“P’Arthit.. ေတာ္ေသးတာေပါ့..ကြ်န္ေတာ္ေနာက္ဆံုးျမင္လိုက္တာ အိပ္မက္မဟုတ္လုိ႕.။ကြ်န္ေတာ္ နဲ႕ဘာမွမဆိုင္ဘူး..ဘာမွမသိဘူးေနာ္ Oon..”
“ဘာေျပာလို႕လဲ..ငါ ယံုတယ္..။အဲ့ဒီမိန္းကေလးကိုလည္းႏွင္ထုတ္လုိက္ျပီးသား.”
“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ”
ထုိစကားကိုသာတဖြဖြဆုိလ်က္ Krist ကို သာ သူ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္ထားခဲ့သည္။ သူ႕ေက်ာကိုအသာပုတ္ကာ ႏွစ္သိမ့္ေပး ျပီးမွ လူခ်င္းခြာလိုက္သည္။
“မင္း ႏိုးလာတဲ့အထိ ေစာင့္ေနတာ.။ငါ ဗုိက္ဆာလွျပီ”
“ဟာ-ဟုတ္လား.ဘာစားခ်င္လဲေျပာ-”
“အျပင္မထြက္ေတာ့ဘူးေလ.။သူမ်ားေတြ ဟုိတယ္ခ အကုန္ခံထား၇တာတူတူ ဒီမွာပဲ ဟုိတယ္စာမွာစားရင္း အိပ္ရေအာင္”
Krist က မ်က္စပင့္ျပီးေျပာေတာ့ Singto မ်က္ႏွာရံႈ႕မဲ့သြားသည္။ေမြ႕ရာေပၚမွ လဲ လူးလဲထကာ-
“အျပင္မွာပဲစားရေအာင္.။ဒီမွာကြ်န္ေတာ္ တစ္မိနစ္ေလးမွမေနခ်င္ဘူး။ ဟုိမိန္းမ ရံုးေရာက္ရင္ရွာျပီး ေတြ႕လို႕က အေသပဲ”
“ဟားးး---ဟား-----Sing ရာ”
ရယ္ေမာေနပံုကုိ Singto သတိလက္လြတ္ေငးႀကည့္ေနမိသည္။ P’Arthit ဒီလုိရယ္တာျမင္ဖူးတာ ပထမဆံုး။
“သြားမယ္--အျပင္မွာပဲသြားစားႀကစို႕”
ႏွစ္ေယာက္သား လက္ခ်င္းခ်ိ္တ္လ်က္ အခန္းထဲမွ ထြက္လာသည္မွာ သာသာယာယာပင္ျဖစ္သည္။ ဟုိတယ္ႏွင့္သိပ္မေ၀းသည့္ စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ခုတြင္ ၀င္လုိက္ႀကသည္။ မွာထားသည္မ်ားေရာက္လာေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း Singto က ပုစြန္ပါသည့္ ဟင္းပြဲေတြကုိ သူ႕ဘက္ဆြဲယူသည္။
“ဟာ-ဘာလုပ္တာလဲ Sing ရ..။ငါႀကိဳက္တာကိုး.”
“ဘာကုိလဲ”
“ပုစြန္ဟင္းေလ--ေပး--ဒီဘက္ကုိ ဘာလုိ႕မင္းဘက္အကုန္ယူထားတာလဲ”
Singto ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္သြားရသည္။ ။P’Arthit က ပုစြန္ႏွင့္မတည့္။ သူမ်ား အမွတ္မွားမိလုိ႕လား..။ဒါလည္းမျဖစ္ႏိုင္ .။တူတူစားဖူးတာ တစ္ခါႏွစ္ခါမွမကတာ.။ျပီးေတာ့ သူ ကိုယ္တိုင္ေသခ်ာမွတ္ထားခဲ့ျခင္းပင္။
သူ ေတြးေနတုန္းမွာပင္ သူ႕ေရွ႕က P’Arthit ကေတာ့ ပုစြန္တို႕ကုိ ႏွစ္ျခိဳက္စြာ စားသံုးေနေလျပီ။
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းကိုစေ.......💓
Fanfiction#BOTH WITH ZAWGYI & UNICODE ဦးနှောက်က စေခိုင်းနိုင်တဲ့ အထဲမှာ ချစ်ခြင်း မပါတော့ ခက်သားလား ???
Part -25
Start from the beginning
