Chapter 5

928 52 7
                                    

Point Of View Niall

Normale mensen slapen wel om vijf uur s'nachts. Maar ik ben gewoon abnormaal. Ik ben gewoon iemand die niet kan slapen, ondanks ik zo moe ben. Ik draai naar mijn linkerzij en probeer mijn ogen te sluiten. Maar ik kan het gewoon niet, ik kan gewoon niet slapen. Ik denk teveel na. Altijd. Ik denk aan de jongens, aan kanker, aan mijn haren, aan alles! Teveel om op te noemen. Misschien denk ik ook wel aan een kikker. Je weet het niet! 

Ik zucht en doe mijn lampje aan. Ik ga rechtop zitten en pak mijn mobiel erbij. Vijftigduizende tweets kreeg ik in een minuut. Ik heb mijn fans enorm pijn gedaan. En dat doet mij pijn. Ik open mijn twitter en kijk rond. Ik lees de berichtjes van fans, die hadden gereageerd op mijn tweet. 

''Omg @NiallOfficial, dit is echt vreselijk. Ik heb gehuild, en miljoenen mensen doen dat om jou. We steunen je voor altijd, we laten je niet vallen, je mag niet opgeven. En we houden ook zielsveel van jou... <33'' 

Dat is ook zo'n tweet, zo'n hartverscheurende tweet. Ze laten hiermee zien hoeveel pijn ik ze doe. Zachtjes stromen er tranen over mijn gezicht. Ik veeg ze weg, maar het helpt niets. Ze komen gewoon weer terug. Zal ik een kort filmpje opnemen? Een kort filmpje.ver alles. Ik druk op mijn camera en zet hem op filmen. Ik draai de camera en begin kort te vertellen. 

''Heey! Ik denk dat jullie wel gehoort hebben van mij, dat ik in het ziekenhuis lig met een hersentumor. Maar ik wil jullie even bedanken. ONdanks het nu kwart over vijf s'nachts is. Ik hou van jullie, meer dan jullie van mij houden. Heel erg bedankt voor de lieve tweets, en ik vind het super dat jullie me steunen. Echt geloof me, ik hou van jullie!''

Ik stop het filmen en merk dan pas dat ik tijdens het filmen in tranen ben uitgebarst. Ik zet het filmpje op twitter. Zonder titel. 

Pas een halfuur later voel ik mijn oogleden zwaar worden, en val ik langzaam in slaap...

 Ik open mijn ogen en zweer dat ik maar een uurtje heb geslapen. In totaal. Toch heb ik totaal geen slaap meer, ik ben niet meer moe. Ik draai me om en schrik als ik een jongen met krullen naast mijn bed zie staan. ''Hazza'', mompel ik. Hij glimlacht en knikt. ''Heey, weet je hoe laat het is?'' Vraagt hij dan. Ik haal mijn schouders op. ''Elf uur, je ontbijt is al gebracht.'' Lacht hij. Ik glimlach terug en kijk naar het ontbijt dat naast mijn bed staat. ''Kom eet wat.'' Zegt Harry. 

Ik knik hevig en pak een broodje aan. Ik neem een grote hap, maar gelijk voel ik dat het niet goed gaat. Ik maak een gebaar naar Harry dat hij iets moet aangeven. Ik begin te kokhalsen en pak een teil van Harry aan. Alles komt er weer uit, die ene hap, gewoon dat kleine hapje... 

Ik begin te huilen net als Harry. Hij gaat op mijn bed zitten en aait zachtjes over mijn been. Waarom? Ik zou het niet weten. ''Je mag me niet laten gaan Niall.  Don't let me go. Oké?'' Vraagt hij zachtjes. Ik knik en slik mijn tranen weg. ''Ik zal je nooit laten gaan Harry'', en na die woorden begint Harry te zingen. Voor mij.

Now you were standing there right in front of me

I hold on, it's harder to breath

All of a sudden these lights are blinding me

I never noticed how bright they would be 

I saw in the corner there is a photograph

No doubt in my mind it's a picture of you

It lies there alone and it's bed broken glass

This bed was never made for two

I'll keep my eyes wide open

I'll keep my arms wide open

Don't let me

Don't let me

Don't let me go

'Cause I'm tired of feeling alone

Don't let me

Don't let me go

'Cause I'm tired of feeling alone

I promise one day that I'll bring you back a star

I caught one and it burned a hole in my hand oh

Seems like these days I watch you from afar

Just trying to make you understand

I'll keep my eyes wide open yeah

Don't let me

Don't let me

Don't let me go

'Cause I'm tired of feeling alone

Don't let me

Don't let me go

Don't let me

Don't let me

Don't let me go

'Cause I'm tired of feeling alone

Don't let me

Don't let me

Don't let me go

'Cause I'm tired of feeling alone

Don't let me

Don't let me go

'Cause I'm tired of sleeping alone

''Ik ben beter!'' Roep ik als Liam mijn kamer binnen komt lopen. Hij kijkt me raar aan en gaat dan op het randje van mijn bed zitten. ''Nietes blondie'', zegt hij terwijl hij me een plagend duwtje geeft. ''Welles!'' Roep ik eigenwijs terug. Hij schud zijn hoofd en glimlach zachtjes. ''Nee hoor, en dat weet jij dondersgoed!'' Zegt hij lachend. Ik haal mijn schouders op en spring uit bed, maar ik weet dat het slecht voor me is. Toch doe ik het. Ik spring uit bed en begin ineens rond te springen en te dansen als een gek. ''Ni, hou op. Ga liggen!'' Roept Liam. Maar ik negeer hem vollop. Ik begin keihard te zingen, zodat ik hem niet meer hoor. ''One way or another, I'm gonna find ya, I'm gonna getcha getcha getcha getcha One way or another, I'm gonna win ya, I'm gonna getcha getcha getcha getcha.'' 

''Ni, ga maar weer liggen, genoeg voor vandaag.'' Hij probeert een beetje boos te doen, maar ik zie dat hij lacht. Hij moet gewoon keihard lachen!

Ik loop richting mijn bed, maar ineens word ik naar beneden getrokken. Ik val op de grond en alles om me heen wordt zwart. Alles...

Klein rot hoofdstukje I KNOWW SORRYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYY

Hiernaast Cutiee >>>>>>>> 

Bedankt dat je dit boek leest , en ik wil jullie ook bedanken voor de bijna 200 reads!! En ik wil jullie ooK ONTZETTEND bedanken voor de LIEVE reacties en de SUPER votes!! 

hope you like it everybodyyy, o jaa Narry stukje :))

Xxxxxxxxxx <############

Read, Vote, Comment <3

1# Luck ~ A Dutch Niall Horan fanfiction (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu