Yağmurlu Sabahlar.

24.Bölüm

MERHABALAR BİR TANECİK OKUYUCULARIIM.

YİNE YEPYENİ BİR BÖLÜM İLE KARŞINIZDAYIMM.

UMARIM BEĞENİRSİNİZ. KEYİFLİ OKUMALAR DİLİYORUM HEPİNİZE. :))

Kerem sakince beni düşüncelerimden arındırarak "Müzik açayım mı radyodan?" Kerem bu işi biliyordu.

"Aç ama kısık seste olsun. Çünkü babam uyuyor arkada." Kerem kafasını aşağı yukarı salladıktan sonra radyoyu açtı ve sesin fazlalığını kıstıı. "Şimdi iyi mi?" Radyonun sesinden bahsediyor olacaktı ki kafa sallayarak "Evet,iyi. Sağ ol." dedim. Radyoda slow bir parça çalıyordu. Tam benlik bir şarkıydı. Masum masum şarkıyı dinlerken WhatsApp'dan mesaj gelmişti. Ve tam tahmin ettiğim gibi Buse yazmıştı.

"İyi geceler gezgincii! :D" yazmıştı. Birazcık aptal aptal sırıtıp karşılık verdim. "İyi geceler canıım. Niye uyumadın bu saate kadar? :D" yazıp yolladım.

Çok kısa süre sonra jet hızında upuzun bir mesaj yollamıştı. Okumadan önce içinden kocaman 'Hey Maşallah ' diye geçirmiştim.

O satırlarda da şöyle yazıyordu. "Uyuyamadım çünkü uyku tutumadı. Valla bir gün görmedim seni özledim. Düşün bazen yaptığın gıcıklıkları bile özledim yani. Yarın erkenden çıkın kızım yola. Sensiz olmuyor yani buralarda.. Bil istedim." mesajını okuyunca istemsiz gülümseme oluştu yüzümde. Tam da bu yazıyı beklermiş gibii.

"Bende seni çok özledim uyuz şey. Ama galiba yarın da dönemiyoruz. Artık iki gün daha sabretmen gerekecek gibi görünüyor. :/" yazıp sinsice tebessüm attım kendi kendime. Çünkü biraz merakta bırakmak gerekiyordu. Bu biraz kötülük gibi olsa da küçük de bir sürpriz olacaktı Busem'e.

Kerem bana doğru hafifçe bakarak "Bir sorun yok değil mi?" merak mı etmişti şimdi bu? Sorun olup olmadığını sorarak kimden mesaj geldiğini mi öğrenmek istiyordu acaba ? Tüm soruları aklımdan atarak Kerem'e doğru döndüm.

"Beni bizim kasabadan özleyen bir hayranım varmış daa. Mesaj attı." dedim muzipçe gülerek.. Kerem tekrar yine bir soru yöneltti "Kimmiş bakalım o hayranın?" Evet,evet az önce dediğim gibi merak etmişti. "Kim olacak ilahi Kerem yaa. Tabi ki de Buse.. Hem benim oralarda başka arkadaşım mı var ki?"

Kerem tekrar yola odaklanarak "Niye yok mu arkadaşın ?" Neyi ima ettiğini anlamayarak "Var mı ki?" dedim. Hafif gözlerini devirerek "Ya ben?!" yüksek çıkmıştı biraz sesi. "Sen tabi ki arkadaşımsın da. Şuan da yanındayım ve yanımdasın. Ben kasabadan bahsediyordum." Kerem sesini çıkarmadan yoluna devam etmişti.

Hafif sırıttığını görmüştüm. "Biraz uyu istersen, yani sende çok yoruldun bugün." Kerem'e dönerek "Yook!! Ben gece yolculuklarına bayılırım. Bu yüzden şimdi değil de eve gidince uyusam daha da iyi olur. Ama yine de teşekkür ederim düşündüğün için." Kerem bana 'Ne demek' bakışını atmıştı.

Ardından babamın telefonu çaldı. Babam da uykusundan feci sıçramıştı. Arayan dayım idi galiba. "Evet geldik. Ama şimdi yoldayız dönüyoruz." demişti.

Sanırsam dayımın daha yeni haberi olmuştu. "Yok yok. İdare ettik biz." dayımın sesini duyamıyordum ama babamın karşılık verdiği cevaplardan az birşey anlıyordum.

Kerem:"Kim olduğunu anlayabildin mi?" Kerem'e bakarak kafamı aşağı yukarı salladım. "Dayım galiba." Kerem yola bakarak "Size yakın mı oturuyor?" biraz fazla sormuştu ama "Annemin mezarlığının ilerki köyünde oturuyorlar. Yani köy değil de bizim kasaba gibi." Anladığını belli edercesine hafif tebessüm etti.

Babam telefonu kapattığında "Dayın diyor ki keşke bizim yanımıza da uğrasaydınız." Babama doğru dönerek "Ayıp oldu değil mi?" babam uykulu gözleriyle maalesef öyle oldu der gibi baktı bana. "Neyse bir daha geliriz. O zaman da ziyaretlerine gideriz olmaz mı ki? " babam düşünceli tavrıyla "Olur,olur" dedi.

Babam ileride benzinliğin olduğunu görünce "Kerem,oğlum sen çok yoruldun biraz da ben kullanayım. Sende arkaya geç dinlen." babamın sözüne karşı Kerem arabayı benzinliğe çekti ve yer değişikliği yaptılar. Kerem arka koltuğa geçmeden "Yağmur uyumak istersen arka koltuğa sen geç." niye benim uyumama takmıştı anlamasam da bu sefer uykum gelmişti gerçekten. "Eee.. Şey. Senin uykun yok mu ki?" Kerem gülümseyerek "Birazcık var. Çok azıcık." bende Kerem'e tebessüm ettikten sonra "Ya yok ben uyumayayım. Tekrardan sağ ol." dedim ve geçiştirmeye çalıştım.

"Arkada ikimizin de uyuması için koca üç koltuk var kıvrılıp yatarız işte. Gözlerinin altı da mosmor olmuş zaten." Kerem'in ısrarcı tavrını gören babam "Evet Yağmur haydi siz arkada azıcık uyuyun. Ben kullanacaktım zaten." Tam dercesine başımı aşağı yukarı salladım ve arka tarafa Kerem ile birlikte geçtim.

ARKADAŞLAR DESTEKLERİNİZİ BEKLİYORUM.

VOTE VE YORUM DA BIRAKMAYI UNUTMAYIN :D

SEVGİLERLE.. :))