“Why do I feel like you are avoiding me, Miss Fortalejo?” He wrapped his arms on my waist, sidewards, pulling me closer to him.
“Me? Why would I? Bakit naman kita iiwasan? I have no reason to avoid you.”
“So, you are saying that you're not?”
“Of course, I am not avoiding you. I'm just... ahm... trying my best.” Damn.
I bit my lower lip and I saw his eyebrow rises.
“Trying? For wha—”
I pull his head against mine. I kiss his lips like I am dying without it.
“E–Easy,” he said between our kisses. Muntik na kasi kaming mapahiga kaya naman inalalayan niya ang balanse namin. Masyado kasi akong aggressive. Well, he triggered me.
“Ah!” Bigla akong nainis that's why I bit his lip before ending the kiss.
“Babe, what was that?” he asked smirking and I bite my lip, looking away.
“I told you I was trying my best.”
Silence.
“Trying your best not to kiss me?” he laugh it out loud.
“Yes, argh! Don't laugh at me, ang sarap lamutakin ng mukha mo!” I pushed his face away.
“Hahahaha! I am just glad. Ngayon, I am certain na kamukha ko ang magiging anak natin,” he proudly announced and I just rolled my eyes.
Umayos ako ng upo, “The sun is setting.”
Pumuwesto naman siya sa likuran ko at isinandal ako sa kaniya habang yakap-yakap ako.
“Beautiful,” he whispered through my ear.
Yes, the sunset is beautiful. I am starting to love sunsets now. I love stars and moon, but I don't know. Maybe, the baby likes it. Namana siguro sa Tita Diane at Tita Cara niya. At least, maganda ang mga lahi ng pagmamanahan. Oh, 'di ba? Ang yabang ko, totoo kasi. Hihi, kidding. But seriously, hindi naman ang sunset ang tinutukoy ni Matt.
“Focus on the sunset,” I told him.
He chuckles, “I am.”
Damn, ang ganda....
“Matthew?”
Ang ganda ng moment namin kung hindi lang humarang itong babaitang ito eh. At anong kailangan niya sa fiancé ko?
“Matthew, it is you!” Excited na lumapit ito sa amin at tumabi kay Matt. Niyugyog pa nito ang braso ng bebe ko. Bastos! Hindi ba niya nakikitang nakayakap sa akin ang fiancé ko?!
“Cass, what are you doing here?” Mas lalo akong niyakap ni Matt.
Napatingin din ako sa babaeng lumapit nang para bang walang ibang nakikita kun'di ang fiancé ko. Tsk, fiancé ko eh, 'di ba?
“Hindi mo ba ako na-miss? Wala man lang bang hug?” Abaaaa!
Sige na, ako na ang mag-a-adjust. Ako na rin ang nag-alis ng kamay ni Matt na nakayakap sa akin. Tumayo na rin ako, baka makaistorbo ako eh. Sorry na agad, huh?
“Babe, where are you going?” Tumayo rin silang dalawa at sinundan ako ng tingin.
“Sa kotse lang ako, napagod ako bigla eh. You two, enjoy the sunset.” Tumalikod na ako at umalis. I even heard Matt called me, pero nagtuloy-tuloy na lang ako.
“Panira! Kainis!”
Pumasok ako sa sasakyan at pabagsak na isinara ang pinto. Sino ba kasi 'yon?! Wait! Cass? Is that his so called friend? Fuck! Hindi ko napigilan ang sarili ko at binalikan ko si Matt doon. Ano siya, si Lucky Girl? Si Sandara Park lang ang may karapatang tawaging Lucky Girl, or si Gwen sa Ben10!
BINABASA MO ANG
Escaping Strings
Romance= Tempted Series 1 = No strings attach, But you happen to change it. All the strings attach, I don't think I can handle it. Martina Fortalejo's story from Tempted Series. Note: Be open minded. Remember, Plagiarism is a Crime. © March 11, 2018 - July...
Chapter 35: Date & Everything
Magsimula sa umpisa
