¤The Blessed of Family¤||Jikook\Completed\

#19#

Тог....тог... Тог~

Гутлын өсгийний чамин дуу харанхуй хоосон өрөөг цуурайтуулан нуруугаар хүйт даана.  Өндөр залуу өрөөний голд байрлах жижигхэн сандал дээр хөлөө ачин суугаад урд нь хүлээтэй суух охиныг сайтар харах аж. 

-надаар яах гэсэн юм бэ дээ?  Жэми хамаг байдгаараа муухай харж шоолох гэсэн мэт уруулныхаа нэг өнцгийг өргөх аж. 

-Сансныг бодоход хэгжүү юм гээч.  Хойд эцгийгээ сайн дуурайжээ?

-Ким Югём гэсэн билүү?  Хаа!  Манай аавыг хэр сайн мэддэг болоод амныхаа зоргоор чалчаад байгаа юм. 

-мэдэлгүй яахав дээ.  Насаараа л танай аавтай найзаллаа. 

-өөө яадаг билээ.  Насаараа найзласан хүнийг нь би яагаад хараагүй байдаг билээ?

-амаа тат! 

-чадахгүй гэвэл яах юм!  Муу АРХИЧИН минь. 

Югёмийн нүүр нь улайж уур нь буцлаад ирсэн бололтой.  Гэсэн ч уураа барихыг хичээн гараа цайтал нь атган Жэмигийн нүүрэнд тулан доош суув.  Тэгээд үсийг нь илэн уруулыг нь илэхэд Жэми хурууг нь тас хазаж орхив. 

-Яааая муу өлөгчин!

-чам шир архичинд намайг хараах эрх байхгүй шүү! 

Югём хурууныхаа цусыг долоогоод Жэмигийн ягаан уруулыг озон авлаа.  Жэми мөчөөгөө өгөхийг үл хүсэн уруулаа тас жимийсэн байх аж.  Югём Жэмигийн хацрыг шахан аманд нь хэлээ оруулсан боловч Жэми дахиад хацчихав. 

-Түй!  Жэми аман дахь Югёмын цусын нүүр рүү нь нулимж орхиод галзуу хүн шиг инээж эхэллээ. 

Жэми: Би чам шиг арчаагүй,  алиагаа алдсан новшнуудад барьцаалагдах болоогүй байна ойлгосон уу!  Тэрээр аль хэдийн хүлээсээ тайлсан байх  бөгөөд Югёмтай ноцолдоно. 

Югём: муу өлөгчин!  хараал ид гэж!  Югём Жэмигийн араа тэврэн хоолойг нь боох гэж үзэв.  Угаас Жэми тулааны урлагт гарамгай учраас харин ч Югёмын эсрэг мэх ашиглан дор нь газар сөхрүүлэв. 

Жэми: арчаагүй амьтан ч болдоо. 

Жэми Югёмыг газар хүлж орхиод шоолсон шигээ цүнхээ аван өнөөх газраас гарахаар зэхэв.  Үүр цайж байгаа бололтой нар тэнгэрийн хаяанд байх аж.  Жэми цүнхнээсээ утсаа гарган асаах гэж оролдсон ч тусыг эс олов. 

Жэми: хараал ид!

Жэмигийн шилэн тирко урагдаж,  дүрэмт хувцас нь шороо тоос болон үрчийжээ.  Такси ч зогсож өгөхгүй түүнийг нилээн зовоов.  Ийн арай гэж нэг такси зогсов. 

Жэми: ***орчихъё. 

Жолооч: тэрний оронд ахтайгаа нэг газар орох юм уу?  Гомдоохгүй шүү. 

Жэми: өө зайл зайл.  Хараал идсэн доодохоороо тархи хийсэн новшнууд!  Түй чорт!

Жэми жолоочийг цүнхээрээ нэг сайн хусаж аваад машинаас буун гэр лүүгээ алхахаар шийдэв. 

Цаг гаран алхсны эцэст гэрийнхээ барааг харж гүйхэд хүрэв.  Гэрийнхээ үүдэнд үйрмэглэн суух аавыгаа харсан тэрээр бүр ч хурдан гүйнэ. 

Жэми: ааваа! 

Жимин: Жэми миний охин гэмтээгүй биз.  Зүгээр үү?  Тэр муу хүний үнэргүй амьтан миний охиныг яасан бэ? 

Жэми: ааваа би хэн билээдээ.  Тиймэрхүү хүмүүс намайг яаж ч чадахгүй шүү дээ.  Битгий усан нүдлээд бай!  Одоо санаа зовох зүйлгүй шүүдээ. 

Жимин: алив хоёулаа гэртээ оръё. 

Аав охин хоёрыг гэр хашаандаа ороход өөдөөс нь Жунин гарч ирэн Жэмиг тас тэврэн авлаа. 

Үлдсэн дүү нар нь ч гарч ирэн аниагаа тэврэх аж. 

Жисү:онни би таныг зөндөө санасан. 

Жэнни: Жэми эгч байхгүй би зөндөө айсан. 

Жинён: муу дэнэг эгж.  Танааш болоод аав уйлшан. 

Жэми: ниэ дада.  Аниагаа уучлаарай.  Одоо би жаахан унтаад орхиё. 

Жэми гутал,  цүнхээ шидэн өрөө рүүгээ орон хөнжилдөө шигдэв. 

Жимин зутан хачиртай хийгээд Жэмигийн өрөөнд орлоо.  Жэми нэлээн өндөр халуурч байсан нь Жиминийг сандаргаж орхив.  Жэми анх удаагаа л халуурч байгаа болохоор Жимин нэлээн самгардав. 

Жимин: аавыгаа битгий айлгаад бай л даа.  Аль хэдийн уйлчихсан байх тэрээр Жэмигийн духан дээр хүйтэн жин тавина. 

Жэми: ааваа би зүгээр дээ. 

Жимин: аавыгаа уучлаарай. 

|эээёоо reables 400-лаа болсон баярын мэнд хүргэе 🔥👑💥💯😍😍