Yağmurlu Sabahlar.

7.Bölüm

MERHABA ARKADAŞLAR!

MULTİMEDİA BEYZA İNAN

YENİ BİR BÖLÜM UMARIM SEVERSİNİZ. BÖLÜMLER BİRAZ KISA OLUYOR ÇÜNKÜ ANCAK BU KADAR YAZABİLİYORUM KUSURA BAKMAYIN.. TEKRARDAN KEYİFLİ OKUMALAR!! :)))

Buse'ye minnettar gözlerle bakıp pizzamı yemeye koyuldum.

Hava kararmasa da "Haydi kalkalım Buse,biraz geç oldu?" Buse sudan bir yudum daha aldıktan sonra "Peki. Haydi kalkalım." Hızlıca ayaklanmıştık. Çıktık ve büyük adımlarla yürümeye başladık. "Yağmur birşey söyliyeyim diyorum ama tepkinden korkuyorum." açıkçası böyle söyleyince merak etmistim. "Korkma canım sana kötü bir tepki vermem. Haydi söyle?" Buse kararsızlığını yenerek konuşmaya başladı.

"Yağmurcum canım arkadaşım. Anneni bu kadar özlüyorsan onu en azından ziyaret etmelisin. Yani bir günlük dahi olsa annenin mezarlığına gitmelisin. Ancak gelebilirsen böyle gelebilirsin kendine. Bak bu söylediğim sadece tavsiye. Bu konu hakkında düşünmeni isterim." haklıydı belki de. Doğru söylüyordu ama bunu kaldırabilir miydim bir de o soru vardı.. Yapabilir miydim ? bilmiyorum.. "Kararsızım. Nasıl yapsam iyi olur hiç bir fikrim yok. Ama galiba bu konuyu düşünmem gereklii.Teşekkür ederim Buse. Beni düşündüğün için çok çok teşekkür ederim."

'Biz bu günler için varız.' bakışı attıktan sonra gülümsedim.

Evin oraya gelmistik. Birbirimize iyi geceler diledikten sonra evlerimize girdik.

"Babacım??" uyuyor muydu bilmiyorum. Ama sesi gelmiyordu. "Baabaaa?!!" yine tık yoktu. Birşey oldu mu diye meraklanmadım değildi. Odasının kapısını sessiz ve yavaşça açtığımda annemin resmi ile uykuya dalmıştı. Gidip üzerini örttüm. Kapısını çekip uyanmamasını sağladım..

Odama geçtiğimde koca bir pasta meyve suyu ve bir de not vardı:

'Canım Kızım. Geç geleceğini düşündüğüm için uyumaya karar verdim. Bu da senin için küçük bir süpriz. İş günün de ikinci günün olduğu için ve üstelik yılmadan çalıştığın için. Afiyetler olsun Minik Yavrum.. İyi geceler.'

Pizzayı tıka basa yemiş olsam da babam beni düşünmüş ve pasta almıştı tatmamak olmazdı. Hemde en sevdiğimdendi bu pasta..

Yarın için bende babama süpriz yapmalıydım. Pastasının bir kısmını da babama ve Buse'ye ayırdım. Ardından gidip dolaba yerleştirdim.Taptaze ve çok hoş bir pastaydı.

Ardından üzerime pijamalarımı giydikten sonra yatağıma uzandım.

Aklıma bugün Buse ile konuştuklarımız gelmişti.

Gerçekten de çok özlemiştim ve galiba bu nedenden dolayı ziyaret etmeliydim. Evet,evet ziyaret etmeliyim. Daha küs olamam o şehire. Annemin mezarlığına gitmeyi babam ve işteki patronum ile konuşacaktım. Yarın yapacağım süpriz de bunu açıklamam gerekiyordu. Ve tabi ki de bana ne yapmam gerektiğini söyleyen canım arkadaşıma teşekkür etmem gerekiyordu.

Şimdi uyumaya ihtiyacım vardı. Gözlerimi kapattım ve tüm yorgunluğumu arkamda bıraktım.

****

Birden seslice uyanmıştım babam da karşımda gözleri fal taşı gibi açılmış beni uyandırmaya çalışıyordu. Nefsim kesilmiş gibiydi. Soluk soluğa kalmıştım. Ne olmuştu ki birden bana böyle? Niye bu kadar etkilenmiştim? Ha,birde neye etkilendiğimi saniyesinde unutmuştum. Babamın renkli gözleri

'Neyin var bir tanem?' dercesine beni kesiyordu.

Umursamadan ağlayarak banyoya doğru koştum. Arkamdan babam gelmiş olacak ki "Yağmuur??!! Neyin var söylesene!!?" babam ısrarcı tavırlarını üzerimde sergiledikten sonra kapıyı açıp çıktım. "Bir şeyim yok baba. Gayet iyiyim. Sadece sinirlerim tavan yaptı." babam çaresizce beni izledikten sonra "Şimdi uyumaya gidiyorsun. Ve azıcık rahat oluyorsun. Yarın bu yaşananların detayını istiyorum. Şimdi senle anlaştık. Haydiii !! Odaya!!" babam sinirlenmişti galiba. Çünkü bana birşey oluyordu ve ben paylaşmıyordum. Aslında paylaşmam gerekiyordu. Nedeni ise'Rüyamda annemi gördüm. İşte rüyalarıma girecek kadar özlüyordum artık. Resmen annem beni yanına çağırıyordu.' Galiba Buse'nin söylediklerinin etkisinde kalmıştım. Yatağıma geçip hafifçe üzerine yattım.

Biraz düşündükten sonra artık tamamıyla kararımı vermiştim. Gidecektim.. Evet,evet.. Gitmeliydik.

Benimm için büyük olan kararı da verdikten sonra yatağımın üzerinde uyuya kalmışım.

****

Bu sefer kalktığımda telefonumdan saate bakınca.. İnanmıyorum!!!

Saat tam 10.00. idi. Nasıl kalkmayı unutmuştum ki ben. Hemen hazırlanıp gitmeliydim. Ki yine masamın üzerinde babamın yazısı bir kağıt gördüm.

"Hiç şaşırma güzelim.Seni bilerek kaldırmadım. Bu günlük iş yok sana,benden izinlisin.. :)) -Baban.-"

Niye gidemiyorum ki. Acayip abartılmıştı bu konu. Ne yani sadece gece kalkıp birazcık ağladım. İçimi dökmek istedim ama galiba toplayamadım.

Şimdi bu saatte de uyumak olmazdı ki. Telefonu elime kaptım ve Buse'ye mesaj attım.  'Uyanıksan gelebilir miyim?' uyanmış olacak ki anında telefona bildirim geldi. 'Gel tabiii. Çoktandır uyanığım.' mesajına karşılık hazırlandım ve yan eve -Buselere- geçtim.

-Murat'ın Ağzından (Babası)-

Yağmur acayip bir şekilde uyanmış ne olduğunu anlatmadan ağlamaya başlamıştı. Onu bu kadar etkileyen ney olabilirdi ki?! Yani bu kadar çok canını yakan ne olabilirdi? Onu sabah uyandığımda bilerek kaldırmadım. İş yerine gelince de patrona "Artık Yağmur çok yoruluyormuş. Bu nedenden dolayı gelemeyecek.Tekrardan kusura bakmayın." dediğimde tepkisi fazla olmamıştı (!) patronun. Sadece anladığını belli etmişti o kadar.

Yağmur'a sadece bir günlük olduğunu yazsam da bugün söyleyecektim çalışmaması gerektiğini.

****

Buse'ye olanları anlattığımda onun eli,ayağı buz kesilmiş ve aşırı şaşkındı.

Vote ve yorum sayıları beni çok mutlu etti. Tüm yorum atanlara ve votelayanlara teşekkür ediyorum. Umarım bu şekilde büyürüzz :)

Yeni Bölüm +4 voteden sonra geliir :D