Love effect

20_Russische kogelvis & misvormde pizzadoos

'Nee... Nee! Ben je echt zo dom? Tatoeëer ineens het woord ‘achterlijk’ op je kont! Er zit een moordenaar in je kelder verdorie! Als je gerommel in je kelder hoort, bel je de politie. Maar wat je vooral niet doet, is naar de kelder gaan!' riep een gefrustreerde Flynn veel te hard in de zaal.

Een man van middelbare leeftijd die voor ons zat, draaide zich om en keek Flynn met grote ergernis aan. 'Kan je stil blijven?' vroeg de man niet al te vriendelijk. Toch bleef Flynn beleefd. 'Het spijt me, ik zal stil blijven.'

De man knikte kort en draaide zich weer om. Maar niet veel later begon Flynn weer.

'Wat? Waarom pak je nou in godsnaam een deegroller uit je keuken om je mee te verdedigen, als je ook een groot vleesmes kan pakken? Of op zijn minst een aardappelmesje? Maar nee, je kiest voor de deegroller!'

Grinnikend keek ik Flynn aan. Zijn opmerkingen maakte de film al minder eng, maar de man van middelbare leeftijd draaide zich weer om.

'Ik dacht dat je ging zwijgen?' siste hij.

'En ik dacht dat mijn moeder vanmorgen kaas had gekocht. Maar had ze dat gedaan? Nee. Niet alles loopt in het leven zoals je wilt dat het loopt,' sprak Flynn "wijs".

'Als je nu niet je bek houdt, roep ik iemand om je eruit te zwieren,' zei een jongetje van dertien jaar die naast de man zat en zich ondertussen ook had omgedraaid.

Flynn glimlachte even uitdagend naar de jongen en knikte. 'Goed, ik zeg nu echt niets meer.'

De twee draaiden zich weer om en mijn ogen verplaatsen zich naar het beeldscherm.

De moordenaar was nu de vrouw haar been eraf aan het zagen. Wauw. Daar kon ik niet naar kijken dus sloot ik mijn ogen.

‘Godverdomme! Dat is overduidelijk nep bloed! Het lijkt wel op ketchup, moet het zo duidelijk zijn? Serieus, dat ze ineens de ketchup fles ernaast zetten. Of dat ze er ineens een reclame commercial van maken,’ zei hij weer geërgerd en ik opende mijn ogen weer.

Kwaad draaide de man zich om en zijn blik sprak boekendelen. Het was genoeg geweest.

‘We gaan al!’ riep Flynn uit en streek zijn jas glad.

Een stevig gebouwde man, en aldus ook de werknemer van de bioscoop, keek Flynn dreigend aan. Maar dat leek hem niet te intimideren.

‘Fijne dag nog verder!’ zei hij sarcastisch en liep in grote stappen weg. Snel volgde ik hem. ‘Het spijt me dat ik het verpest heb.’

Al lachend schudde ik mijn hoofd. ‘Je opmerkingen waren gewoon geniaal. En die man zijn blik…’

‘Heb je de snor gezien van die man? Die snor zou zelfs bij jou beter staan,’ zei hij hoofdschuddend en keek me ernstig aan. Vervolgens keek hij me onderzoekend aan.

‘Een snor zou je echt staan.’ Een grijns verscheen op zijn gezicht en plagerig gaf ik hem een duw. Blijkbaar iets te hard, want ik duwde hem tegen een paal waar hij vervolgens zijn hoofd tegen stootte. Hard begon ik te lachen, terwijl Flynn met een humeurige uitdrukking over zijn voorhoofd wreef. ‘Wat een aanslag.’

‘Ja, het was eigenlijk de bedoeling dat je zo hard je hoofd stootte tegen die paal, dat je een hersenbloeding kreeg. Jammer genoeg is mijn plan niet gelukt, volgende keer beter,’ knipoogde ik uitdagend.

Hij mompelde wat terug, maar ik zag dat zijn mondhoeken trilden.

‘Laten we naar de McDonalds gaan,’ stelde ik voor.

Hij knikte instemmend. We hadden geluk dat er één in de buurt van de bioscoop was.

Met een vies gezicht staarde Flynn naar zijn hamburger.