1# Luck ~ A Dutch Niall Horan fanfiction (VOLTOOID)

Chapter 9

Point Of View Niall

De eerste nacht thuis? Het was absoluut geweldig... Mijn eigen bed. Absoluut heerlijk! De jongens slapen met z'n allen bij me. Dat vonden ze gezelliger. En ik ook! 

Het is drie uur en ik zit in mijn joggingbroek op de bank. De televisie staat aan. Louis en Harry spelen een spelletje, Liam zit bij mijn voetenn en wrijft er zachtjes over, en Zayn zit op een stoel wat naar de televisie te staren. Net als ik. ''Nog wat drinken?'' Vraagt Liam als hij ziet dat mijn kopje leeg is. ''Nee dankjewel, ik heb genoeg gehad.'' Hij glimlacht zachtjes naar me.

Vanuit de keuken hoor ik Harry hard juichen, en Louis ongelovig tegen hem in gaan. ''Jij hebt niet gewonnen! Ik ben de winnaar.'' Zegt Louis. Ik grinnik om ze. Ze zijn altijd al zo geweest...

Ik open mijn ogen als ik de bel hoor gaan. Ik ben in slaap gevallen. Mijn hoofd bonkt en ik voel me erg moe.  Vanavond maar op tijd naar bed. Ik hoor stemmen vanuit de gang, Liam praat tegen iemand. Tegen wie? 

Een lachend gezicht verschijnt in de deuropening. Ik spring van de bank af en ren op hem af. Ik spring in zijn armen en druk me stevig tegen hem aan. ''Greg... Je bent er.'' Zeg ik met tranen in mijn ogen. Ik voel dat er eentje over mijn wang stroomt. Greg is zoveel voor me gaan betekenen, sinds onze ouders ons verlaten hebben. ''Ni, je bent thuis.'' Zegt hij met een overgeslagen stem. Ik kijk hem aan in zijn ogen en glimlach. ''Waar was je Greg? Waar was je toen ik in het ziekenhuis lag?''

Greg gaat op de bank zitten. Ik ga naast hem zitten, maar gelijk sta ik weer op, als ik geschater hoor uit de gang. En ja hoor... Hij huppelt op zijn kleine beentjes door de gangen. ''Theo'', ik loop naar hem toe en gelijk verschijnt er een lach op zijn gezichtje. Een klein, lief, lachje...

''Niall!'' Roept hij met klappende handjes. Ik ga voor hem op mijn hurken zitten en ik til hem omhoog. Ik houd hem stevig tegen me aangedrukt, en ik voel zijn kleine armpjes om mijn schouders. En langzaam legt hij zijn hoofdje op mijn schouder...

''Niall!'' Denise loopt naar me toe en geeft me een knuffel. Met nog altijd Theo in mijn armen. ''Denise, goed je te zien.'' Zeg ik terwijl ik haar drie kussen geef. ''Wat is er toch allemaal aan de hand jongen? Ik en Greg zijn zo geschrokken, en die kleine Theo. Hij voelt het gewoon!'' Zegt Denise stresserig. Ik voel hoe ik langzaam verdrietig word, en pijn voel vanbinnen. Het is mijn schuld, het is mijn schuld dat kleine Theo zich zo verdrietig voelt.

''Sorry Denise, het spijt me.'' Zeg ik zachtjes. ''Wat sorry Niall? Wij zijn gewoon zo geschrokken en...'' ''Denise!'' Onderbreekt Greg haar. Ik glimlach zachtjes.

''Niall ikke jou!'' Theo gaat voor me staan en legt zijn handjes op mijn knieën. Ik grinnik en til Theo op mijn schoot. Wat heb ik dit knulletje gemist...

''Het spijt me zo Niall, het spijt me zo dat ik je niet ben komen opzoeken in het ziekenhuis.'' Zegt Niall met tranen in zijn ogen. Ik grinnik en geef hem een zachtje duw. ''Dat geeft toch helemaal niet man, jij hebt een peuter en een vrouw.'' Ik glimlach en hij glimlacht terug. Ik geef hem een snelle knuffel, want het gaat moeilijk met een klein kindje op je schoot.

''Doei! Ik zie jullie snel weer!'' Ik sta bij de deur en zwaai naar Greg, Theo en Denise. Theo zwaait met een omklappend handje naar me. Ik grinnik en maak een handkus gebaar naar hem. Ik zie nog net hoe hij in de lach schiet. Greg toeterd nog even, en dan rijdt hij weg. Niet wetend wanneer ik ze weer terug zie... 

''Zullen we deel twee van de horror serie ook kijken?'' Vraagt Louis die deel één eruit haalt. ''Nee sorry jongens, ik ga slapen. Ik ben doodop. En ik heb wat hoofdpijn.'' Zeg ik terwijl ik pijnlijk over mijn hoofd wrijf. ''Oh, oké. Welterusten boy.'' Zegt Louis die zachtjes naar me glimlacht. Ik glimlach zwak terug. Ik weet dat dit het goede moment is om naar boven te gaan, want anders kan ik elk moment in elkaar zakken... 

 ''Wacht Niall, ik ga mee jongen.'' Liam rent op me af en slaat en arm om me heen. ''Trusten!'' Roep ik nog even naar de jongens. Wat word herhaald door Liam.

''Gaat ie wel Niall? Je ziet zo wit.'' Zegt Liam die bezorgd een hand op mijn voorhoofd legt. Ik glimlach naar hem en knik zachtjes. ''Ja, het gaat wel. Gewoon een beetje hoofdpijn.'' Hij knikt zachtjes naar me en legt me voorzichtig in bed. ''Poets je tanden morgen maar, ga nu maar slapen.'' Zegt hij zachtjes terwijl hij over mijn voorhoofd wrijft. Ik glimlach zwak naar hem en voel dan mijn oogleden zwaar worden. I kvoel hoe ik langzaam in slaap val...

''Niall!'' Roept Theo terwijl hij in zijn handjes klapt. Ik loop naar hem toe en til hem op. Ik draai een rondje en zet hem dan op mijn schoot. ''Ik ben beter jongen, ik ben beter vriend.'' Fluister ik in zijn oor. Hij begint hard te lachen en in zijn handen te klappen. ''Niall beter! Niall pijn weg.'' Zegt hij met een schaterlach. Ik voel een kleine traan over mijn wang lopen. Ik ben beter, ik ben gewoon weer beter... 

Heyy,

sorry, maar ik vind dit een saai hoofdstukje. Ik beloof dat het volgende hoofdstuk wat leuker wordt!!!

Theo in dit hoofdstuk, extreem veel schattige Theo!! Hiernaast de cutie >>>>>>

HOpe you like it!!

Xx Rosaa,

read, vote, comment