27

4K 90 12
                                    





"Are you okay Mommy?" Sera asked.

Kinuha ko ang tubig na nasa harapa at kaagad na ininom.

"Yes, I'm okay. Where did you get that question?"

She make face and think for a moment. "Well, I notice that he always visit. He bring gifts, he take me to the places I want without even telling you and you're okay with it. It's my assumption Mom, that's why I asked you to confirm.

I shrugged! Hindi ko alam bakit ganito ang anak ko. para siyang trenta kung mag salita eh higit dalawang taon pa lang ito.

"He's my friend okay, No more questions." I said.

"Really?" tanong niya ulit.

"Another word Sera." Banta ko.

"Tsk! Defense." He whispered. Akala niya naman hindi ko narinig. Sarap kuritin ng batang to.

Pagsasabihan ko pa sana ngunit dumating na si Simon dala ang mga ice cream. Kaagad na kumain si Sera na para bang wala siyang sinabi. I look at her pero nginitian lang niya ako. Inirapan ko naman siya.

"It's delicious! Can I have another serving?" sigaw ni Sera. Sabay kaming napatingin ni Simon sa bowl niya at nagulat na halos paubos na ito..

"Please." She pleaded.

Simon look at me, asking what to do or kung papayag ba ako. Instead of looking him back tiningnan ko ang anak ko. She pouted upon seeing my reaction kasi alam na niya ang ibig sabihin.

"I still want." She said again.

"You really don't understand no?" I said. "Too much sugar for another bowl Sera."

"But –

"Minsan lang naman, hayaan mo na." It was Simon.

Tiningnan ko ng masama ang lalaking katabi ko habang nasa harap ko naman ang batang makulit na akala mo naman inapi dahil ayaw na pagbihyang ng isang pang serving ng ice cream.

"No, enough na yong isang bowl." I said with conviction.

"Mom."

"I'll buy another for you." sabi ni Simon sabay tayo para pumunta sa counter para mag order. Walang hiya talaga! Kaya tumitigas tong ulo ni Sera eh kinukonsinti palagi!

Mas lalo pa akong naini ng tumayo si Sera at tumakbo papunta kay Simon sa counter. Nakakainis.

Nangigil akong kumain ng ice cream na medyo natunaw na din.

Nakangiti ang anak ko pabalik ng mesa si Simon ang may hawak ng ice cream habang ang isang kamay naman ay nakahawak sa kamay ni Sera.

Hindi ko sila pinansin. Walang imik akong tinapos ang sariling ice cream. Hindi din ako nag salita dahil baka ano pa ang masabi ko. Pag-untugi ko pa silang dalawa.

"Mom, your ice cream bowl is empty. You want another? Simon can buy for you." si Sera.

Pinandilatan ko siya ng mata saka inirapan. Ewan ko, hindi naman ata tamang irapan ko ang anak ko pero minsan sobrang nakakainis na at yun na lang ang nagagawa ko.

"You want another bowl? I'll buy." Segunda naman ni Simon.

"Che! Nanadya ka ba?" Singhal ko sa kanya.

Imbes na matakot ay tumawa lang siya.

"I don't know if ice cream ba talaga yong kinain o apoy. Ang init ng ulo mo masyado." He said sabay iling.

"Work." Si Sera naman ngayon ang nag salita.

Magkaka altapresyon ata ako sa dalawang ito! pabalang akong tumayo. Muuna na siguro akong lumbas sa kanila at magpapahangin para kahit papaano mawala ang init ng ulo ko baka kasi kung nandito lang ako tirisin ko ang dalawang kuto na yon. Mag-ama nga!

I heard them call my name pero diretso na akong lumbas. The breeze of fresh air calm my soul. The busy street of New York welcomed me. As usual kailan ba hindi naging busy ang lugar.

Naglakad lakad ako hanggang sa makahanap ng bench sa di kalayuan ng ice cream parlor. Tahimik akong umupo doon at pinagmasdan mga taong dumaan.

"Ang pikon mo talaga." I heard his voice behind me.

Napapik na lang ako. Hindi ata ako titigilan ng lalaking ito.

"Sorry okay, pero yaan mo na. Minsan lang naman lumabas si Sera at kumain ng ganun karaming ice cream." He said again. Hindi ko pa din siya nililingon.

Naiinis pa din ako pero parang nabawasan na dahil siguro mga taong nakikita kong naglalakad.

"Hey!" Simon poked my shoulders. Hindi ba siya nakakaintindi na ayaw ko munang mag-usap?

Kinalabit niya ako ulit. This time hinarap ko siya.

"Ano ba!"

"Tsk! Suplada talaga." He stated

"Anong sabi mo?"

"I said, let's go. Tapos na si Sera and gusto pa daw mamasyal. Sayang ang oras." He said. Hindi naman ganun ang narinig ko.

Nagkunyari akong walang narinig. I remained seated until I felt his arms on my waist and knees.

"Put me down! Walang hiya ka!"

Ngunit parang wala din naman siyang narinig at binilisan pa ang lakad while he carry me bridal style. Pinagtitinginan tuloy kami ng mga tao na dumadaan. Ilang hakbang lang ang layo ng ice cream parlor and thank God ng narating namin ang pinto ay binaba niya ako.

"Ayaw mo kasing umalis dun. Ang bigat mo pala." Reklamo niya.

Hinampas ko siya ng malakas, Bahala siya kung magkapasa man siya.

Imbis na indain ang ginawa ko ay tumawa pa siya.

"That's how you say thank you huh?" he said.

"Fuck you."

"143, I'll get Sera inside. Wait here."

Nag sara ang pinto ng ice cream parlor at tuluyan ng nakapasok si Simon sa loob ay hindi ako nakagalaw. Ramdam ko ang pag-init ng mukha ko, kung titingnan para na siguro akong kamatis.


---------------------------------------------

Short update! bawi na lang sa next.

Pasensya sa errors tamad po talaga tayong mag edit. hahaha.

Don't forget to VOTE, COMMENT and if you like this story SHARE! :)

CHANCES OF FATE: Simon Marcos (COMPLETED)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ