Hoofdstuk 4

205 25 13
                                    

Aurora wordt wakker door haar wekker, geërgerd drukt ze op het knopje zodat het piepende geluidje stopt. Vanwege haar gave, die gisteren probeerde toe te slaan, was ze zo uitgeput dan ze vast in slaap is gevallen.

Ondanks de ondraaglijke hoofdpijn gooit ze de dekens van haar af en staat op. Even wankelt ze nog van duizeligheid maar zo snel als het is gekomen, gaat het ook weer weg. Aurora slentert naar haar kleerkast en neemt er een lichtblauw jurkje uit dat vanachter bijna tot aan de grond komt en van voor net tot boven haar knieën. Ook neemt ze ondergoed uit een la van haar kast.

Nadat ze dat heeft gepakt, loopt ze naar de badkamer en belsluit om even een frisse douche te nemen. Ze legt haar kleren neer in de kleine maar compacte badkamer, zet de douche aan en springt eronder. De warme stralen geven Aurora een goed humeur. Na de verfrissende douche trekt ze haar jurkje aan en kamt ze haar haren zodat geen enkele knoop overblijft.

Haar lange blonde haren, waar een beetje krul in zit, vallen mooi over haar schouders. Dan brengt ze eyeliner en mascara aan op haar ogen, verder gebruikt ze geen make-up buiten een beetje lipgloss.

Als ze haar tanden heeft gepoetst, loopt ze naar beneden en gaat ze zitten aan de tafel waar haar ontbijt al klaarstaat. Omdat ze al redelijk laat is, eet ze een beetje te snel en verslikt zich meerdere keren in haar boterham.

Ze trekt haar ballerina's aan, alhoewel ze er blaren van krijgt, en neemt haar tas. Klaar om weer het normale leven te leiden. Haar fiets staat tegen de muur van haar huis, zo kan ze snel vertrekken. Er staat een zacht briesje de zomer is nog niet helemaal, de warme temperaturen zijn nog goed te voelen.

Op een snel tempo fietst ze door meerdere weggetjes en ziet dat de nieuwe jongen lopend de weg over steekt. Aurora besteedt geen verdere aandacht aan hem en fietst verder naar school.

Als Aurora aankomt ziet ze verschillende groepjes jongeren al naar haar kijken, mensen vinden haar altijd heel interessant en dan vooral de jongens. Ze heeft er een bloedhekel aan, ze houdt niet van aandacht en heeft daarom al vele jongens afgewezen.

Met haar hoofd omlaag loopt ze de kleine fietsenstalling binnen en zet haar fiets op een beschikbare plaats. Ze blijft even bij haar fiets staan en ziet dan de nieuwe jongen de school binnenlopen. Meisjes staren hem na en jongens lijken niet echt enthousiast. Hij is wel knap, maar Aurora vindt dat geen reden om verliefd te worden op iemand.

Het harde geluid van de bel gaat en iedereen loopt naar binnen, Aurora wacht even totdat iedereen zowat binnen is en loopt dan verder. Als ze door de grote deuren van de school loopt, komt ze meteen Denise tegemoet, ze glimlacht vriendelijk en begroet haar. Ze heeft haar altijd goed geholpen toen ze hier nieuw was. Als ze het rooster heeft ontvangen van Denise kijkt Aurora naar het lokaal waar ze moet zijn, 303 is het lokaal waar ze heen moet.

Langzaam loopt ze naar lokaal 303, het is makkelijk te vinden in deze kleine school. Aurora kent alles hier vanbuiten. Van lokalen tot berghokken. Als ze de deur van het lokaal opent, zit Meneer De Vries al achter zijn bureau.

"Dag Aurora, kies maar een plekje uit meid", zijn de woorden waarmee hij haar begroet.

Aurora knikt alleen maar en kiest dan voor een plekje bij het raam. Terwijl ze haar geschiedenis boeken pakt, komen er steeds meer leerlingen binnen, niet veel, ongeveer 12 andere kinderen. Vele begroeten haar en vragen naar haar vakantie, veel heeft ze niet te vertellen, want ze heeft bijna niets gedaan, maar ze verzint maar gewoon wat.

Ook zijn er al 5 verschillende meisjes naar haar toe gekomen om over 'the new hot boy' te praten, ja dat is een koosnaampje voor hem. Bij het horen van deze naam, heeft Aurora dikwijls gezucht en met haar ogen gerold.

Tijdens de uitleg van De Vries wordt er opeens op de deur geklopt en de nieuweling, zoals Aurora hem graag noemt, stapt het lokaal binnen. Meneer De Vries is heel enthousiast en heet hem welkom. Ookal kent Aurora hem niet, iets aan hem vertrouwt ze niet. Hij loopt naar een vrij tafeltje en gaat daar zitten. Vrijwel meteen neemt hij zijn boeken.

Aurora draait zich om en bestudeert hem eventjes, maar dan valt zijn blik op de hare en zijn ogen, waaraan je eerste kon zien dat hij zich verveelde, kijken nu heel verwonderd haar kant uit. Hij bekijkt Aurora van top tot teen en Aurora hem. Dit heeft ze al vaker meegemaakt, dat jongens haar dom aankijken, maar nog nooit dat zij zelf ook blijft staren.

Snel richt ze haar blik weer op de leerkracht en komt ze terug in de realiteit. Jayden, de naam waarmee hij zich voorstelde, is anders dan alle andere jongens. Hij heeft mooi en warrig donkerbruine haren, alsof hij ze niet heeft gekamd, maar toch perfect op zijn hoofd liggen.

Even schud Aurora met haar hoofd en probeert op de les te letten, maar de mysterieuze jongen blijft in haar gedachten.

---

Na 50 minuten gaat eindelijk de schoolbel en is ze verlost van Mnr. de Vries. Aurora loopt samen met Fleur naar de kantine, Fleur is een heel verlegen meisje met zwarte haren, Aurora is ook erg verlegen, dus ze kunnen goed met elkaar opschieten. Samen gaan ze aan een tafel zitten die nog vrij is en eten hun lunch op. Tijdens het eten merkt Aurora dat Jayden iets te vaak zit te kijken, samen met Thomas die waarschijnlijk antwoordt op vragen van Jayden. Aurora kent Thomas ook al heel lang, hij heeft haar ooit eens op een date gevraagd die Aurora had geweigerd.

Aurora moet lachen bij die gedachte en Fleur kijkt haar vragend aan, maar vraagt er verder niet naar waarvoor ze haar dankbaar is. Ze weet het toch al, en ze kent ook iedere jongen die Aurora heeft uitgevraagd. Grappig eigenlijk. Aurora staat op en gaat met Fleur naar buiten waar ze op haar standaard bankje gaat zitten.

Twee minuten nadat ze is gaan zitten komt er een jongen naar haar toe, dit keer is het Aaron, een jongen van het voetbalteam. Aurora hoort dat Fleur een diepe zucht slaat en ze doet hetzelfde. De meisjes kijken elkaar aan en moeten allebei lachen. Als Aaron voor haar staat, krijgt hij een rode kleur.

"Hallo, Aurora," zegt hij als begroeting.

"Hey Aaron," is het enige dat Aurora antwoordt en Fleur kijkt naar haar voeten.

Aurora voelt zich ook ongemakkelijk bij deze situaties dus Aurora kijkt naar haar handen en zegt verder niets.

"Mag ik je telefoonnummer?"

"Eh, ja is goed hoor.." Aurora haalt haar witte iPhone tevoorschijn en Aaron haalt zijn gsm ook naar boven. Ze laat op het scherm haar nummer zien en hij zet haar nummer in zijn mobiel.

"Dankjewel! Ik, eh, bel je straks wel ofzo.." Hij heeft het zweet op zijn voorhoofd staan en ze glimlacht gewoon naar hem. Fleur en Aurora kijken hem na als hij wegloopt en Aurora zucht opgelucht als hij weg is.

"Serieus? Alweer?" Zegt Fleur, Aurora antwoordt door te lachen en dan valt haar blik op Jayden, die al de hele tijd staat te kijken. Fleur merkt het ook op en tikt Aurora met haar elleboog aan, ze knikt alleen maar en wendt dan haar blik af.

"Weer een jongen voor op je lijstje meid."

"Als je dat zo zegt klinkt het nogal vreemd, Fleur, ik wil wel vriendelijk blijven weet je nog?"

Ze begrijpt Aurora haar woorden goed en kijkt dan het schoolplein rond. Jayden heeft ondertussen zijn aandacht op Thomas gericht nadat hij had gezien dat Aurora hem had betrapt.

------

A/n heyhey! Bedankt voor het lezen en sorry voor het kleine hoofdstukje! Volgende keer meer, beloofd ;)

We zouden het leuk vinden als je een reactie achterlaat en je mening geeft! Kusjes :*

Gifted EyesOn viuen les histories. Descobreix ara