. Dapat magtanong na lang ako. But, as his wife he should inform me! But we never treated each other naman as husband and wife so bakit ako mangingialam? Sa papel lang kami kasal.

It was early morning. Tulog pa si Sera kaya marahan akong bumangon mula sa tabi niya. I went down stairs to check our breakfast. Simula ng lumipat kamid dito hindi na ako nakakapagluto, the maids never let me. Akala naman nila siguro lalasunin ko yong senyorito nila.

"Morning!" I greeted on my way down. Kahit hindi ko naman alam kung sino ang nag luluto sa kusina. Ang alam ko lang ay may tao doon dahil amoy ko na yong niluluto.

Nang narating ko ang kusina napasinghap na lang ako ng makita ang likod ni Simon. Siya pala ang nag luluto. At nasaan ang mga katulong? Masyado pa bang maaga?

"Good Morning! Aga mo nagising." He greeted.

Tiningnan ko ang relo na nakasabit sa dingding it's 5 in the morning. Malamang tulog pa nga ang mga katulong. Usually kasi 6 am na ako bumaba dahil alam ko naman na may nagluluto.

"I woke up and couldn't back to sleep." Rason ko sabay upo sa counter para panoorin siya. "You need help?" I asked. Kahit kita ko naman na hindi na niya kailangan dahil mukhang sanay na sanay siya sa kusina.

"Nah, I'm almost done." He stated. Pinagdikit ko ang kamay at doon nilagay ang ulo.

"So, what for breakfast." I asked lazily since I feel like sleep again dahil sa wala akong ginagawa. Sana pala hindi na muna ako bumaba.

"Usual breakfast but I cooked menudo. Here try it." Now, Simon is in front of me, holding a spoon at plano talagang ipatikim ang luto.

I was about to get the spoon in his hand pero nang natanto ay inilayo niya din ito. "Just taste it." He said.

I'm uncomfortable but too weak to argue sa maliit na bagay na ito. I let him hold the spoon while I taste what he cook.

"How was it?" he asked. He seems to read I think or baka paranoid lang ako?

"It's good, but it's kinda sweet. Add a little salt." I said. That's true the taste is not bad pero medyo matamis lang ng konti.

"Okay," He said. Bumalik siya sa niluluto para sundin ang sinabi ko. After awhile bumalik ulit siya dala ang kutsara. Muli ko itong tinikman. At siya pa din ang may hawak ng kutsara.

"Can I taste too?"

Pareho kaming napalingon ni Simon at natagpuan ang bagong gising na anak. Naka pajama pa ito at medyo magulo pa ang buhok dahil sa pagtulog.

Simon come and carry her. "Of course baby. Here,"sabi niya at sinubo kay Sera ang maunting sauce ssa kutsara. "Tell me, how's the taste?" Simon asked.

"It's delicious!" after a long while. Napahinga ng malalim si Simon matapos ang sagot ni Sera, paano ba naman kasi parang yong judgement ng anak namin yong mas matimbang sa lahat ng bagay. Kahit lumbas kami kung ano ang gusto ni Sera dapat yun ang sundin. Itong si Simon parang takot pa sa anak at sinusunod lahat ng gusto nito. Masyadong kunsintidor kaya natatakot ako nab aka lumaking spoiled brat itong si Sera, magdadabog pag hindi nakuha ang gusto.

"Sera," I called our daughter. Good thing pinansin niya ako agad. " What did I told you?" I said. She look at with confusing eyes. Hindi alam kung ano baa ng ibig kong sabihin. Dapat ay kanina ko pa siya pupunain but Inunahan ako ni Simon.

"You should fix yourself before going down stairs. Brush your teeth, comb your hair and change your sleeping clothes. Big girl ka na diba?" I said calmly. I don't want my daughter to take it in a wrong way.

"Sorry I forgot, I'm to hesitant to go down when I saw that your not in the bed Mom."

I took a deep breath and accepted her reason. "Okay, but next time don't forget that."

Tumango si Sera. I can feel Simon's heavy stare kahit ilang hakbang ang layo niya mula sa amin. Tiningnan ko lang din siya. He just raise his brows and went back on what he's doing.

"Here's the pancake for you young lady." Nilapag ni Simon ang pancake sa harap ni Sera. He put some syrup and butter in it.

"Konti lang yong syrup! Masyado ng matamis yan." Sita ko. They both look at me as if I did something wrong.

"She's a child. Let here it those habang bata siya." Puna ni Simon.

I rolled my eyes. I always does Kapag sinasabi niya ang linyang iyan. As much as I want to let here ayoko siyang masanay dahil paglumaki yan hahanap-hanapin niya pa rin.

Simon removed his approne at maayos itong nilapag sa gilid. "I'll prepare for work now." He said. May sumulpot na din na isang katulong at sinumulang ayusin ang mga pinaglutuan ni Simon kanina.

Nagkaroon ako ng pagkakataon para iwanan si Sera doon because I have the maid to look after her.

"I don't like the way you treat Sera, na spoiled masyado yong bata." I said while following him. Yet, he didn't answered.

I keep on nagging hanggang sa napansin ko na lang natuluyan na pala akong nakapasok sa loob ng kwarto niya.

"Hindi mo man lang ba ako kikibuin!" I shouted dahil hindi niya talaga ako pinapansin. Kanina pa ako nag sasalita dito pero wala siyang pakialam. Akala mo naman music yong pinakikingan niya.

Nagtungo siya sa closet, nagkaroon tuloy ako ng pagkakataong tingnan ang buong silid niya. It's huge that usual bedroom we have in this house. Parang kalahati lang yong laki ng kwarto ni Sera dito The walk in closet is big too. Madami ba damit ng lalaking to?

Wait! Hindi ako napunta dito sa kwartong to para punain kung anong meron. I'm here to talk about our daughter.

I grab his hand "Simon! Ano ba I'm tal –

Hindi ko na natapos ang sasabihin ng tuluyan niya akong hinarap. He push me in the soft bed. He knows na malapit lang din naman ako dun kaya hindi din naman kalakasan ang pagtulak niya.

I was jailed by his arms na nakatukod sa magkabilang gilid ko. He lean closer, closer, closer, and closer until we're inch apart.

"I want to give everything I can to make our daughter happy. If you think I'm spoiling her, I don't it's just that she deserved that. I'm working to provide her needs including her wants."

"B- but y-you.....

"And as your husband that also my job. If you just let me."




-------------------------------

Hello!

Sorry for the errors!

If you like this story don't forget to VOTE, COMMENT and SHARE!

Thank you <3

CHANCES OF FATE: Simon Marcos (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon