L.O.V.E [Z×U]

PART-(17)Z×U

မနက္ျဖန္ ႏွစ္သစ္ကူးေန႔ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျပင္ဆင္စရာေတြရွိတာျပင္ဆင္ရင္းနဲ႔ ကုိယ္စီအလုပ္ရႈပ္ေနၾကသည္။

၁၆ ႏွစ္တာ ကာလပတ္လံုး
Happy New Year ဆ္ိုၿပီး တစ္ခါမွ မေအာ္ခဲ့ဖူးေပ။

သူမ်ားေတြက New Year ညမွာ စားေသာက္ေပ်ာ္ပါးၿပီး ေနေပမယ့္ သူ႔အတြက္ကေတာ့ ပင္ပန္းလြန္းသျဖင့္ ေနာက္ေဖးေဂ်ာင္မွာကပ္ၿပီး အိပ္ခဲ့ရသည့္ ႏွစ္ေတြပင္။

ထို႔ေၾကာင့္ ဒီႏွစ္ရဲ႕ New Year ကိုေတာ့ အနည္းငယ္ေမ်ွာ္လင့္ၿပီး
ရင္ခုန္မိသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဦးငယ္ တစ္ေယာက္လံုး ေဘးနားမွာ ရွ္ိေနမည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ~

ၿခံထဲသုိ႔ လုိအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြေရႊ႕ၿပီး စားပြဲေတြခင္းထားလိုက္သည္။
အကင္ေတြကင္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တာေတြ ~
ခြက္ေတြ ၊ ပုလင္းေတြကို ယူၿပီး အစီအစဥ္တက်ထားလိုက္သည္။

အကုန္လံုးျပင္ဆင္ၿပီးေတာ့ ညေနေစာင္းေနၿပီပင္။ ေဆာင္းရာသီထဲဝင္ေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ ေန႔တာတိုသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ အလင္းေရာင္ မွိန္ျပျပသာရွိသည္။

သခင္မႀကီးက အကင္ကို အရင္ကင္ထား ဆိုတာေၾကာင့္
အျခားသူေတြကို လုပ္စရာရွိတာလုပ္ခိုင္းၿပီး ကြၽန္ေတာ္ အကင္ ကင္ေနလိုက္သည္။

အကင္ ကင္ေနရင္းနဲ႔
ကားသံၾကားတိုင္း ဦးငယ္မ်ားလား ဆိုၿပီး ေမ်ွာ္ၾကည့္ရတာအေမာ~
ဒါေပမယ့္ ဦးငယ္မဟုတ္ခဲ့။

ည ၇ နာရီတိုင္သည္အထိ ဦးငယ္မလာေသး။ မီးခိုးေငြ႔ေတြက မ်က္ႏွာကို လာ႐ိုက္တာတစ္ေၾကာင္း ~ ဦးငယ္မရွိလို႔
စိတ္ထဲအလိုလိုဝမ္းနည္းလာတာတစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ မ်က္ရည္ဝဲလာသည္။

ႏွာတစ္ရွံု႔ရွံု႔နဲ႔ မ်က္ရည္ကိုထိန္းေနရင္း မ်က္လံုးကိုပြတ္လိုက္သည္၊
လက္က အိုးမည္းေတြ ေပေနေလာက္မယ္ဆိုေပမယ့္ ဂ႐ုမစိုက္အား~'

စိတ္ထဲမွာ ဝမ္းနည္းမႈသာႀကီးစ္ုးေနသည္။

"ကြၽီ "

ကားဘရိတ္အုပ္သံၾကားတာနဲ႔ အကင္ကင္ေနရာမွ ေခါင္းေထာင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဦးငယ္ရဲ႕ကားပင္ ~