Becoming Empress But she isn't a girl(Volume 1)

၂၇

စမ္းေခ်ာင္းက တိမ္တာမို႔ က်ူးယင္၏ ခါးအထိသာနက္သည္။ အၿပံဳးမပ်က္ စည္းခ်ေပးၿပီးသည္ႏွင့္ က်န႔္ဝူက အေသာထြက္သြားသည္။ ထိုအခါမွသာ ရပ္ေနခဲ့တဲ့သူ႔မွာ အ၀တ္ေတြလႊင့္ပစ္ၿပီး စမ္းေခ်ာင္းဆီခုန္ဆင္းႏိုင္ေတာ့သည္။ ေအာက္ေျခက ေက်ာက္ခဲေတြေၾကာင့္ ဒူးေတြမွာ စပ္ဖ်ဉ္းဖ်ဉ္းျဖစ္သြားရကာ ခပ္တိုးတိုးညည္းလိုက္မိသည္။

ဖင္ထိုင္ခ်ကာ ေျခကိုဆန႔္ထုတ္ကာၾကၫ့္ေပမယ့္ ပြန္းပဲ့ရာပင္ရိွမေန။

" မဆိုးပါဘူး။ နတ္ျဖစ္တာလည္း ေကာင္းသား ။ ဒဏ္ရာခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္တယ္ "

စမ္းေခ်ာင္းမွ ေရေတြက ေတာင္ေပၚမွာေလာက္ ၾကည္လင္ကာ စိမ္းဖန႔္မေနေပမယ့္ လက္ခံႏိုင္ေလာက္သၫ့္အတိုင္းအတာထက္ေတာ့ ပိုေနတာအမွန္ပင္။ အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ငါးေသးေသးေလးေတြကလည္း ေအာက္ေျခမွာ ကူးခတ္ေနၿပီး တစ္ခါတစ္ခါ သူ႔ေျခေထာက္ကိုပင္ ၀င္တိုက္ၾကေသးသည္။

" အားဝူရဲ့ စည္းက ဒီတစ္ခါေတာ့ သက္ရိွေတြဝင္လို႔ရေနတာပဲ။ အင္း ဘယ္လိုပါလိမ့္.... အခုက် ငါ့ကိုမျမင္ရရံုပဲထင္တယ္"

စမ္းသပ္ခ်င္စိတ္ျဖင့္ ငါးတစ္ေကာင္ေရ႔ွတြင္ လက္ကိုကာထားလိုက္ရာ အဟုတ္ပင္ ငါးက သူ႔လက္ကို ၀င္တိုက္လာေလသည္။

" အဟား... ဒီငါးစိတ္ထဲမွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနမွာ။ အာ ေဆာရီး ငါးေလးေရ အဟား... အဟား...."

ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတာ တစ္ခုခုဆို အနားမွာရိွတဲ့သူေတြကို ေဝမ်ွခ်င္တတ္တဲ့လူသားတစ္ေယာက္ရဲ့စိတ္အတိုင္း က်န႔္ဝူရိွရာဆီလွမ္းၾကၫ့္လိုက္ေပမယ့္ အရိပ္အေယာင္ကိုမ်ွ မျမင္ရေခ်။

" ဟင္ ခုနကပဲ အဲ့ဘက္ထြက္သြားၿပီးေတာ့။ အဲ့ေနရာနဲ႔ သိပ္လည္းမေဝးတဲ့ဟာကို ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ။ "

" အာ သားေကာင္အသစ္သြားဖမ္းတာျဖစ္မယ္။ ေအးေလ သမင္ျဖဴက ေကာင္းသြားၿပီကိုး....."

အေျဖကို ကိုယ့္ဘာသာရွာၿပီး လက္ခံလိုက္ေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္း ေခါင္းထဲဝင္လာသၫ့္ေမးခြန္းတစ္ခုက

" သမင္က ဘယ္လို ျပန္ေကာင္းသြားတာလဲ"ဆိုတာပင္။

" ဗြမ္း......"