Chapter 19.

520 30 4
                                    

Then.

Chapter 19.

Habang nag lalakad papunta sa kanya para pabalikin siya sa akin kotse, siya naman ang pag mumura ko sa akin sarili. Kahit na sabihin ko sa akin sarili na hindi ko sinasadya na masaktan siya, nangyare pa rin. Kung tumahimik na lang ako at nag concentrate sa pagmamaneho habang ni ra-ratrat niya ako ng kanyang mga sentemiento di sana mauuwi sa pag wa-walk out niya.

"Nico!" Sigaw ko sa kanyang pangalan, munit nag dire-diretso lang siya tila ba walang narinig.

Dahil walang silbi ang pag sigaw ko sa kanyang pangalan tumakbo na lang ako papalapit sa kanya.

"Ano ba Richard?!" Pasigaw munit umiiyak niyang tanong sa akin ng hinawakan ko siya sa braso at pinaharap sa akin. "Leave me alone! Ayokong makipag talo sayo at baka kung ano pang masasakit na salita ang masabi mo sa akin." Aniya bago niya marahas agawin ang kanyang braso sa akin mga kamay.

I held her arms tight, na parang isang babasagin na baso. "I'm sorry." I blurted out. Masama niya anong tinignan na para bang isang malaking joke ang aking pag hingi ng paumanhin.

Tinignan ko siya sa mga Mata, hindi nag bago ang galit na tingin niya sa akin, her brown eyes ngayon ay kulay dugo na dahil sa kanyang pag iyak. Halos namamaga na rin ito. Lalo tuloy akong nasasaktan sa akin nakikita.

I sighed to ease the pain na akin nararamdaman. "Look I'm sorry, kung nasaktan ka sa sinabi ko." Seryoso kong sabi sa kanya. "Sorry kung sa tingin mo na bastos kita o yung Gab na yun. But belive me ang tanging intensyon ko lang kanina kaya kita binawi sa kanya ay para protektahan ka sa kanya." Unting unting lumalambot ang mga tingin niya sa akin. "I know hindi ka ganun babae, your just to friendly and accommodated to him, pero para sa kanya iba ang meaning nun. You let him touch you, sayo wala lang yun sa kanya flirting na ang ibih sabihin nun, that you allowed him na umakyat sa ibang level." Dagdag ko pa, nakita ko ang biglaan pag yuko niya tila ba napag tanto ang akin sinabi. "I don't know if you're dense or innocent para hindi mapansin ang mahahalay niyang mga tingin sayo." Bahagya siyang nag angat ng tingin sa akin. "Nico, kung ibang lalaki ako na walang pakielam sayo hahayaan lang kita sa kanya, kahit anong gawin niyo o niya sayo hindi ako makikielam, dahil buhay niyo yan. Kung iisipin ko lang na galit ako sayo o hindi kita gusto dahil sa ugali mo, hahayaan kita sa kanya. Pero hindi. Hindi ako pinalaki ni Daddy ng ganun, he tough me to be gentleman at galangin ang mga babae. You're my friends kahit ayaw natin sa isa't isa. Kahit minsan annoying ka lalo na kapag nag tatalak ka, kaibigan pa rin ang turing ko sayo." Umawang ang kanyang bibig tila ba may sasabihin munit agad naman itong sumarado, kapansin pansin din ang pamumula ng kanyang mukha. "Isa pa kapag pinabayaan kita sa mokong na yun, hindi lang kay Daddy ako makakatikim ng sermon kundi sa tatlo kong kaibigan." Seryoso munit may halong biro ko na sabi sa kanya.

Biglang lumitaw ang ngiti sa kanyang labi dahil sa akin sinabi sa kanya. "Buti alam mo." Bulong niya sapat na para marinig ko.

Seryoso siyang tumingin sa akin. "Sorry kung nag over react ako." Aniya. "Thank you for protecting me kahit Annoying ako."May diin niyang sabi habang nakataas ang kilay. "kahit para tayong aso't pusa, hindi ka pa rin nag dalawang isip na gawin yun." Ngumiti siya sa akin.

Umangat ang gilid ng akin labi, dala ng gulat at tuwa dahil sa kanyang sinabi. "Marunong ka pa lang magpasalamat at mag sorry." Natatawa kong pang aasar sa kanya.

Kung may itataas pa ang kanyang kilay, malamang mas mataas na'to sa Mt. Everest.

"Ngayon lang to, kaya namnamin mo." Mataray munit may ngiti sa kanyang labing sabi, bago niya hinigit ang kanyang braso sa akin at nag lakad papunta sa akin kotse.

Sa sandaling yun bigla akong na statwa sa kanyang ginawa, how cute she is the way she said it. Sa ibang Tao, maairita ka kapag may nakita kang mataray na babae, but for she's more attracted when she's annoyed or angry.

"Tatayo kana lang ba Jan?"  Napalingon ako bigla sa akin likuran ng narinig ko ang kanyang boses. "Tara na, bago tayo umuwi pakainin mo muna ako, hindi pa ako kumakain gawa ng kinaladkad mo na ako pauwi." She demanded. Muli niya akong tinalikuran para pumasok sa passenger seat.

My heart explode like a bomb, sa sobrang lakas ng pag sabog nito, umabot na sa akin tenga ang kalabog nito. Ang bomba na nagpagising sa mga insekto sa akin tyan na ngayon ay parang di mapakali.

Sandali pa akong tumayo doon, at pinanuod siya sa loob ng kotse na ayusin ang kanyang sarili, kung paano niya hawiin ang kanyang buhok, how she wiped her tears. Parang nag slow motion ang mga kanyang ginagawa, para tuloy akong manunuod ng commercial ng isang shampoo dahil sakin nakikita.

Napaigtad ako bahagya ng bigla siyang bumusina sa akin. She arched her brow na parang naiinip na kakahintay sa akin.

I'm Doom!

Nag lakad ako papunta sa akin kotse na hindi ko maalis ang mga Mata sa kanya. Katulad ko sinundan niya din ako ng tingin. She give me a puzzle look, tila ba isa akong rubics cube. Agad akong nag iwas ng tingin dahil ayokong mabasa niya ang akin nararamdaman at sa kadahilanan din na sobrang sakit ng akin dibdib dahil sa pagkalabog nito, nakakabingi din sa tenga ang pag kalabog nito.

Tahimik kaming dalawa habang binabaybay ang kalsada. Nabasag lang ang katahimikam namin dalawa ng biglang nag wala ang kanyang tyan, na pinahihiwatig na gutom na siya.

Hindi ko alam kung tatawa ako o mamangha sa kanya.

Nahihiya niya akong nilingon habang nakahawak sa tyan. "Galit na yung mga talaga ko sa tyan." She pouted.

Hold yourself Richard kung ayaw niyong ma ospital. Dahil para na naman akong na engkanto sa kanyang reaksyon.

"Cute." Mahina kong bulong.

"Huh?" Mula sa gilid ng akin Mata, nakita ko ang naguguluhan niyang tanong. "Anong sinab... " hindi niya natapos ang kanyang sasabihin dahil bigla kong na ipreno ang akin kotse dahil sa biglang pag hawak niya sa akin braso na nag dala ng libo libong elekrisidad sa akin katawan.

"Richard!" Galit na sigaw ni Nico sa akin. "Ano bang nangyayare sayo? May problema ba ang sasakyan?" Sunod sunod niyang tanong.

Para akong dumaan sa electric shock, gulat at masakit ang dibdib dahil sa kalampag ng akin puso.

"Hoy! Ano bang nangyayare sayo? Gutom ka ba o gusto mong mag banyo kaya ka biglang huminto?" Tumingin ako sa kanya. I'm still in shock sa kanyang pag hawak sa akin, pakiramdam ko dumadaloy pa rin ang kuryete sa akin mga ugat. Hindi pa nakatulong ang pag tingin ko sa kanya. Bumalatay ang pagkalito at pag aalala sa kanyang mukha, sumisibol din ang ngiti sa kanyang kulay rosas na labi.

I can help to imagine kissing her sexy red lios right now. I can help to imagine, holding her hands while kissing her lucious lips. And I can help to imagine to be addicted to those lips.

Memories of Us.Where stories live. Discover now