1# Luck ~ A Dutch Niall Horan fanfiction (VOLTOOID)

Chapter 13

Point Of View Niall

Ik loop naar het raam en zwaai naar de fans die voor het ziekenhuis staan te gillen. Zou ik niet eventje naar buiten mogen? Zou ik niet heel eventjes naar de fans toe mogen? Ik wil door mijn haren kroelen, maar dan pas merk ik dat ik geen beanie op heb! De fans zien me gewoon met mijn kale kop! Snel loop ik weg bij het raam en zet ik een beanie op mijn hoofd. Ook druk ik nog even snel op de rode knop. Daar moet je op drukken als je hulp nodig hebt.

Even later staat er een zuster in mijn kamer. ''Waar kan ik u mee helpen?'' Vraagt ze vriendelijk. Ik wijs naar het raam. ''Zou ik alstublieft heel even naar buiten mogen. Heel even maar.'' Vraag ik. Ik zie dat de zuster twijfeld. ''Een momentje, ik ben zo terug.'' Zegt ze dan. Ze draait zich om en loopt weg. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik haar na. Leuk, zo'n zuster, die gewoon wegloopt...

''Meneer Horan, u mag een kwartiertje naar buiten. Wel aan je infuus.'' Zegt ze. Ik zet een grote lach op haar gezicht. En ik pak haar overdreven vast in een knuffel. ''Dankje, dankjewel!'' Zeg ik halfhuilend. Ik mag naar de fans, ik mag naar buiten!

''Niet te lang hé'', zegt de zuster nog even snel. Ik schud hevig mijn hoofd terwijl ik mijn jas met moeite aantrek. Met die ene paal naast me, waaraan ik vast zit. Loop ik richting de lift. Ik druk op verdieping nul. En even later voel ik hoe ik naar beneden zak. Niet door mijn benen, maar letterlijk naar beneden zak.

Langzaam komt de lift tot stilstand, en ik stap eruit. Ik loop door de grote hal. Langs de kleine winkeltjes, langs het restaurant. Langs als en iedereen. Ik kijk naar de deur die een paar meter voor me is. Ik zet een grote glimlach op mijn gezicht. Door die deur, en ik ben weer eventjes beroemd. Dan ben ik weer eventjes gelukkig. 

De paal blijft hangen bij een drempeltje. Met een ruk trek ik hem er toch nog langs. Ik loop door de draaideur. En gelijk word het gegil luider en harder. Ze staan achter hekken, dat wel. Ik glimlach nog breder als ik zie hoeveel fans er voor me staan. Ik steek mijn hand op en zwaai naar iedereen. Nog nooit heb ik me zo gelukkig gevoelt... 

 ''Niall please!'' Word er van alle kanten geroepen. Ik loop nogmaals naar een fan en maak weer een foto. Ik kijk op mijn horloge en schrik. ''Ik moet gaan lovely's'', zeg ik terwijl ik een handkusje naar de fans blaas. ''Get better babe!'' Word er geroepen. Ik grijns nogmaals en ik zwaai nogmaals. ''I love you all!'' Roep ik. Ik zwaai nog een keer, en dan loop ik weer die draaideur in. En weer kom ik terug in die grote hal. 

Nu loop ik niet richting mijn geluk. Nee, nu loop ik richting alle ellende... 

Point Of View Kate (Een fan)

Vanuit de verte zie ik een verschijnsel. Bij de draaideur. Zodra hij uit de draaideur is. Word het gegil harder en harder... Dan pas zie ik wie het is. ''Niall!'' Roep ik terwijl ik in tranen uitbarst. Ik sta vooraan bij de hekken, dus ik heb zo'n grote kans om hem aan te raken. 

Hij is zo mooi, ook zonder haar, al zie je dat niet door zijn beanie. Tegelijkertijd lijkt het ook zo erg. Met die paal, aan het infuus. ''Niall please!'' Roept een meisje naast me. ''Niall please!'' Roep ik nu ook. Dit is de eerste keer dat ik hem in het echt zei, en O MY GOD. 

Ik geloof het niet, ik moet een paar keer knipperen om het te geloven. Maar langzaam en zeker loopt hij richting mij. Hij kijkt me in de ogen. Met zijn prachtige, zee, blauwe, ogen... Hij glimlacht naar me. Ik voel dat ik warm word, en mijn handen beginnen te zweten. Ik barst nogmaals in tranen uit. En niet lang daarna voel ik O MY GOD zijn warme armen om mij heen. 

''Sstt, stil maar babe.'' Fluisterd hij in mijn oor. Zijn O MY GOD stem! ''I love you so mutch'', zeg ik met een bonkend hart. ''I love you too babe'', zegt hij nogmaals. Ik barst weer in tranen uit en vraag dan om een foto. Hij gaat naast me staan en ik leg mijn hoofd tegen zijn hoofd. Ik maak een selfie en bedank hem dan. ''Niall?'' Vraag ik nog even snel voor hij weer weg wil lopen. Hij kijkt op en knikt. ''Ja?'' Vraagt hij verlegen. ''Get better babe'', fluister ik. Hij glimlacht naar me en blaast een handkusje. 

Eenmaal thuis aangekomen zet ik mijn foto's op twitter en bedank ik Niall.

@NiallOfficial thank you so mutch for the best day of my life! Get better babe Xoxo. 

Ik verzend het berichtje. En zet de foto ook op twitter. Ik zie nog veel meer foto's van vandaag, heel twitter barst los. Ik hoor hoe niet lang daarna de telefoon gaat. Ik kijkwie het is en neem op. Het is mijn vriendin. 

Ik: Feetje?

Fee: Quincy! Zijn die foto's OMG echt?!

Ik: Ja duh... Waarom zou ik liegen?!

Fee: Dan heb jij DE Niall Horan OMG aangeraakt!

Ik: Ja, het was echt geweldig. Het was echt ZO geweldig!

Fee: En? Was hij erg ziek? Gaat het goed met hem?

ik: Hij was best wel wit, en hij had zo'n paal met zo'n infuus. Maar ik denk dat het goed gaat, anders zou hij nooit naar buiten mogen!

Fee: hij moet snel beter worden! Het moet!

Ik: Ja inderdaad, en...

Fee: Wat?!

Ik: hij is zooo schattig....

Fee: OMG ik ben jaloers! Kom je vanavond naar me toe? Dan moet je me alles vertellen! Mijn beltegoed is nu namelijk op.

Ik: dat doe ik!

Fee: Love you skattie!

Ik: Love you too baby!

*Opgehangen*

OMG

|Heyy,

ik hoop dat jullie dit hoofdstuk niet (net als ik) saai vonden. Ik vond het een beetje saai, maar ik hoop dat jullie het wel leuk vonden!

en bEDAAAANKT Voor de lieve reacties!! 

xxx Loveyaa| 

Read, Vote, Comment