Chapter 2.

1.4K 51 3
                                    

        NOW.

Chapter 2.

"Bro, mauna na ako sa inyo." Paalam ko sa akin mga kaibigan.

Tumigil si Cole sa kanyang ginagawa sa computer at tinignan ako. "Oh, hindi kana sasama sa Company Dinner?" Gulat niyang tanong.

Umayos ako ng pag kakatayo sa gilid ng kanyang mesa. At umiling.
"Hindi Pare, nangako kasi ako kay Misis na maaga ako uuwi." Sagot ko s kanya.

Nakakaloko siyang ngumiti.
"Kaya ayaw ko pang mag asawa eh, hindi ko na magagawa yung gusto ko." Pabiro niyang sabi sa akin.

"Paano ka mag aasawa, eh. Wala ngang tumatagal na babae sayo." Biro naman sa kanya ni Leo. "Hayaan mo na si Alden. Kailagan niyang umuwi para makabuo na kagad sila ng baby." Sabay baling naman niya sa akin.

"Mga siraulo." I hissed while laughing.

Mag isang taon na akong kasal. After being together for almost two years I decided to proposed to her. At wala naman akong pinag sisihan dun. Since the day I met her, I know she the one. Okay not the day I met her, siguro habang tumatagal na nakikilala ko siya nuon alam ko na sa sarili ko na para siya sa akin.

Mag kakasama kami sa trabaho ng akin mga kaibigan. Ayaw namin mahiwalay sa isat isa. Minsan nga inaasar kaming apat ng akin asawa na bromance daw.

Lumapit sa akin si Stephen at tinapik ako sa balikat. "May kaagaw na talaga kami sayo." Iling iling nitong sabi.

Lalo tuloy napuno ng pang aasar ang Department namin.

When destiny gave to me my love of my life, lalo ako nawalan ng oras sa kanila. Bukod kasi nag seryoso ako sa pag aaral noon tumuntong ako ng Junior year sa kolehiyo, nag karuon p ako ng seryosong relasyon. Minsan nga dumating ang time na nagkakatampuhan na kaming mag babarkada, dahil nga sa wala akong time sa kanila.

Dahil malapit lang sa bahay sa kompanya kung saan ako nag tra-trabaho bilang operation manager,  mabilis lang ako nakauwi ng bahay.

Since I get married I'm always excited to go home with my wife. Ang bahay kong tahimik noon at empty ngayon ay nag karuon na ng kulay. My house is now home since she came to my life.

Going home with my wife is my stress reliever sa mag hanapon trabaho. Sa tuwing dumarating ako ng bahay nakahanda na ang hapunan namin, she always cooked for me.

Damn! May wife is the best cook in the world. Kaya nga nanaba ako. Kahit regular ako kung mag work out,  wala pa rin epekto dahil sa sarap amg luto ng akin asawa.

I parked my car to are garage. Nang napatay ko na ang makina ng akin sasakyan agad kong tinangal ang akin seat. I get the flower sitting in the front seat at mabilis lumabas.

Habang naglalakad papasok sa bahay, para akong tanga na nakangiti. I can contain myself from smiling kapag naalala ko ang panahon na ninilagawan ko pa siya. Hindi naging madali yun. But it's all worth it.

"Baby." Tawag ko sa akin asawa. Pag kabukas bukas ko pa lang ng pinto. "I'm home." Dagdag ko.

I went inside are house. Mag lalakad na Sana ako papuntang kitchen ng isang yakap mula sa likod ang pumigil sa akin.

Her warm hand touch my stomach. And it's send fire to my vain. Hindi ko tuloy maiwasan mapangiti.

"Hi Sweetheart." May halong lambing niyang sabi.

Ang kanyang mainit na kamay ay marahan na nag lalakay sa akin tyan patungo sa akin dibdib. She touch me sensualy. I smirked because the way she act tonight.

Memories of Us.Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ