1# Luck ~ A Dutch Niall Horan fanfiction (VOLTOOID)

Chapter 20 ~ ''Thank you, for everything...''

Laatste hoofdstuk! 

Point Of View Niall 

De deur gaat open, daar staat Greg in  de deuropening. Hij begint te huilen. Net als ik. Ik ren naar hem toe en pak hem vast in een stevige knuffel. Mijn tranen glijden langs mijn gezicht op zijn schouder. ''Ik ben zo blij Ni, het valt niet te omschrijven.'' Hij kijkt me aan en glimlacht door zijn tranen heen naar me.. Ik glimlach terug en grinnik. 

Zijn kleine voetjes springen op en neer. Hij begint met zijn armen in het rond te zwaaien. Ik glimlach en ren op hem af. ''Theootje'', roep ik enthousiast. Ik til hem op en druk een kus boven op zijn hoofdje. Hij schatert het uit. Hij drukt zijn vinger tegen mijn neus aan. Ik grinnik en draai hem een paar keer rond. ''Jij lieverdje'', mompel ik. 

''Ik leg Theo even boven, dan kan hij eventjes slapen.'' Zegt Greg. Ik knik naar hem en glimlach. Denise loopt ook achter hem aan naar boven. Ik kijk naar de jongens, ze lachen naar me. ''Thank you, for everyting...'' Mompel ik dan. Zayn glimlachtl en kijkt naar beneden. Liam haalt diep adem en glimlacht dan. Harry barst in tranen uit, en Louis rent op me af. '''Group hug!'' Roept hij hard. Ik schiet in de lach en pak de jongens vast. Allemaal komen ze op me af rennen. Ik hou ze vast. En dan pas bedenk ik me hoeveel ik van ze hou. Hoeveel ze betekenen voor mij... 

''Ni, moet je eens komen kijken.'' Greg stormt de trap af en maakt een gebaar dat ik naar boven moet komen. Ik haal mijn schouders op en ren naar boven. Greg rent voorop. Ik loop achter hem aan. Hij loopt naar mijn kamer. Theo ligt op mijn bed, zijn armen omhoog. Hij glimlacht even als ik binnenkom. Ik zwaai naar hem en maak een handkusje. Greg wijst naar het raam. Ik ga voor het raam staan. Duizende fans... Misschien wel meer. Ik glimlach en open het raam. Het gegil word luider. En ik hoor hoe Theo achter me schrikt en in tranen uitbarst. Ik zwaai naar de fans. ''Niall is better, Niall is better!'' Roepen ze in koor. Ik barst in tranen uit. Gelijk word het gegil nog luider en ik zie veel flitsen van camera's. '''Thank you guys, thank you for everything!'' Ik grinnik en voel even later vijf handen op mijn rug en schouders. De jongens zijn bij me komen staan. '''We love you!'' Roept Harry. De meisjes gillen nog harder. En dan ineens... Beginnen ze te dansen? Allemaal tegellijk. Ik haal mijn wenkbrauwen op en kijk verbaasd naar de boys. Die kijken raar naar buiten. Ze dansen en ze dansen, en aan het eind roepen ze.... ''1D forever!'' 

Ik sluit het raam en het gegil verminderd. ''I love them'', roep ik met een big-smile op mijn gezicht. De jongens grinniken. Ik kijk naar Theo die intussen op de schoot van Greg zit. Ik til hem van de schoot van Greg. ''Stop jij hem maar in Niall, ik ga met de anderen wel naar beneden.'' Zegt Greg. Ik knik. En de jongens lopen met Greg en Denise in een rijtje de deur uit. Ze sluiten de deur. Nu ben ik alleen met Theo. Ineens begint Theo te huilen. Ik schrik van zijn reactie. '''Theo wat is er jongen?'' Vraag ik met tranen in mijn ogen. Theo kalmeert niet en pakt met zijn handen mijn T-shirt vast. HIj trekt eraan. ''Het is toch oké nu Theo? Ik ben beter, ik ben bij je. Papa is beneden, mama is beneden. Wat is er lieverd?'' Mompel ik zachtjes. Nu met een brok in mijn keel. Hij begint nog harder te huilen. ''Tell me, my little...'' Hij huilt nog harder en harder. Dit is Theo niet. Hij doet nooit zo! Ik neurie een liedje, en begin te zingen als ik merk dat hij het fijn vind... 

''Your hand fits in mine

Like it's made just for me
But bear this in mind
It was meant to be
And I'm joining up the dots
With the freckles on your cheeks
And it all makes sense to me

I know you've never loved
The crinkles by your eyes when you smile
You've never loved
Your stomach or your thighs
The dimples in your back at the bottom of your spine
But I'll love them endlessly

I won't let these little things slip out of my mouth
But if I do,
It's you,
Oh it's you,
They add up to
I'm in love with you,
And all these little things

You can't go to bed,
Without a cup of tea,
And maybe that's the reason that you talk in your sleep
And all those conversations
Are the secrets that I keep
Though it makes no sense to me

I know you've never loved the sound of your voice on tape
You never want to know how much you weigh
You still have to squeeze into your jeans
But you're perfect to me

I won't let these little things slip out of my mouth
But if it's true,
It's you,
It's you,
They add up to
I'm in love with you,
And all these little things

You'll never love yourself
Half as much as I love you
You'll never treat yourself right, darlin'
But I want you to,
If I let you know, I'm here for you,
Maybe you'll love yourself,
Like I love you
Oh,

I've just let these little things slip out of my mouth,
Because it's you,
Oh it's you,
It's you,
They add up to
And I'm in love with you,
And all these little things,

I won't let these little things slip out of my mouth,
But if it's true,
It's you,
It's you,
They add up to,
And I'm in love with you,
And all your little things.''

Ik zie dat Theo in slaap is gevallen op mijn schoot. Hij ademt hard. Ik druk een zachtje kus op zijn hoofdje en leg hem dan in mijn bed. Voorzichtig doe ik een slaapzak bij hem aan. ''Good night my dear'', mompel ik. Hij zucht en woelt wat in zijn slaapzak. Ik sta op en doe het licht uit. Dan sluit ik de deur zachtjes...

Wanneer je denkt dat je leven voorbij is, en je hele leven in puin ligt. Is er maar een uitweg. Ga opzoek  naar je echte vrienden. Naar vrienden die je zullen steunen. En geloof, dan is het leven veel gemakkelijker... 

~Niall Horan~ 

Dit was het dan, het laatste hoofdstuk! Dit was een kort ,en misscfhien niet zo'n goed einde. IM SORRY! Hierna komt natuurlijk nog wel de epiloog, die ga ik er nu nog snel zo op zetten. Dus die komt vandaag ook nog wel online. En dan is het grote moment daar.... de verrassing. De verrassing is.... DAT VERTEL IK BIJ DE EPILOOG! 

TNXX FOR READ THIS BOOK!!

XX Rosaa