ჯიმინი, იუნგი და ჰოსოკი სკოლაში იუნგის მანქანით მიდიან. წყვილს წინ დაეკავა ადგილი, ხოლო უკან მჯდომი ჰოსოკი მოწყენილობის გაქარვებას ლაპარაკით ცდილობს.
-აბა იუნგი! რამდენი ხანია, რაც ჩემს ძმას ჟიმავ?
ჯიმინს ლოყები უწითლდება და თავდახრილი იკურთხება.
-რამდენიმე თვეა, რაც ჯიმინი მე მეკუთვნის და ასე გაგრძელდება, პატივცემულო ჰოსოკ.
ირონიულად ამბობს იუნგი, მაგრამ მის სახეზე თვითკმაყოფილებაც იკითხება.
-ძალიან დარწმუნებულიც ნუ იქნები.
ბურტყუნებს ჰოსოკი და ჯიმინის გამოყვანილ კისერს თვალს ავლებს. ტუჩებზე მადიანად იტარებს ენას და მზერა ისევ გზაზე გადააქვს.
დარჩენილი დრო სრულ სიჩუმეში გალიეს და საბოლოოდ სკოლასაც მკაღწიეს.
ჯიმინმა შესამჩნევად ამოისუნთქა და მანქანიდან გადავიდა. მას მიჰყვნენ იუნგიც და ჰოსოკიც.
იუნგიმ ჯიმინს წელზე ხელი მოჰხვია და თავისკენ მიიზიდა.
ჰოსოკს სახე შეეჭმუხნა.
-ამდენი სიყვარულით ცოდო ვარ.
ჩაილაპარაკა და სასწრაფოდ გასცილდა შესასვლელს.
შენობაში შეაბიჯა და როგორც მიელოდა მოსწავლეების მწველ მზერას აგდებით შეხვდა.
ჰოსოკმა მოშორებით, მასზე ოდნავ მაღალი, ქერათმიანი ბიჭი შენიშნა და მისკენ წავიდა.
"კარგი საჯდომი აქვს."
გაიფიქრა და მალევე მიუახლოვდა კიდეც. თავმომწონედ დაიწყო ლაპარაკი.
-გამარჯობა პატარავ, აქ ახალი ვარ და ვიფიქრე დამეხმარებოდი.
თქვა ჰოსოკმა და ხელით კარადას მიეყრდნო.
-ახლა მომისმინე პატარავ. შემიძლია დაგეხმარო, მაგრამ არამგონია შენთან ერთად გართობა მომეწონოს.
ჰოსოკმა ტუჩს უკბინა.
"ჯანდაბა, დომინანტი ყოფილა."
YOU ARE READING
i want to make you mine
Actionრის მიღწევას ცდილობ? თუ გაიგებ, რომ მინდა გაკოცო, მინდა ჩემი იყო და იუნგიზე მართლა ვეჭვიანობ მოგეწონება?
