Uyandığında farklı bir yerde olduğunu anlıyorsun. Sadece neresi olduğunu bilmiyorsun. Gözlerin ne olduğunu anlamak için etrafta geziyor ve işleri kısa sürede bitiyor.
Çünkü görebildiğin tek şey camlarla kaplı bir oda. Sanki biri Hulk'un kafesini yeniden yapmış gibi. Sonra bunun mümkün olduğunu hatırlıyorsun. SHIELD'ın yeni bir kafes icat edemeyeceğini düşünmekle hata etmişsin. Omuzların düşüyor ve beklemeye başlıyorsun. Birinin gelmesini ve sonsuza dek orada kalacağını söylemesini bekliyorsun ama kimse gelmiyor.
Kimse.
Hapisteki gibi yemek ve su vermek için bile kimse gelmiyor.
Bekliyorsun ve bekliyorsun.
Belki yukarlarda güneş doğuyordur diye düşünüyorsun ama bir saatinin olmadığını hatırlıyorsun.
Yapayalnızsın işte.
Tıpkı o evrendeki gibi.
Uyandığın yere oturuyorsun ve yavaşça uzanıyorsun.
Onları anlıyorsun. Normal değilsin ve bu onları endişelendiriyor. Oldukça anormal bir şekilde dünyalarına girip onlar hakkında her şeyi bildiğini söylüyorsun. Gizli kimliklerini bile. Seni zar zor sallıyorlar ve sen daha ilk günden tuhaflık çıkarıyorsun.
Onlar haklı diyorsun. Düşünmeliler. Evren içinde binbir kötülük barındırırken gökten düşen kız için karara varmalılar.
O zamana dek bekleyebileceğini düşünüyorsun. Sonuçta izleyebileceğin bir sürü film ve dizi, yeniden okuyabileceğin dolusuna kitap vardı.
Ellerini başının arkasına yaslayıp önce ne izlesem diye düşünüyorsun.
Sonra seni Yenilmezlerle tanıştıran ilk filmi izleyemeye karar veriyorsun.
Kaptan Amerika: İlk Yenilemez'i.
YOU ARE READING
Maden (Bir Marvel Kurgusu)
FanfictionSabahın köründe ve gerçek olmadığı(!) söylenen şu Marvel Dünyası'nda uyanıyorsun. Müthiş bir baş ağrın var ve seni sen yapan tüm özellikleri yitirdin. Ah, en önemlisini söylemeyi unuttum. Dünyanın en güçlü süper kahramanı oldun ve evrenin geleceğ...
