CHAPTER 56 *LOST SOULS*

431 6 1
                                    

"Hindi ako pupunta sa village na ganito noh."Leyla. Punong-puno parin ng dumi at lumot ang damit niya.

"So anong gagawin natin? Lalabhan yan? Wala naman tayong dalang damit eh, mga tubig lang at pagkain, this is just a one day mission." Hela. Said that made Leyla grin.

"No worries everyone I have an Idea." Leyla. She snapped her finger at bigla nalang nabalutan ng tubig ang kanyang damit. Umiikot ito na para bang may sarili itong buhay. It swirled and released bubbles na lumapat sa damit nya.

After seconds she snapped her fingers again and suddenly nawala ang mga tubig na pumapalibot sakanya.

"Viola!"We were amazed when we saw her dress sparkling clean again. Well, what can we say? It's magic.

Tinahak namin ang daan ng kweba. All we could hear is our footsteps echoing in every corner.

"This cave is hella creepy."Wendye. exclaimed while were taking this cave's pitch black path.

Indeed it is very creepy at kanina pa nakatayo balahibo ko.

"I can't see anything!"Wendye.

"Malamang duh! It's pitch black."Hela. Kahit madami ng sugat tong babaeng to nakuha parin mag sungit.

Parang ang tahimik ata ni Leyla. Normally she would scream. Its also useless to turn my head cuz I would see nothing its pitch black. Well, baka napagod lang sya.

We walked our way through the cave, until we saw a light.

Nagmamadali kaming puntahan kung saan man ang liwanag na yun. When we got to the end sumalubong saamin ang naglalakihang mga dahon.

"Dead end-Wendye.

"No."Hela. She cut off.

Hinawi ni Hela ang mga dahon at bumungad saamin ang isang mabato na daan na patungo sa isang malaking archway na may nakalagay na mga simbolo sa itaas nito.

We walked and start to observe the place. Maaraw at maaliwalas ang kalangitan, nilagpasan namin ang archway at nakita ang mga naglalakihang bahay. May mga bandera ding nakasabit sa poste ng bawat tig pito na mga bahay. Lumapit ako sa isang tindahan ng mga bulak-lak at nakitang may basa pa ito ng konti, parang bagong dilig lang.

Tumingala ako at nakita ang mga nakasabit na mga makukulay na banderitas sa taas na may desenyo ng maliliit na bulak-lak.

What happened to this place? Ba't ang tahimik parang ghost town.

"AHHHHHH!" I heard a loud scream and went to the place where the scream came from. Nakita ko nalang na napayakap si wendye kay leyla.

Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang mga tao, lahat sila'y naka dilat at nakabuka ang bibig. Para silang nabato sa kinatatayuan nila.

"What really happened here?!"Hela. Who came rushing, but stunned when she saw the people.

Napaupo nalang ako at biglang nanghina mga tuhod ko. Anong klaseng kababalaghan ba ang nangyare dito?

Kung dumating lang sana kami ng mas maaga edi sana naagapan pa. But those tentacles are hard to beat. Hindi pa nga humihilom mga sugat namin. Sariwang sariwa ko parin naaamoy ang amoy metal kong dugo. I don't have the ability to heal myself kaya nga pinasama samin si Hela para may tagagamot kami pero...it looks like that she needs it more.

Healers can't heal themselves, that's the disadvantage of having the ability to heal others. Dahan-dahan akong tumayo at lumapit sa isang bata na parang pulubi. Naka-nganga siya gaya ng iba at nanlalaki ang mga mata.

The Guardians Of Altariah:The Orb Of LightTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon