Every Man deserves Another Man [M2M]

Chapter 18

Nagising na lang ako na may naramdaman akong humahalik sa bawat parte ng mukha ko. As I open my eyes, nakita ko yung lalaking nagsasabeng handa syang mahalin at ipaglaban ako. I felt special when he caressed his body to mine, I felt safe and secured.

"Hey, kain na tayo." sabi nya with wide smile. Tumayo ako sa kama habang nililibot muli ang aking mga mata sa bawat sulok ng kwarto ng lalaking kasama ko ngayon. "Sooner or later, this room will be yours too. We will share our story and love here." he said as he started to hug me back.

"Ang corny mo na naman HAHAHAHA"

"Hmmm? Ayaw mo ata e."

"Wala akong sinabe," I stopped and tumingin ako sa kanya. "Sam, when you knew about your life, yung nalaman mong anak ka sa you know, a-ahh, did you hate your dad?" i dont know where did that came from pero out of nowhere tinanong ko na. I wanna help him to realize na he should know his true family. To make them closure.

"Honestly, yes. For once, nalaman ko kung ano yung kulang sakin. And that is my mother's love. Hinahanap ko yun everyday and when I found out, I realized everything."

"Then why? If you're looking for love bakit di mo nilapitan yung totoo mong  nanay?"

"I wanted to, but I didnt. It is because I wont." seryoso sya sa bawat salitang binitawan nya. He look at me ng sobrang seryoso at nakita ko na naman yung maganda nyang mata. I was not able to look for that eyes pero hinihila nya ko. "I'm happy now, kase nakita ko na yung love na hinahanap ko" deretso pa rin nyang sabe at ako na yung umiwas. Nakakagago talaga tong panget na to! Namumula na ko. "Now I know how to tease you." Di ko sya pinapansin at hinarap na lang yung muka ko sa mga picture na nasa table nya. "Get up and lets eat asawa ko, baka lumamig yung food" nilahad nya yung kamay nya sakin bilang pag anyaya. Tumayo ako at di ko kinuha yun. Ang simple ng sinabe nya pero ang lakas ng dating sakin. He really got me.

Narinig ko yung sipol nya habang palabas kami. Alam ko kaseng nang aasar na naman sya. Tuloy lang ang lakad ng bakla! Kase naman mga ate pag lumingon ako baka sya kainin ko HAHAHAHA char lang!

Deretso ako sa dining table nya at nakahain na yung mga pagkain na niluto nya. What da!?? Matagal ba kong nakatulog kaya ang dami nyang nailuto?

"Grabe ang dami naman nito"

"Para mabusog ka, di ko kase alam kung anong gusto mong kainin" sabe nya habang yumayakap sa likod ko.

"Di naman ako mapili sa pagkain basta walang carrots" pero pwedeng ikaw din kainin ko HAHHAAH charles

"Hmmmm di mapili? Sounds interesting"

"Gago! Iba na naman yang nasa isip mo!" dumeretso ako ng upo baka kung san na naman mapunta tong usapan namin.

Kain lang ako ng kain since wala naman akong maisip na topic. Siya rin naman di nagsasalita kaya ang tahimik namin. Siguro ganto ang nagagawa ng pagiging independent, sanay magluto sanay magisa well di sya sanay magayos ng gamit nya.

"Tomorrow is the start of your school right?" pangbasag nya sa katahimikan na nagaganap samin. Tanging kobyertos lang kase yung maririnig mo samin HAHAHAHA.

"Ay shettt oo nga pala hahaha nakalimutan ko sobrang busy kase lately"

"Hmmm baka naman iniisip mo lang ako kaya nakalimutan mo"

"Kapal!"

"Hahahaha, youre blushing" sabay kindat sakin, gago talaga to pero parang totoo din kase yung sinabe nya hahaha nawala sa isip ko na pasukan na kase sya yung nanggugulo sakin nitong nakaraang araw. Kakayanin ko kayang pagsabayin yung work at study? Napabuntong hininga na lang ako sa naisip ko. "Do I need to take you at school after mo sa work? Para less hassle if you can travel pa from my company" suhestiyon nya sakin.