Benden Sana

-32-

Yağız'dan...

Hira'yı kendime çekip dudaklarına tatlı bir öpücük kondurdum.

"İşte böyle Baran." dedim gülerek. Baran garip garip baktı.

"Nasıl?" dedi yavaşça.

"Birini canın kadar hatta canından çok seversen böyle öpersin. İçine işleye işleye." dedim gülerek. Hira şaşırarak bana baktı. Ne var? Bu garip birşey değil ki. Ona karşı hislerimin olduğu zaten belliydi.

"Ha." dedi Baran ve televizyona geri döndü.

"Bana aşık mı oldun hödük?" dedi Hira iyice sokularak.

"Tıpkı senin gibi polyanna torunu." dedim.

"Kendinize oda bulun!" diye içeri girdi Yağmur. Tam arkasında da Bora vardı. Kuyruk gibi arkasında çocuk ha. "Hoşgeldiniz süpürgesiz cadı ve enişte!" dedim neşeyle.

"Hoşbulduk kayınço!" dedi Bora elime beşlik çakarak. Bazen bu çocuğun ve Enis'in sübyancı olduğunu düşünüyorum. Hele Enis... ama iyi çocuklar. Tam benlikler. Yağmur bana kaş göz işareti yapınca konuyu çaktım.

"Baran lan. Sen Umutla evlensene!" dedim hızla. Baran kucağındaki karpuzu yere attı. Bu kedi Alp abinin endişesi yüzünden yine bizim eve geldi. Neymiş anne karnındayken alerjisi olurmuş çocuğun. Hoh dedim yani yuh!

"Bu nereden çıktı?" dedi Baran şaşkın gözlerle.

"Bugün Umut ile konuştuk. Evlilik deyince gözleri parladı. Çok istiyor. Eh reşit olana kadar nişanlı kalır sonra evlenirsiniz." dedi Yağmur. Ne kurnaz ne şeytan o.

Şeytana pabucunu ters giydirir onun için söylenmiş olmalı. Çünkü öyle yapar yani.

"Emin misin?" dedi Baran. Çocuk kalpten gidecek.

"Emin değilim. Yağmur'um." dedi Yağmur havalı bir şekilde. Bu berbat bayat espriye rağmen Bora hala sevgiyle ona bakıyordu. Ne yapmış lan bu çocuğa?

"Az ötede yaşar mısın?" dedim. Yağmur beni takmayıp omuz silkti.

"Eee kararın ne üçüz?" dedi Baran'a.

"Bilmem. Olabilir." dedi Baran. Şimdi böyle diyorsa iki seçenek var.

1-Olsa da olur olmasa da.

2-Olur da nasıl?

Şimdi soru şu. Hangisini ima etti bu çocuk?

"Oğlum adam gibi cevap ver lan." dedim. Hira bana dirsek geçirdi. Ne var? Adam gibi cevap versin tabi.

"Bir sussana sen." dedi gözlerini patlatarak. Asi Hira çok çekici.

"İstiyorum tabi. Ama annemler ne der?" dedi Baran ve bende dahil herkesi kahkaha krizi tuttu. Ay endişesi bu muymuş? Annemler dünden hatta dört yıl öncesindne razı be oğlum. Saf.

"Sen endişelenme. O konu bende." dedim gülerek.

"Peki biz? Bizde bir gün evlenir miyiz?" dedi Hira yavaşça.

"Hemde nasıl evleniriz." dedim ve yanağını öptüm. Kurallarını çiğnesemde bana kızamamasını o kadar çok seviyorum ki...

Farketmeden öyle işlemiş ki içime, koparıp atamam. İstesem çıkaramam. Bambaşka bir şey bu. Ayrı bir dünya sanki. Hani sebepsiz yere gülersin ve tüm günün mükemmel geçer ya, öyle işte. Sebepsiz yere gülüyorum. Ve tüm günüm Hira'lı geçiyor. Ve sanırım bunun adını bilyorum.

Bunun adı aşk!

☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮