L.O.V.E [Z×U]

PART-(4)Z×U

×××

ဦးငယ္​ကို ထိမယ္​့လက္​ကို ႐ုတ္​သိမ္​းလိုက္​ၿပီး သူ႔ကုိယ္​​ေပၚကုိ
.​ေစာင္​​ေလးျခံဳ​ေပးလိုက္​သည္​..။
မ်က္​ႏွာ​ေလးကို ၁ မိနစ္​ခန္​႔ ​ေငးၾကည္​့ၿပီးတာနဲ႔ အခန္​းထဲက
ထြက္​ရန္​ၾကံလိုက္​၏...။

"ဘယ္​သြားမလို႔လဲ...KyungSoo..."

KyungSoo ရဲ႕ ​​​ေနာက္ေက်ာဘက္​မွ ထြက္​လာတဲ့ အသံ​ေၾကာင္​့
တစ္​ကုိယ္​လံူး ​ေက်ာက္​႐ုပ္​္​လို ျဖစ္​သြားသည္​...။

"ဦးငယ္​"

တိုးလ်​ေသာ အသံ​ေလးျဖင္​့ ​နာမည္​​ေလးကို ​ေရရြတ္​မိ၏..။
ခံစားခ်က္​ကို အတတ္​ႏိုင္ဆံူး ထိန္​းခ်ဳပ္​လိုက္​ၿပီး JongIn
႐ွိရာဘက္​က္ို ျပန္​လွည္​့လိုက္​သည္​...။

"သခင္​​ေလး ႏိုးလာၿပီလား..."

"Omm ဒါနဲ႔ ဘယ္​သြားမလို႔လဲ.."

"သခင္​​ေလး အိပ္​​ေနတာကို အ​ေႏွာင္​့အယွက္​ျဖစ္​မွာစုိးလို႔
အျပင္​ထြက္​မလို႔ပါ..."

"ထိုင္​ဦး..."

"ဗ်ာ.."

"ထိုင္​.."

ဦးငယ္​ရဲ႕ စကားကို မလြန္​ဆန္​ႏို္​င္​တာ​ေၾကာင္​့ ထိူင္​ရန္​ျပင္​လိုက္​၏.။
သုိ႔​ေသာ္​ ... အခန္​းထဲ၌ ထိုင္​စရာ​ေနရာကို
မ​ေတြ႔တာ​ေၾကာင္​့မတ္​တပ္​ရပ္​ျမဲသာ ရပ္​​ေနလိုက္​သည္​..။
​ေနာက္​ဆံုး ၾကံရာမရတာနဲ႔ ၾကမ္​းျပင္​​ေပၚထိုင္​ခ်သည္​...။
ကြၽန္​​ေတာ္​ ၾကမိးျပင္​​ေပၚမွာ ႐ို႐ိုက်ိဴ႕က်ိဳ႕​ေလး ထိုင္​လိုက္​​ေတာ့
တစ္​ခုခုျဖစ္​သြားတဲ့ ဦးငယ္​ရဲ႕ပံုစံ...။ မ်က္​လံူး​ေတြက တစ္​ခုခုကို
အလိုမက်သလို...။

သက္​ျပင္​းတစ္​ခုကို ခ်လိုက္​ၿပီး ကြၽန္​​ေတာ္​့ဆီကို တန္​းတန္​းမတ္​မတ္​
လာ​ေနသည္​...။ မည္​သည္​့စကားတစ္​ခြန္​းမွ မဆိုပဲ
ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေ႐ွ႕မွာ ထို္​င္​လိုက္တယ္​..။ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေမာ့ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ ဦးငယ္ရဲ့ ​မ်က္​ဝန္​းထဲမွာ အရိပ္​အ​ေယာင္​​ေလး​ေတြ...။
ဒါ​ေပမယ္​့... ဘာလဲဆိုတာကို​ေတာ့..ကြၽန္​​ေတာ္​မဖတ္​တတ္​..။