This school changes everything.

Hoofdstuk 4

TS in de auto

Het afscheid van Isa was vreselijk. We moesten zelfs huilen. 'Bel me meteen zodra je aankomt!' had ze me nog nageroepen. Ik had bevestigend geknikt. Het afscheid van Chris en Valerie ging wat makkelijker. Volgensmij beseft Valerie niet helemaal wat er allemaal gebeurd, ze is tenslotte nog maar 6 jaar.

Nogsteeds had ik een raar voorgevoel, maar ik had geprobeerd deze weg te drukken aangezien ik er toch niks aan kan doen.

'We zijn er bijna, we zijn er bijna maar nog niet helemaal!' zong mijn moeder. Ik had één grote tas mee, en daar moest ik het mee doen. Toen Chris de tas voor me in de auto zette, zakte de auto een stukje naar beneden, zo zwaar was ie. Ik grinnik. Mijn moeder kijkt achterom. 'Eindelijk zie ik je weer lachen'. Ik zie dat ze nu ook moet glimlachen. 'Tja, het is nou niet echt een leuk idee dat ik mijn beste vriendin en mijn familie alleen in het weekend kan zien.' zeg ik droog. 'Er bestaat ook nog zoiets als een telefoon, Lies. En Chris heeft me uitgelegd hoe Skype werkt!'

'Tja, dat is waar.' Ik besluit er maar niet op in te gaan.

'Kijk, daar is je school al!' mijn moeder wijst naar een groot gebouw. Ik zucht. Het is nu bijna zover. Nog een paar minuten en ik moet ook afscheid van mijn moeder nemen.

Als we bij de school aangekomen zijn, zie ik een man met een brilletje langs de weg staan. Dat zal de directeur wel zijn.

Ik stap uit en het eerste wat mij opvalt is de lengte van de directeur. Jeetje, wat is hij lang zeg. Het zal me niets verbazen als sommige mensen hem creepy vinden.

'Hoi Alicia, ik ben Henrik, de directeur van deze school.' hij steekt z'n hand naar me uit. Ik beantwoord deze en schud de hand. Er komt een best wel kanppe jongen aangelopen. 'Jonah, help Alicia even met haar tas te tillen, alsjeblieft.' Blijkbaar heet hij dus Jonah. Hij heeft bruine krullen en donkerbruine ogen. Hij is bijna een kop groter dan ik. Ik merk dat ik naar hem staar dus ik kijk snel weg. Ik loop naar de achterbak om deze te openen zodat Jonah de tas eruit kan halen. Hij haalt de tas er met gemak uit en loopt richting de ingang van de school, nog voordat ik hem kan bedanken. Dan zeg ik het maar tegen Henrik. 'Bedankt meneer,' zeg ik beleefd. 'Graag gedaan, Alicia. Loop maar achter hem aan, hij zal je je kamer laten zien en je wat meer van deze school laten zien.' 'Oké!' Ik neem afscheid van mijn moeder en ren snel naar binnen voordat ik hem kwijt ben. Woah. Wat is het hier groot, groter dan het lijkt vanaf de buitenkant. Omdat ik zo gefascineerd ben door het gebouw, merk ik niet dat Jonah al verder loopt. 'Kom je nog?' hoor ik hem roepen. 'Huh, wat? Ohh, ja ik kom eraan.' en ik merk dat ik bloos. Snel loop ik naar hem toe. Hij kijkt een beetje chagrijnig. Ik vraag me af waarom hij dit dan voor me doet. 'Volgensmij vind je dit helemaal niet leuk om te doen.' floep ik eruit. Shit, waarom zei ik dat nou? 'Wat?' hij kijkt opzij naar mij en trekt een wenkbrauw omhoog. 'Uhmm..' stamel ik met een rood hoofd. 'Nou, waarom help je me als je daar geen zin in hebt?' 

'Wie zegt dat ik daar geen zin in heb?' zegt hij zonder me aan te kijken.

'Nou... je lijkt het niet erg leuk te vinden.'

'Er bestaan leukere dingen ja' zegt hij geïrriteerd. Ik besluit er niet meer op in te gaan, aangezien hij op dit moment de enige is die me in ieder geval een beetje helpt. We lopen een trap op, slaan rechtsaf, lopen een stukje rechtdoor langs allemaal deuren en dan stopt hij met lopen. Hij zet mn tas op de grond. 'Hier is het. Je deelt je kamer met drie anderen.' Hij wijst een aantal deuren aan. 'Dit zijn de meisjeskamers en dit..' hij wijst nog een aantal deuren aan, 'dit zijn de jongenskamers. Het is niet toegestaan om in de kamers van de jongens te komen. Andersom is het voor ons ook niet toegestaan om in de meisjeskamers te komen.' Ik knik bevestigend. Hij doet de deur open en legt mijn tas op het enige lege bed. 'Aaah!' gillen drie meisjes. 'Jezus, kan je niet even kloppen, Jo?!' roept een meisje met bruin, lang haar. Ze kijkt boos. 'Niet zeuren, ik ben al weg.' mompelt Jonah. Hij richt zich tot mij en zegt: 'Dit zijn Anne, Fiona en Elena. Als je nog vragen hebt kun je ze aan hun stellen. Of je komt naar mij. Als je me zoekt, dat is mijn kamer.' Hij wijst een deur in de gang aan. 'Klop maar even, neem geen voorbeeld aan mij.' hij grinnikt. Woah, wat is hij knap als hij lacht. 'I.. is goed. Bedankt nog voor het dragen van mn tas.' stotter ik. Als hij wegloopt geeft hij me nog een knipoog. Als de deur dichtvalt beginnen Anne, Fiona en Elena enthousiast te gillen. 'Zag je dat?! Hij knipoogte naar je! OMG!' roept een van de meisjes. Ze springt van haar bed en geeft me een knuffel. 'Sorry, ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben Fiona.' ze geeft me een hand. 'Alicia,' antwoord ik met een glimlach. 'Dit zijn Elena en Anna,' ze wijst naar de andere meisjes. Elena is het meisje met lang, bruin haar. Zo te zien is ze een echt modepopje. Ze heeft veel make-up op en sinds ik hier ben, heb ik haar al drie keer haar haar zien borstelen. Anna ziet er een beetje verlegen uit. Ze heeft zwart haar tot iets over haar schouders. Haar haarpunten krullen een beetje. Fiona heeft ook haar tot iets over haar schouders, maar dan is het bruin in plaats van zwart. Ik zie dat ze highlights heeft. Ook heeft ze een oorpiercing, zo'n diamantje aan de bovenkant van haar oor.

Ik ga op mijn bed zitten, die naast een raam staat. 'Hoi allemaal.' zeg ik iets verlegen. 'Hey! Vertel is wat over jezelf!' roept Elena. 'Uhmm.. oké. Ik ben dus Alicia, ik ben 16 jaar en ik heb een tweelingbroer genaamd Chris en een zusje van 6 jaar genaamd Valerie.' ik kuch 'Mijn vader is er vandoor gegaan toen mn zusje werd geboren..' zeg ik terwijl ik naar beneden kijk. 'Oh, wat erg!' roept Fiona. Ze komt naast me op bed zitten en geeft me weer een knuffel. 'Ik vertel ook wel wat over mezelf' zeg Fiona. 'Ik ben ook 16 jaar, ik heb 1 broer en ik zit al 2 jaar op deze school.' 

'Nu ik.' zegt Elena. 'Ik ben 17 jaar, heb een heeel lief vriendje en ik zit ook al bijna 2 jaar op deze school.'

'Haha, wie is je vriendje dan?' zegt ik lachend. 'Hij zit hier ook op deze school. Hij heet Mike,' giegelt ze.

'En what about you, Anna?' zeg ik en we kijken met z'n allen naar haar. Ik merk dat ze zenuwachtig wordt.

'Ik ben 16, ben enigskind en zit hier een jaar op school.' zegt ze. 'Oké!' glimlach ik. Vandaag is het zaterdag, dus geen school. 'Kom! Ik geef je wel even een rondleiding!' zegt Fiona.