033 | narration

704 28 11
                                    


Joyce's



"Tangina bes, sobrang ganda ko ba?" tanong ko kay Mark. Natigilan naman siya sa pagkain saka kumunot ang noo. "Pinagtitinginan kasi tayo eh. Nahihiya akong kumain." tiningnan ko naman silang lahat na nakatingin samin. "Kumalma ka lang bes, pretend lang to. Just don't mind them." sagot ni Mark kaya tinanguan ko siya. Dahan-dahan ko namang kinagat ang burger ko saka kinakabahang nginuya ito.

Napansin naman ni Mark na sobrang uncomfortable ko na. He stood up and smiled at the crowd. Uh oh, ano na naman bang plano nito?

"Hey guys, excuse me, could you all please stop glueing your eyes on us because my girl can't focus on eating. I don't want her to starve so please, stop making her uncomfortable. Thank you."

Nakanganga akong napatitig kay Mark. Nginisian niya naman ako. "Tapos na bes, kain kana diyan. Ang dami ng inorder ko tapos hindi mo uubusin."

Mahina ko naman siyang pinalo. "Gagi ka bes, bakit mo ginawa yun? Maypa-my girl ka pa ha." tiningnan niya ako na para bang proud na proud siya sa sarili niya. "Sabi mo totohanin ko yung acting ko? Ayan na bes. Award ko ah?"

"Gago ka talaga, chonggo. Kain na nga lang tayo para makaalis na tayo dito."

Tumango naman siya, "Mabuti pa nga."






𝘾𝙃𝘼𝙎𝙀 | 𝙡𝙙𝙝Where stories live. Discover now