Chapter 18:Back to Reality

32 2 0
                                    

Alez's POV

Nandito ako sa pintuan kung saan naisip kung babalik na naman ako sa dating ako kung saan ako nagsimula noon kung saan walang kahit anong saya umiiyak ako habang nakatingin lang sa pintuan bumukas ito at bumungad ang nag aalalang mukha ng kapatid ko
"Oh ate bakit hindi ka pa pumasok ha may nangyari ba si mama nandoon na naman sa kwarto nagmumukmuk"sabi niya.
Hindi ko siya pinansin at dumiritso ako sa taas at para na naman akong maiiyak nung makita ko yung buong kwarto ko kung saan dito ko noon nagmumukmuk na parang may parte sa akin na gustong bumalik sa bahay ni Aunty Jean pero parang may pumipigil sa akin,wala akong kain hanggang sa lumubog na ang araw at kailan man hindi ako lumabas ng kwarto palagi lang akong umiiyak wala na akong pakialam kung magmukha akong multo nito bukas pagpasok ko sa school
Kinaumagahan naligo ako at pumasok na hindi ko na nadatnan sila mommy kaya dumiritso ako sa school
Dumating ako dun at marami ng mga studyante doon na nagkukumpulan kaya diridiritso akong naglakad sa hallway marami parin ang napabaling sa pero pokerface lang ako.

"Diba siya yung newbie na sinagot sagot si Sir Faren?"

"Oo nga akala ko umalis na siya dito eh hindi naman siya natin nakikita nung nakaraan!"

"Ang kapal ng mukha niya bumalik dito "

"Oo nga binangga pa niya si Comander Hanz"

"Oo nga at tignan mo nga yung suot ang baduy"

Hindi ko pinansin yung nagbulong bulungan agad akong umakyat sa floor namin at diridiritsong pumasok sa classroom

"Oh,Miss Brewelgen bakit ... " mataray pana sabi ni miss pero hindi ko siya pinatapos sininyasan ko siyang tumahimik kaya napapahiyang nagpatuloy nalang siya.
Bagut na bagut ako habang nagdidiscuss si Miss sa harap inantok ako kaya natulog lang ako.

Pagkagising ko wala ng tao kaya inayos ko yung sarili ko at sinakbit yung bag sa braso ko.Lumabas ako ng room at bumaba pagbaba ko marami ang mga tao doon na nagsisigaw kaya hindi ko pinansin yun pero nagulat ako ng makita ang lalaking iniiwasan ko bago ako makarating dito.Kumalabog bigla yung puso ko halos hindi ko na marinig yung sigawan habang naglalakad siya kasama ng kaibigan niya na walang kahit anong emusyong mababasa sa mukha.Bago pa kami magkatagpo lumihis ako ng daan para maiwasan siya pero natigilan ako ng bigla niyang hinila yung kamay ko kaya napaharap ako sa kanya kaya nakatapat na ako ngayon sa dibdib niya marami akong nadinig na bulong bulungan at may iba pang nanghinayang kaya napasinghap pa!

"Bakit iniwan mo akong naguguluhan?bakit palagi ka nalang nang iiwan sa eri ha akala mo ba madaling maiwan"umiyak ng umiyak lang ako sa harap niya."sana wag mo na akong iwan basta basta kung ayaw mo sa akin sabihin mo lang ako mismo ang lalayo para sa ikinatahimik mo."saad niya pero agad akong lumayo sa kanya at sinabing
"Hindi kita gusto kaya lumayo kana simula sa araw na ito kalimutan na natin na nagkakilala pa tayo"pagkatapos nun umalis na ako at hindi ko alam kung saan ako pumunta kaya nagdrive ako ng nagdrive hangga't sa marating ko yung bahay ng kaibigan ko na si Al
"Ano ba kasi ang nangyari bakit ka na naman umiiyak ha sabihin mo dahil na naman ba to dun sa mommy mo tungkol ba to sa pamilya mo?ano?"nag alalang tanong niya inilingan ko siya at tumahan naman ako sa pag iyak hanggang sa hindi ko namalayang naikwento ko na pala sa kanya lahat ng nangyari lahat tungkol sa ayaw ko pa dahil hinding hindi pa ako handang mainlove dahil ayoko at alam ko naman na masasaktan rin ako sa huli.
" I wouldn't thought that an Alezia will cry just because of a boy! I cant believe it!"natatawang sabi ni Al
"Me too,I also can't believe it.Love was my geatest nightmare.Hindi ko alam kung tadhana paba ito oh iba na Cause I don't believe in Destiny."walang emusyung sagot ko.Kaya tumawa lang siya pinabayaan ko nalang siya at parang nagugutom ako hindi muna ako umuwi at doon nalang ako nagpalipas ng gabi sa kanila Al ,siya lang naman magisa dito kaya sasamahan ko na .wala kaming ibang ginawa kung hindi magkwentuhan hanggang sa makatulog .

Please vote guysss....

Paalala:Basahin niyo lang wag niyong ijudge .Hindi ko to sinulat para magpakitang gilas sa lahat sinulat ko to kasi gusto ko kung ayaw niyo sa story pwede rin pong hindi niyo ito basahin .Yun lang po salamat sa pag intindi💕👋 lovelots .Enjoy reading.

-Its_me_pangpang💋

P.s:sorry po sa grammar at sa mga mali na words eedit ko rin yan pagnatapos ko na to.salamat sa pagintindi.

Until You Came [REVISING]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon