Κρήτη 2014, Σφακια
Σαν σήμερα θα εχανα την ελευθερία μου. Σαν σημερα θα έχανα όλα όσα ηξερα. Πάει η ζωή που είχα σκοπό να κάνω κοντά του.Κάηκε μαζί με τα όνειρα μου και τον έρωτα μου για αυτόν. Τίποτα πια δεν θα ήταν το ίδιο, αφού 1 μήνα πριν οι γονείς μου συμφώνησαν σε κάτι απάνθρωπο.
Δεν τους κρατάω κακία. Αλίμονο. Απλα δεν τους καταλαβαίνω. Γιατί να κάνουν κάτι τέτοιο; Ας μου μιλούσαν από την αρχή. Τέλος πάντων. Ολα αυτά τώρα δεν έχουμε σημασία. Και αυτός; Αυτός χαμένος. Τόσος ήταν ο έρωτας του για εμένα; Δεν πειράζει όμως. Αλιμονο να περνουμε αυτό που θέλουμε στην ζωή. Παντα θα υπάρχει κάποιος που θα είναι πιο ευτυχισμένος από εσένα. Και αν αυτός ο κάποιος ειναι ο έρωτας της ζωής σου, τοτε χαλάλι του....
Συνηλθα και επανήλθα απο τις σκέψεις μου, χάρη στην φωνή της Μανιας:
"Τι κάμεις τόση ώρα μωρέ;"
ούρλιαξε ενώ χτενιζοταν.
Ετοιμάζομαι να το σκάσω.
"Οχου ρε Μανια πρωί πρωί."
"Να σου πω δεν παντρεύομαι εγώ αλλά εσύ." Είπε νευρίασμενα από μέσα.
Παντρεύομαι. Τι ειρωνεία. Παντρευομαι θα πει πως θες να εισαι με αυτόν που αγαπάς ολοκληρωτικα, ενώπιον του Θεου. Αυτό δεν είναι γάμος αλλά φυλακή! Με έχουνε φυλακισμένη. Αλλά τι να κάνω. Δεν είναι σωστό. Πρέπει να υπακούσω στις αρχές μας. Έτσι είναι. Ναι το ξέρω είναι πολύ παλιό αυτό το να παντρεύεσαι επειδή το θέλουν οι γονείς σου. Αλλά αφού πρέπει; Τι κάνεις τοτε; Κατάπατας τις αρχές σου και κάνεις αυτό που είναι στην παραδώση του χωριού σου, στην παραδωση της Κρήτης!?....
Αθήνα 2013,
Επιτελους σήμερα Σάββατο! Μουρμούρισα. Αφού σηκώθηκα από το κρεβάτι μου, πήγα και έκανα έναν καφέ να ξυπνήσω.
Χτύπησε η πόρτα. Ποιος είναι τέτοια ώρα;Παραμιλησα. Εσυρα τις παντόφλες μου και πήγα να ανοίξω με την κούπα καφέ άδεια. Με το που άνοιξα μπήκε μέσα σαν συφουνας η Αφροδίτη. Δεν μπορούσε να πάρει ανάσα. Μάλλον έτρεχε. Μπήκε μέσα και έκατσε και νεύρο στον καναπέ. Κάτι είχε γίνει και θα το μάθαινα όπως και να έχει.
"Τιιι έχεις εσύ πρωί πρωί;"
Με κοίταξε άγρια στην αρχή. Τρόμαξα. Δεν την είχα ξαναδεί έτσι. Μετά το βλέμμα της χαλάρωσε λίγο. Πήρε μια βαθιά ανάσα και άρχισε να μου τα λέει.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Ματωμένα Δάκρυα
Short Story"Και εγώ ξέροντας την κατάληξη, προσπαθούσα να σε κάνω να αισθανθείς όσα περισσότερα προλάβεις. Πριν μας τελειώσει ο χρόνος...." Στην ζωή της Άννας έρχονται τα πάνω κάτω, όταν στο πρόσωπο του Στέφανου, γνωρίζει έναν απροσδόκητο και ταυτόχρονα απαγορ...
