This school changes everything.

Hoofdstuk 9

Oké, weet ik zeker dat ik een vampier wil worden? Ik sta nu in het kamertje van de directeur en loop langzaam naar zijn bureau. Directeur Henrik kijkt op van zijn puzzelboekje en lijkt enigszins verbaasd te zijn.

‘Oh hoi Alicia!’ zegt hij best wel opgetogen. Waarschijnlijk komt er nooit iemand hem zomaar bezoeken. Nou ja, dit is dat ook niet ‘zomaar’, maar oké…

‘Hallo meneer,’ krijg ik er moeilijk uit. Even kijk ik hem in spanning aan, zonder verder nog iets te zeggen. Henrik merkt blijkbaar dat ik gespannen ben, dus hij verbreekt de stilte.

‘Dus waarschijnlijk heeft Fiona je het vertelt?’ Ik weet meteen wat hij bedoelt. Over dat ik ‘speciale krachten’ heb en dat ik moet transformeren naar een vampier.

‘Uhm, ja meneer, ‘ zeg ik redelijk nerveus. Ik merk dat ik nog steeds sta, dus ik neem plaats in de grote stoel tegenover Henrik.

‘Goed, ik zal je dan nog maar wat meer vertellen hierover. Waarschijnlijk weet je al dat iedereen op deze school een vampier is met allemaal één speciale kracht. Toen jouw moeder me jouw foto liet zien wist ik gewoon dat jij niet normaal bent. Jij kan meerdere krachten ontwikkelen als jij zou transformeren in een vampier. Dit is uiterst zeldzaam. Daarom wilde ik jou graag op onze school hebben om jou perfect te trainen.’ Hij kucht even en kijkt me aan, mijn reactie afwachtend.

Mijn ogen worden, net zoals toen ik dit voor het eerste hoorde, weer groot. Ik weet niet wat ik moet zeggen, daarom knik ik vlug. Ik kan het nog steeds niet geloven. Waarom ben ik speciaal? Ik ben altijd een gewoon, doorsnee meisje geweest, nooit wetende dat ik ooit een ‘speciale’ vampier zou worden.

‘Alicia, je hoeft niet bang te zijn.’ Hij glimlacht zwakjes en vervolgt dan zijn verhaal weer. ‘Waarschijnlijk vraag jij je af hoe je een vampier wordt. Nou, dat is eigenlijk heel simpel. Als je wordt gebeten door een vampier, is er 50% kans dat jij ook transformeert. Die 50% kan verhoogt worden als de vampier die jou bijt jou met opzet wilt laten transformeren. Dan spuit hij een bepaald spul in je dat de kans met 45% verhoogt. Dan is er dus 95% kans dat jij een vampier wordt. Als je dan een vampier bent, heb je nog niet meteen je speciale krachten, die moet je ontwikkelen.’

Er wordt op de deur geklopt. Snel kijk ik om. De deur gaat langzaam open er Jonah staat in de deuropening. Mijn mond zakt open. Wow wat is HIJ knap zeg. Jonah en ik staren naar elkaar, als ik bijna verdrink in zijn mooie donkere ogen zegt Henrik met een glimlach: ‘Oh, hoi Jonah. Hoe kan ik je helpen?’

‘Oh, ik wilde weten of Alicia ‘het’ al wist. Ik wilde het vanmiddag al vertellen alleen we werden gestoord.’ Zegt hij en hij kijkt met een scheve glimlach naar me. Vanbinnen word ik week. Ook voel ik heel veel vlinders door mijn buik racen.

‘Toevallig ben ik haar nu aan het informeren, je mag er wel bij komen zitten?’ zegt Henrik terwijl hij met zijn rechterhand naar de stoel links van mij wijst.

‘Tuurlijk meneer,’ zegt Jonah. Hij loopt naar de stoel naast mij. Ik blijf hem de hele tijd aankijken en dan knipoogt hij naar me. Ik voel mijn mondhoeken omhoog krullen.

‘Dus, waar waren we? Oh ja. We hadden het over de kansen dat je een vampier wordt als je wordt gebeten. Het is wel belangrijk dat je een goede band hebt met degene door wie je wordt gebeten. Dit is belangrijk omdat het de kans dan verhoogt dat je transformeert én het is voor jou natuurlijk fijner.’ Ik kijk naar Jonah, omdat ik diep in mn hart weet dat hij het moet zijn. Hij moet mij transformeren. Hij merkt dat ik naar hem kijk, want hij draait zijn hoofd dan om en kijkt mij met glinsterogen aan. Oh my gosh, wat is hij toch knap.

‘Het laatste wat ik wil vertellen is dat je wél direct de standaard skills krijgt die vampiers hebben, zoals onmenselijk snel kunnen rennen en het verlangen naar bloed. Ook kan je – door veel te oefenen – heel hoog springen.’ Vervolgt Henrik.

‘Meneer, mag ik de eer hebben dat ik haar help bij het trainen?’ vraagt Jonah opeens. Ik voel de vele vlinders weer door mijn buik razen.

‘Maar natuurlijk jongen. Wat leuk dat je dat aanbiedt.’ Zegt Henrik enthousiast. ‘Laat ik het hierbij houden. Voor vragen kun je altijd bij me terecht, maar je kan ze natuurlijk ook aan je vrienden en aan Jonah stellen.’ Henrik staat op uit zijn stoel en geeft me een hand. Het enige wat hij nog zegt is: ‘Succes.’ Dan verlaten Jonah en ik de kamer en kijk ik hem aan.

------------------------------------------------

Okeeee sorry niet zoveel actie, maar dit hoofdstuk was wel even nodig. Tips zijn welkom en ik vind het heel leuk als je vote of een comment achterlaat! Hopelijk vinden jullie het verhaal tot nu toe een beetje leuk :)