SERENDIPITY || The Adventures of My Astral Body

CHAPTER 18 - ATLEAST

"No.. No.. I'm fine." Sambit ko sabay pakawala ng isang tensed na ngiti.

Ilang saglit mula nang makalabas si Jerra ay bigla muling bumukas ang pinto at iniluwa nito ang mga lalaking nakapantulog at halatang antok na antok pa.

"W-What happened here?" Nag-aalalang tanong ni Jin.

"Yes. We heard someone screamed a while ago." Dag-dag pa ni Namjoon.

"Napsaeng." Medyo hinihingal na tugon naman ni Steph na mabilis parin siguro ang tibok ng puso dahil sa kaba.

"Really? Sesang-ae( Oh my God.)" Narinig ko namang sabi ni Taehyung habang nasa paanan nito si Yeontan na mukang nakikiusyoso din sa mga pangyayari.

Nakita ko namang nabigla at nag-aalalala din ang mga reaksyon ng ibang mga members dahil sa nangyari ngayon. Habang si Jimin naman na nasa tabi ko ay nakatingin pa din sa akin at nakahawak ngayon ang kamay niya sa wrist ko. Maya-maya pa ay muling bumukas ang pinto at siya namang pumasok si Jerra na may dala-dalang isang basong tubig. Iniabot niya sakin ito at saka ko naman ininom. Pumunta naman si Steph sa kabilang gilid ko at hinimas-himas ang likod ko.

"A-Angel?" Jungkook called.

"Yes?" Tugon ko naman sa kanya sabay lapag ng baso sa lamesita.

"W-What does it look like?" Medyo natatakot and at the same time curious na tanong ni Jungkook. Hindi naman nagreact ang ibang members at tila hinihintay din nila ang mga susunod kong sasabihin.

Bigla namang bumalik sa isipan ko yung itsura ng monster na napsaeng na yon. Wala itong paa at para lang itong isang itim na usok. Alam niyo ba yung dementor sa Harry Potter? Yes! Parang ganoon ang itsura niya pero ang kinaibahan lang ay itim na itim ito at di katulad ng isang dementor ay wala itong bunganga at tanging kulay pula at nanlilisik na mata lamang ang meron ito. Matatalas din ang mga kuko ng kamay nito na sa tingin ko ay kayang pumunit at tumagos sa kalamnan ng isang tao. Since suot ko ang kwintas ay pwede niya akong masaktan dahil para katulad na din ako ng isang normal na tao na may tunay na buto at laman at hindi parin ako magiging ligtas kahit na hubarin ko ang reumdulhan dahil parehas pa rin kaming spirits at sa tingin ko ay magagawa niya parin akong masaktan. Grabe nakakakilabot talaga!

"It's just.. scary." Ang tanging tugon ko na lamang dahil di ko kayang i-describe pa ang itsura ng napsaeng na iyon dahil mas lalong nagflaflashback sa akin ang over all appearance nito. Which gives me goosebumps.

"Good thing that Jimin came right away before that napsaeng do anything bad to you." Jungkook said.

"I was alarmed when I heard her scream, I don't know why but that time I just felt that I should bring my tiger totem and my instincts were right."  Jimin said while still looking at me.

"Ohhhh." Taehyung said with amazement.

"But wait? You heard her scream and go to her room right away? Aren't you sleeping? What's the reason?" Hoseok questioned him.

"Yah! Hyung! The better question is.. WHO's the reason.." Taehyung said na parang may gustong ipahiwatig sa mga sinabi niya kasabay naman noon ay ang pagtingin nilang lahat saakin.

"YIEEEEEEEEE!!" Sabay-sabay nilang pang-aasar kay Jimin. Wawa naman si chimchim ko. Hayss.

"My knight and shining armor, my one and only protector. Save me.." Jin said na boses pang-babae.

"Don'tya worreh my princess, your mighty prince has arrived." Pagsali din ni Jungkook sa mini role play ni Jin habang ang ibang members naman ay tawa-tawa sa tabi nila while si Jimin at ako ay pulang-pula na sa sobrang hiya. Graveness!