Winds of Celestial (Heron Series #1)

39

Maaga akong nagising at naghanda dahil ngayon na ang team building namin. Ngayon din ang dating ni Waldo sa Pilipinas, at na-delay pa nga siya ng ilang araw bago makauwi.

Hindi pa muna kami magkikita dahil tatlong araw ang team building namin at maabutan ko pa rin naman siya. Matetext ko rin siya ng madalas dahil hindi na salungat ang oras namin.

Our meeting place is in Limor, and I arrived 30 minutes before our meeting time.

Viktor went to Saudi Arabia a few days ago, and he will arrive later. Susunod na lang daw siya.

The location of our team building has a mix of beach and forest, which is a good place for the activities. Lahat ng employees ay kasama at sagot ng buong company yung expenses, kaya lahat kami ay masaya.

Pero kung sino man ang pinakamasaya sa amin sa lahat ay ako 'yon. It's the fact that I'm the one who suggested this, and he really granted it.

We will have a 6-hour trip on the bus. Emma and I became closer since we always saw each other. Mabilis din siyang makasundo dahil parehas kami ng ugali at isa pa sa nagustuhan ko sa kanya ay wala siyang filter.

"9am dadating na dito si Sir Viktor."

6 a.m. pala at anong oras pa lang. Nagdalawang isip pa ako kung itetext ko ba si Viktor pero minsan lang siya magtext at ako rin sa kanya dahil ako ay nahihiya pa rin na mag-text sa kanya pero siya naman ay hindi pala-text.

We haven't talked to each other for three days now since he went to Saudi Arabia, but we talked before he left, and he just told me that he would do some work and would go back immediately if he could.

Kay Emma lang din ako kumukuha ng balita dahil siya yung nakakaalam ng schedule ni Viktor. Magkasama silang dalawa sa Saudi Arabia, pero nauna siyang bumalik dito dahil yun ang utos ni Viktor. At ngayon ay makakarating na ulit siya dito at medyo excited ako na makita ulit siya

Three days without seeing him is torture for me. I didn't know how I endured not seeing him for two years; that was hell.

Tanghali na nang makarating kami sa hotel namin. The whole hotel was rented for us, kaya kami lang ang naka-check in. The whole place looks so peaceful; it's full of blue and green because of the beach and the forest. Maganda ang buong lugar.

Nag-check na ang lahat at dahil madami kami ay dalawang tao sa isang kwarto pero sa akin ay wala akong roommate at hindi ko alam kung bakit.

We were told by our HR to rest first because of our long travel, and we will have to gather outside for a prayer and the start of our activity for our team building.

Nagpahinga na lang muna ako sa kwarto ko at iisang kama lang naman ang nandito at malaki yung kama. Kaya na rin siguro mag-isa lang ako dito dahil iisa lang ang kama pero malaki ang kwarto, pero isa lang talaga ang kama.

Medyo mainit ngayon, kaya hindi rin okay na lumabas sa ganitong oras. Matutulog na lang muna ako siguro.

Inayos ko muna ang mga gamit ko at chineck kung kumpleto ba lahat nang nadala ko. Everything is complete, so I prepared to go to sleep when someone knocked on my door.

I thought it was Emma, but I was wrong. It was Viktor.

Kahit gulat ay hindi ko maiwasang mapangiti dahil sa presensya niya. He looked like he rushed to go here because he's still wearing a suit. Mukha rin siyang pagod na pagod na.

"Hi." mahinang bati ko sa kanya.

He entered my room, pulled me to him, and hugged me. Napangiti ako sa biglaan niyang pagyakap sa akin at niyakap ko siya pabalik dahil miss na miss ko na siya.