The Walker's Omnipotent Enigma

Chapter 10: Let's get it on in the City

Author's note:

Salamat sa mga nagbabasa though you don't leave votes or comments. Naaappreciate ko naman po na kahit papano e may bumabasa nitong gawa ko. Well,silent reader lang po ako noon pero ngayon,nag-try akong magsulat kasi naiinspire ako sa mga nababasa ko dito sa wattpad at higit sa lahat ay yung pagkaadik ko sa mga zombie movies. Pasensya na po kung ganito yung story nato. You know,first time ko lang. Hehe. Osya,for the first time..hingi lang po ako ng favor sa inyo,kung may nagbabasa man nito. Vote and comment please. I want to know what is on your mind and what do you think about this story. I'm open to any criticism that you may say dahil uulitin ko po..first time ko lang at tsaka gusto kong maimprove pa ko. Hala! Napahaba na tuloy yung author's note ko. Achichichi. Wala pa pala akong nagagawang book cover. Di bale,tiyaga-tiyaga nalang muna dahil busy pa at finals na namin bukas. Nag-update ako ngayon para sa inyo guys. Spread,spread lots of love,love,love! Don't forget your comments and votes okay? Osya,ito na talaga. Baka mamaya,mainis na kayo sakin dahil sa dami ng sinasabi ko. Dedicated to my so loving friends,issay,des,dame,joyce,sis,teph,jean,bert and kuya agayon,the first one who read my story.^_^

Vote. Comment.

loenorafirah

manyana

----------------

Corinne's POV

Patuloy pa rin ang biyahe namin papuntang City. Iniisip ko palang na malapit na kami roon ay kinakabahan na ko ng sobra. I tried to maintain myself to relax as hard as I can pero habang papalapit kami ng papalapit ay mas lalo akong kinakabahan. Though meron na kaming guns and swords..still,hindi pa rin mawawala ang pangamba sa akin.

Naramdaman ko nalang ang kamay na humawak sa kamay ko.

Napalingon ako at tumingin siya sakin na parang sinasabi ng mga mata niya na "nandito lang ako,wag kang mag-alala" then I smiled at the thought and I mouthed the word "I love you" to him habang di maalis ang ngiti sa aking mga labi.

"I love you,too." he mouthed to as a response. Napailing na lang kaming dalawa. Pigil na pigil to show our feelings with each other dahil sa nirerespeto ko ang bestfriend ko and I know that she's not into romantic issues and definitely she hates it na may nakikita or nagp-PDA. At higit sa lahat, I know na hindi siya boto kay Rey.

Oh God! Thank you for giving him to me. I'm very lucky to have this guy beside me. I love him very much.

Kahit na sa kabila nitong nangyayari,hindi naman siguro bawal na magmahalan ang dalawang tao,hindi ba? Lalaban ako para sa kanya. Lalaban ako para sa aming dalawa kahit na ang pagmamahalan naming ito ay nasa maling sitwasyon. At lalaban ako para kay Kate,para sa mga taong mahal ko.

--------------

Kateleen's POV

Palapit na kami ng City at habang palapit na ng palapit ay unti-unti ng naglilitawan ang mga walkers.

Patuloy parin si Rey sa pagmaneho kahit na nasasagasaan na ang mga walker na nakaharang sa daan. Masasabi kong di hamak na mas kaunti ang mga walkers dito kesa sa main entrance ng City at hindi lang yun,I'm sure na puno yun ng mga abandonadong sasakyan dulot ng mga walkers.

Patuloy parin sa paghabol sa amin ang walkers habang patuloy naman si Rey sa pagmamaneho. And sa tingin ko naman,hindi siya nahihirapan. Mas mukha pa siyang nag-eenjoy pag may nasasagasaan siyang walker habang yung mga dugo't laman ng mga ito ay tumatalsik sa windshield. And well,parang gusto ng ilabas ng sikmura ko ang mga kinain ko kani-kanina lang. Nakakadiri talaga. Nakakasuka pa ang amoy nito. Talagang gusto ng lumabas ng kinain ko kanina kaya kumuha ako ng plastic bag at dun ko nilabas iyon. Ganun na rin ang ginawa ni Corinne lalo pa't nasa passenger's seat pa siya nakaupo. I'm sure,every detail ng tumatama doon sa windshield e kitang-kita niya.

I wear my sunglass para di masyadong kadiri yung view. And as usual,ang mokong na driver namin ay di man lang affected. Enjoy na enjoy niya nga yung view e habang tumatawa-tawa pa. Sobrang thankful ko naman nung nag-spray si Corinne ng cologne kaya medyo nabawasan na ang masansang na amoy.

Di ko namalayan na nakapasok na pala kami ng City dahil sa busy kong pagsuka sa plastic bag. Nakakabaliktad ng sikmura talaga ang view at amoy ng mga ito.

Patuloy lang kami sa pagbiyahe at patuloy din naman kaming hinahabol ng mga walkers. Ang bibilis nilang tumakbo which is hindi pa talaga nadedecay ang mga katawan nila. Kailangan talaga dito ng lakas para matapatan mo sila at siyempre ibayong ingat na hindi ka nila makagat o mahawaan man lang.

Kagat-kagat ko ang labi ko habang pinipigilan na masuka ulit. Yung mga dugo at laman ay nagkakalat sa paligid. Though medyo dim yung salamin,siyempre nakikita ko pa rin talaga yung mga bagay na yon.

Patuloy parin sa pagbiyahe habang tinatanaw ko yung mga establisyamentong madalas kung puntahan.

"What's the next plan now?" tanong ni Rey.

Nagulat ako ng bigla niya kong kausapin. Bakas na sa mukha niya ang pagod since kanina pa siya nagmamaneho ng SUV.

It's already 6 pm.

Kailangan na naming magpahinga.

We need to find a secure place which means..kailangan naming lumabas sa comforting zone namin.

"We need to find a place where we can stay for the night." sabi ko.

Tumingin lang sila sakin from the rearview mirror and bakas sa mukha nila ang pagod at pag-aalala.

Yeah right. Pag-aalala dahil sa hindi kami basta-basta nalang pumunta sa isang building na hindi namin alam kung ano ang makakasalubong namin dun lalo pa't tatlo lang kami. Ineed to think.

Think. Think. Think.

And then,an idea hit me.

"Go to Marshall Residence." utos ko. Napatingin naman sa akin si Corinne at alam ko ang tingin na yon. It is kind of sigurado-ka-ba-look. Tumango ako pero mataman parin siya saking nakatitig. Nagkibit balikat nalang ako at humalukipkip sa kinauupuan.

Marshall Residence. Marshall Residence.

Paulit-ulit na nagp-play sa utak ko.

3 years nang nakakaraan nung huli pa kong pumunta dun after mom and dad died.

Oh,Gosh..here I am again. Tsk.

Ibinaling ko nalang sa iba ang pag-iisip ko. Nag-iisip ako ng mga plano para sa kinabukasan. Plano para mahanap ko ang kapatid ko.

-------------

Someone's POV

"Oh,man. Shoot."

Patuloy lang ako sa pagpanood sa kanyang ginagawa habang pinagtitripang panain ang mga walker na nagkukumahig na makapasok sa building na kinalalagyan namin.

"Bull's eye!" sabay hagalpak niya ng tawa.

Napailing na lang ako at napangiti sa ginagawa niya. Kakaiba talaga 'tong babaeng to. Iba ang trip.

"You know what,this is one of my craziest dream." sabi niya habang patuloy sa pag-asinta ng mga walker.

Nagulat ako sa sinabi niyang yon. I can't believe na may taong nag-iisip ng ganun. Samantalang karamihan ay halos sumpain na ang mga pangyayaring ito at humihiling na sana bumalik na sa dati ang lahat pero siya..She's different. She's crazy. Therefore, I cinclude that may sayad sa utak tong babae nato.

"Di ko inaasahang mangyayari rin pala to sa totoong buhay." habang nakangiti niya pang sabi.

Tiningnan ko lang siya ng you're-unbelievable-look.

She just smiled to me at pinagpatuloy ang ginagawa niya. Halata sa mukha niya ang saya.

Napailing nalang ako sa kanya. Malakas na talaga tama nito sa utak. Look,how can she be so calm and happy inspite of this shit things happening?

------------

Kateleen's POV

Narating namin ang Marshall Residence and as what we have expected. A huge number of those creepy monsters ang sumalubong samin. Nagtinginan kaming tatlo at sabay sabing...

" Let's get it on."

Sabay nun ay lumabas kami ng sasakyan dala-dala ang aming mga armas.