Chapter 16 ~ ''For you and the fans...''

604 45 3
                                    

Point Of View Niall

''Hij is fucking dood Louis!'' Hoor ik iemand schreeuwen, vanaf de gang. Het is Liam. Ik weet het zeker. Ben ik nu echt dood? Is dit nou het gevoel, om dood te zijn? Voorzichtig draai ik me op mijn zij. Maar het doet pijn. Ik dacht altijd dat doodgaan juist een fijn gevoel is. Maar niet dus. In de hemel heb je ook pijn... Daar ben ik tenminste achter gekomen. 

Ik open mijn ogen weer. Mijn pijn is minder, ik voel me best oké. Er komt een dokter mijn kamer binnen lopen. ''Niall, je bent wakker?'' Vraagt hij met een schrijfblok in zijn handen.Ik knik zachtjes. ''Ja, ik denk het wel.'' Mompel ik. Hij glimlacht en schrijft wat op zijn schrijfblok. ''En hoe voel je je?'' Vraagt hij dan. Ik haal mijn schouders op. ''Best oké.''

De deur gaat open. En gelijk verschijnen er vier gezichten. Ik bekijk ze goed. Ik leef nog, ik weet het zeker! Ze lopen naar me toe. Liam barst in tranen uit, Harry slaat zijn handen voor zijn  gezicht, Louis krijgt een zenuwachtige grijns op zijn gezicht. En Zayn haalt opgelucht adem... Ik glimlach zwak naar ze. ''Je leeft nog!'' Roept Harry dan. Ik krijg een nog grotere glimlach op mijn gezicht. Harry rent op me af en pakt me vast in een knuffel. De andere jongens doen het zelfde. 

''Je red het wel jongen, je mag niet opgeven.'' Zegt Louis die op het voeteneinde van mijn bed gaat zitten. Ik kijk naar de andere jongens, die me allemaal vol medelijden aankijken. ''For you and the fans...'' Mompel ik zachtjes. Zayn schiet in een zenuwachtige lach. Louis kijkt verlegen naar de grond. En Liam en Harry omhelzen elkaar, en beginnen weer te huilen. Best cool eigenlijk. Dat je mensen zo blij kunt maken, door een paar kleine woorden...

Maanden vliegen voorbij. Ik voel me steeds beterder. En af en toe, voel ik al weerf wat haartjes op mijn  hoofd. Maar helaas gaan die er weer af na de volgende chemo. 

''En ik heb weer gewonnen!'' Roep ik, waardoor ik mijn spelcomputer laat vallen. Zayn slaat een diepe zucht.''Jij bent veel te goed man!'' Roept hij overdonderd. Ik steek plagerig mijn tong naar hem uit. Hij geeft me een klein duwtje waardoor ik in de lach schiet. ''O yeah.'' 

Ik hoor kleine voetstapjes dichterbij komen. Ook hoor ik grotere voetstappen dichterbij komen. Ik kijk naar Louis. Hij maakt een gebaar dat hij het niet weet, maar ik zie aan hem dat hij het wel weet. Ik kijk nieuwsgierig naar de deur. En even later hoor ik een klein schaterlachje. Ik hoor een zware mannenstem, en een hoge vrouwe stem. En even later zie ik Greg, Denise en Theo mijn kamer binnenlopen. ''Niall!'' Roept Theo die in zijn handen begint te klappen, en op mij af komt rennen. Ik ren naar hem toe en til hem op. ''Theootje!'' Zeg ik met tranen in mijn ogen. Ik druk hem stevig tegen mij aan en geef hem een kus op zijn hoofd. ''Niall lief zijn'', mompelt Theo. Ik grinnik en duw nogmaals een kus op zijn hoofd. Dan zet ik Theo weer neer op de grond en ren ik op Greg af. ''Greg!'' Roep ik half huilend. Hij drukt mij tegen hem aan, en ik druk hem tegen mij aan. ''Ik heb je gemist'', zeg ik met  tranen in mijn ogen. ''Oh Niall, wat ben ik blij om jou te zien.'' Ik hoor hoe de stem van Greg overslaat. ''Ik hou van je Greg, en dat zal nooit veranderen.'' 

''Wil je bij Niall opschoot?'' Vraag ik aan  Theo, die zijn handjes op mijn knieën legt. Hij kijkt me met openmond aan. Ik grinnik en til hem op mijn schoot. ''Hoe voel je je nu?'' Vraagt Denise dan. ''Met mij gaat het op dit moment erg goed, ik voel me prima.'' Antwoord ik. Greg glimlacht naar me, en ik glimlach terug. Ik pak mijn mobiel uit mijn zak en maak een selfie met Theo. Ik zet hem op instagram, en gelijk stromen de reacties binnen. Ik doe mijn mobiel weer in mijn broekzak. 

''Ik vond het super dat jullie er waren!'' Zeg ik als ze op het punt staan weg te gaan. ''Ik ben echt blij dat het goed gaat, we komen echt vaker langs.'' Zegt Greg die Theo zijn jas aan doet. Denise doet haar eigen jas aan. Greg tilt Theo op en samen lopen ze richting de deur. ''Ga jij nog zwaaien naar ome Niall?'' Vraagt Greg aan Theo. Theo begint naar me te zwaaien. Ik zwaai terug. ''Doei Theo'', roep ik. Theo schiet in de lach. ''Dag dag'', mompelt hij. ''Doei Niall! Beterschap.'' Roept Greg nog even. Ik zwaai naar ze, totdat ze weer verdwenen zijn. 

''Theootje toch'', mompel ik lachend in mezelf. Harry schiet ook in de lach. ''Wat een schatje is het ook'', zegt hij. Ik knik hevig en glimlach. ''Zeker, het is mijn kleine knul.'' Harry schiet weer in de lach en kijkt me dan strak aan in mijn ogen. ''Ben je bijna beter?'' Vraagt hij met een grijns op zijn gezicht. Ik haal mijn schouders op. ''Ik hoop het wel, want ik mis het optreden vreselijk veel.'' 

''Nobody knows you baby, the way i do...'' Zing ik zachtjes terwijl ik wat op mijn mobiel kijk. Het bezoekuur is voorbij, dus de jongens zijn weg. Nu ben ik alleen met mijn gitaar. Ik twijfel geen moment en pak mijn gitaar, en haal hem uit de hoes. Ik begin een liedje te spelen, en zing er zachtjes bij. 

 ''Your hand fits in mine like it's made just for me 

But bear this mind it was meant to be 

And I'm joining up the dots with the freckles on your cheeks

And it all makes sense to me

I know you've never loved the crinkles by your eyes when you smile

You've never loved your stomach or your thighs 

The dimples in your back at the bottom of your spine 

But I'll love them endlessly 

I won't let these little things slip out of my mouth 

But if I do, it's you, oh it's you, they add up to 

I'm in love with you and all these little things

You can't go to bed without a cup of tea

Maybe that's the reason that you talk in your sleep

And all those conversations are the secrets that I keep 

Though it makes no sense to me 

I know you've never loved the sound of your voice on tape 

You never want to know how much you weigh 

You still have to squeeze into your jeans

But you're perfect to me 

I won't let these little things slips out of my mouth

But if it's true, it's you, it's you, they add up to

I'm in love with you and all these little things 

You never love yourself half as much as I love you 

You'll never treat yourself right darling but I want you to 

If I let you know, I'm here for you

Maybe you'll love yourself like I love you oh

I've just let these little things slips out of my mouth 

Because it's you, oh it's you, it's you they add up to 

And I'm in love with you (all these little things) 

I won't let these little things slip out of my mouth 

But if it's true, it's you, it's you they add up to 

I'm in love with you, and all your little things''

''Niall?'' Ik stop met zingen en kijk naar een dokter die binnenkomt lopen. ''Ik heb goed nieuws voor je...'' 

Heyy,

dit was een saai hoofdstukje, best wel. I know!! Ik denk dat ik met dit boek ongeveer tot de 20 hoofdstukken ga.. maar dan heb ik wel een verrassing voor jullie!!! (Niet verklappen @ketchupHoranxxx ) maar dat horen jullie vanzelf :))

Ojaa IK GA HET ZO VRESELIJK DRUK KRIJGEN MET SCHRIJVEN!! Light in the dark worden slow updates, The same? Worden normale opdates.. En dan nog DE VERRASSING. whahahahahaha

Leuke reacties zijn altijd welkom :))

loveyaa xxx

Read, Vote, Comment

1# Luck ~ A Dutch Niall Horan fanfiction (VOLTOOID)Where stories live. Discover now