Nagising ako dahil sa malakas na katok na nagmumula sa labas ng kwarto ko.
Nag-ayos muna ko bago ko pinagbuksan ng pinto ang taong nang-istorbo sa tulog ko.
"Pwede bang pumasok?"
tanong niya. Tinaasan ko lang siya ng kilay pero narealize ko na wala pala ko sa sarili kong bahay kaya no choice,I let her in.
Umupo ako sa kama at isinandal ang likod ko sa headbord. Tiningnan ko siya at pinipigil kong matawa sa hitsura niya ngayon dito sa harapan ko.
Oh,poor Corinne.
Halatang namamaga pa ang mata niya sa kaiiyak kagabi. Buti nalang yung akin,nalagyan ko agad ng comcealer para matakpan yung medyo namamaga kung mga mata.
Salamat sa Diyos at biniyayaan niya kung ng inborn na medyo magain ang mata.
"Well.."huminga siya ng malalim at saka tumingin sakin ng mata sa mata."..I'm very sorry kung hindi ko nasabi agad sayo. Naghanap ako ng timing para sabihin sayo yung tungkol saming dalawa ni Rey...at nung may nahanap na kong timing,saka naman nangyari tong lahat ng to."
Mataman ko lang siyang tinitigan.
"I'm sorry,please patawarin mo na ko Kate.." habang may luhang tumatakas sa mata niya.
Huminga ako ng malalim at saka siya niyakap ng mahigpit.
"Okay,I forgive you."
At nagkatawanan kami na parang may mga sapak sa ulo.
Well,bestfriend is a bestfriend right?
YOU ARE READING
The Walker's Omnipotent Enigma
Science FictionPaano kung isang araw paggising mo ay iba na ang takbo ng mundo? Iba na ang nakikita ng mga mata mo ngayon sa noon? Magigising ka nalang na ang mga taong na nakikita mo ay naging nilalang na kahindik-hindik? At sa gitna ng mga pangyayaring ito, umaa...
