L.O.V.E [Z×U]

PART-(12) Z×U

သဲျပင္ေပၚမွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနရင္းမွ KyungSoo မ်က္ႏွာလႊဲကာအျမန္ထလိုက္သည္။

" အဆင္ေျပရဲ႕လား ဦးငယ္ "

JongIn ကို ဆြဲထူၿပီး သဲေပေနတဲ့ ခႏၶာကုိယ္က္္ုိ သုတ္ေပးလိုက္သည္။

"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဦးငယ္ "

သူ႔ေၾကာင့္ျဖစ္သြားရတယ္ဆိုတဲ႔ အသိနဲ႔ JongIn ကို ေတာင္းပန္စကားေျပာလိုက္သည္။

သဲမ်ား ကပ္ေနေသာ ခႏၶာကုိယ္ကို သုတ္ေပးရေတာ့ လက္မွာသဲမ်ားကရွတတျဖစ္ေနသည္။ ထပ္မံ၍ ဆံပင္မွာ ေပေနတဲ့ သဲေတြကို သုတ္ေပးဖို႔ျပင္လိုက္ေတာ့ မမွီတာေၾကာင့္ ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး ဆံပင္ေတြကို ဟိုခါသည္ခါလုပ္လိုက္သည္။

သူသုတ္ေပးလိုက္တိုင္း လည္ပင္းက္ုလာ႐ိုက္ခတ္ေနတဲ့ ဦးငယ္ရဲ႕ အသက္ရွဴသံေႏြးေႏြးက ဟုိးရင္ဘက္အတြင္းပိုင္းထိ စိမ့္ဝင္သြားသလိုလ္ို ~

အခုခ်ိန္ထိ စကားတစ္ခြန္းမွမဟပဲ ေက်ာက္႐ုပ္ပမာရပ္ေနတဲ့ ဦးငယ္ေၾကာင့္ KyungSoo ဆက္ၿပီးသုတ္ရေတာ့မလိုလ္ို ..
ရပ္တန္႔လိုက္ရေတာ့မလ္ုိလိုနဲ႔ ခ်ီတံုခ်တံုျဖစ္ေနသည္။

ဆံပင္ေပၚမွာကပ္ေနတဲ့ သဲေတြခါၿပီးသြားေတာ့ ေျခဖ်ားေထာက္ေနရာမွ ပံုမွန္အတိုင္းျပန္ေနလိုက္သည္။

ပံုမွန္ရပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆို... ဦးငယ္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းပါးနဲ႔ KyungSoo ရဲ႕နဖူးညီမ်ွေနတာက စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္ရင္ လံုးဝရင္ခုန္ဖြယ္အတိ. ...

ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ဆုိေပမယ့္ ... ဦးငယ္နဲ႔ဆိုရင္
စိတ္ခံစားမႈလြယ္လြန္းသည္။ သူတစ္ခုခုလုပ္ေနတာေလးကိုက
ကုိယ့္အတြက္ ရင္ခုန္မႈကို ေပးႏိုင္စြမ္းရွိတာေၾကာင့္ အလိုလိုေနရင္း
စိတ္ကူးယဥ္ဆန္လာသည္။

အခ်ိန္တစ္ခုအထိ ...
တစ္ခုခု ျပန္ေျပာမည္ အထင္နဲ႔ ဦးငယ္ရဲ႕မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာကို ေငးေမာေနခဲ့ေပမယ့္ ဘာတစ္ခြန္းမွမေျပာပဲ လွည့္ထြက္သြားတဲ့ ဦးငယ္ေၾကာင့္ ရင္ဘက္ထဲစို႔နစ္လာသည္။

အခုထိ ... ဦးငယ္ရဲ႕စိတ္ကို သူမခန္႔မွန္းတတ္။

လွည့္ထြက္သြားတဲ့ သူေနာက္မလိုက္ပဲ .. သဲျပင္ေပၚ ထိုင္ခ်ကာ
ဒူးႏွစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္သိုင္းပတ္ရင္း ေခါင္းေလးေစာင္းကာ
ဟိုးအေဝးက ပင္လယ္ျပင္ႀကီးက္ုိ တေမ့တေမာ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။