Hoofdstuk 13

95 17 10
                                    

“Jayden!” zegt Aurora verbaasd wanneer ze de deur opent. Ze kijkt snel naar de grond, maar Jayden vangt nog net de rare kleur van haar ogen op. Haar prachtige ogen, die normaal goud glimmen, zijn rood vandaag.

“Heb je gehuild?” vraagt Jayden verbaasd.

“Nee,” zegt Aurora gelijk en ze kijkt hem weer even aan. “Ik.. uh.. ben verkouden.”

Jayden gelooft haar niet. Het is aan haar lichaamstaal duidelijk af te lezen dat ze liegt. Ze kijkt naar de grond en wriemelt met haar handen aan de rand van haar T-shirt. Jayden vraagt zich af of de rode ogen iets te maken hebben met wat ze is. Veranderen haar ogen van kleur? Hij weet nog niet zoveel van wat ze waarschijnlijk is, maar vanmiddag heeft hij gelezen dat ze met haar ogen energie zou kunnen ‘besturen’. Hij begrijpt niet zo goed hoe het werkt, maar is zeker dat hij er achter gaat komen.

Jayden zegt niet dat hij Aurora niet gelooft. Als hij informatie uit haar wil krijgen, mag ze nog niet weten wat hij allemaal weet. Hij weet zeker dat ze hem dan niet meer zou vertrouwen.

Dus Jayden gaat mee in haar leugen. “Oh, was je daarom niet op school vandaag?”

Aurora glimlacht opgelucht en knikt. “Ja,” zegt ze, “Heb ik veel gemist?”

“Ik heb je huiswerk meegenomen,” zegt Jayden, “Mag ik binnenkomen?”

“Oh, uh.. ja, natuurlijk,” zegt Aurora snel en ze gebaard dat hij naar binnen mag. Hij volgt haar de trap op en naar haar slaapkamer. Ze kijkt even om zich heen en gaat dan op haar bed zitten. Voorzichtig komt Jayden naast haar zitten. Ze heeft een mooie kamer. Erg meisjesachtig, maar wel bijzonder. Overal liggen boeken en tekeningen en aan de muren hangen wat posters. Geamuseerd kijkt Jayden om zich heen.

“Je hebt een leuke kamer,” zegt hij dan tegen Aurora, terwijl hij haar aankijkt. Ze bloost en kijkt naar haar handen, die gevouwen in haar schoot liggen.

“Bedankt,” zegt ze.

Jayden glimlacht naar haar en pakt dan zijn rugzak van de grond. Hij haalt er een blaadje uit en geeft het aan Aurora. “Hier heb ik al het huiswerk op geschreven,” zegt hij.

Aurora neemt het blaadje van hem aan en glimlacht voorzicht. “Bedankt,” zegt ze opnieuw.

Er valt een korte stilte terwijl ze het blaadje leest. Jayden bestudeert haar aandachtig. Ze lijkt zo onschuldig. Ze is maar een meisje, geen monster. Jayden kan zich niet voorstellen dat dit meisje enig kwaad in zich heeft. Maar aan de andere kant, hij kan zich ook niet voorstellen dat zijn vader liegt. Jayden wil Aurora niet vertrouwen nu hij al deze extra informatie weet. Hij zou willen dat hij haar haatte en dat hij van haar kon wegblijven. Maar dat kan hij niet. Wanneer ze hem aankijkt, vergeet hij alle slechte dingen over haar en kan hij alleen nog maar denken aan hoe leuk ze is.

Dus wanneer ze opkijkt van het papier en hem vraagt: “Jay, blijf je huiswerk maken?”, kan hij alleen maar: “Ja,” zeggen.

Hij glimlacht naar haar en samen maken ze die middag huiswerk. Ze zit in kleermakerszit op haar bed en hij zit een stukje van haar af. Hij maakt niet zoveel huiswerk, omdat hij liever naar haar kijkt. Soms kijkt ze op en vinden hun ogen elkaar. Dan bloost ze snel en keert haar aandacht weer terug naar haar wiskundeboeken.

Aan het eind van de middag sluit Jayden zijn boeken en staat hij op van het bed. Aurora kijkt verbaasd op.

“Ga je al weg?” vraagt ze.

Jayden lacht. “Het is al half zes,” zegt hij, “Ik heb mijn tante beloofd op tijd thuis te zijn voor het eten.”

“Oh, oké,” zegt Aurora en ze staat ook op van het bed. Ze komt tegenover Jayden te staan en kijkt hem aan.

“Je ogen,” zegt Jayden verbaasd, “Ze zijn weer goud.” Er is geen spoor meer te herkennen van de vreemde rode kleur die haar ogen aan het begin van de middag hadden.

“Echt?” zegt Aurora. “Oh.. dan is mijn verkoudheid snel over.”

Jayden knikt, maar zegt er verder niets over. Hij bestudeert haar vol interesse en zonder enige schaamte. Hij kijkt haar in haar ogen aan en hoewel hij ziet dat het haar zenuwachtig maakt, kijkt ze niet weg. Ze houdt zijn blik vast.

Er ontstaat een spanning tussen beide, maar niet de soort spanning die Jayden verwacht had wanneer hij hier kwam vanmiddag. Hij dacht dat hij angst voor haar zou voelen. Hij dacht dat ze erachter zou komen dat hij wist wat ze was en boos op hem zou worden. Hij had in ieder geval een negatieve spanning verwacht, maar wat hij nu voelt is alles behalve dat.

Hij voelt iets dat hij nog nooit eerder voor een meisje heeft gevoeld en hij kan het daarom niet zo goed plaatsen. Is hij verliefd?

Jayden besluit het gevoel niet weg te stoppen, maar er juist actie op te ondernemen. Als hij wil dat Aurora hem vertrouwt, is het misschien wel goed dat het lijkt alsof hij stapelverliefd op haar is, of hij dat nou echt is of niet.

Dus Jayden neemt een stap naar voren en zoent haar dan.

-------------------

A/N: sorry dat het zo lang duurde en sorry dat dit hoofdstuk zo kort is! Kyara en ik hebben het allebei super druk met school dus daarom duurt het soms wat langer.

Hoop dat jullie dit hoofdstuk wel leuk vonden!

x Lieke

Gifted EyesWhere stories live. Discover now