Escaping Strings

Chapter 3: Work

Matthew's POV

“Marry your face! You don't even know my name.”

Natahimik ako sa sinabi niyang 'yon. Ang tanga-tanga ko! Ilang beses nang — argh! Ang tagal na pero hindi man lang ako nagpakilala? Bakit ba kasi hindi ko kaya?! Bakit hindi ko masabi-sabi na... urgh!

“Tangina! Bakit ka ba nagkakaganito, Matthew?” I scolded myself while pulling my damn hair.

Nandito ako sa kotse ko, pag-start na lang ng engine at makakaalis na 'ko pero 'di ako makapag-concentrate. I want to see her again. She's so bold, really, and I miss her.

“You want it your way?”

Why is she so, fucking seductive? I just can't….

“No strings att….”

“Fuck!”

Napayuko na lang ako sa steering wheel ng sasakyan ko nang dahil sa mga naaalala ko. No strings attached, why? Can't she be serious this time? Isa lang ba talaga ako sa mga lalaki niya? Wait.

“Alam ko naman ang bahay niya ah, bakit 'di ko na lang siya puntahan?”

Bigla naman akong nabuhayan sa naisip ko at napaupo nang maayos. That's right, I'll just go see her — pero para ano? Pagdating ko roon, magtititigan kami? Then, I'll end up taking her clothes off again?

“Argh! This is bullshit,” I groaned.

Eh, ano? Pupuntahan ko siya at kakatukin para sa sobrang huli nang introduction? Hi, ako nga pala si Matthew Mondragon, puwede ba kitang pasukin? Gago! Utak ko eh, 'no, puro kalokohan ang laman.

“Makaalis na nga,” I said as I started my engine.

Pagdating ko sa company ay dumiretso ako sa office ko. May mga bumabati sa akin pero hindi ko pinapansin. Gusto ko man pero hindi ko talaga magawang ngumiti. 'Yung iba naman ay hindi ko na talaga napapansin dahil sa busy ako sa pag-iisip.

“Good day, Sir Matthew! Mr. Mondragon handed me all the papers you need to review for the team's new project. It is already settled in your desk,” my secretary Abegail said and I nodded.

Pagpasok ko ng office ay nakita ko agad ang napakaraming papeles na tinutukoy niya. Maybe, this is the best way to at least forget her alluring, sexy body, kahit ngayon lang. Itutuon ko muna ang sarili ko sa tambak kong trabaho. I tried doing it, my work, what's has to be done, but I just ended up seeing her face again. Ang ganda niya — Fuck! Focus, Matt! Focus! Oh, I'm screwed.

“Agh!”

Maya-maya ay tumunog ang linya ng telepono ko. My eyebrows instantly furrowed because at times like this, when I'm having this pile of paperwork, I don't wanna be disturbed. Unless.... I glance at my wrist watch and it's already a midday break. I reached for the phone and answer it.

“Sir Matthew, somebody's looking for you. Si Miss — Excuse me, ma'am! Don't go there! Sorry po, sir…,” sabi ni Abe sa kabilang linya ng telepono.

Agad naman akong kinabahan at hindi ko na naintindihan pa ang mga sumunod niyang sinabi. Who would it be? Is it her? Did I get her pregnant? Oh, I'm being ridiculous! Sandali, sino naman 'yung pinipigilan ni Abe? Natigil ang pag-iisip ko nang pumasok ang isang babae.

“Hi, honey!”

Agad siyang tumakbo palapit sa akin at umupo sa kandungan ko, “You missed me, don't you?”