Elif Gibi Dik

13- Yumruk.

Yeni bölümle karşınızdayım.Umarım beğenirsiniz. ^^

Bölüm parçasını dinleyin,ben dinleyince fazlaca etkileniyorum çünkü.Lütfen yorumlarınızı benden esirgemeyin.Düşünceler önemli. :) Allah'a emanet olun. ^^

"Abi,Elif'i gerçekten seviyor musun?"

Yüsra'yla böyle bir şeyi konuşmayı pek istemiyordum aslında.Ama sorduğu soru beynimin içinde fethe çıkmıştı.Sorgulamak bile istemiyorum ki,seviyorum.

Kalbimin her köşesine ismini kazımışcasına,gözleri benim yeni  dünyam olmuşcasına.Benim olmadığı halde kaybetmekten korkarcasına seviyorum.Cümlelerini seviyorum,hayallerini seviyorum,sesini seviyorum,gülüşünü seviyorum;gülüşünün bendeki etkisini seviyorum.Hatta gülüşünde yeni bir yuva kuruyorum.

"Abi?"

"Seviyorum,gerçekten." Dedim gülümseyerek.

"Bende onun seni sevip sevmediğini öğreneyim mi?"

Sesindeki muzip ton,gözlerine de yansımıştı.Ama ben bu dediğine asla izin vermezdim.

"Ne güzel saçmalıyorsun öyle.Sakın Yüsra."

Son cümlemi bastırarak söylediğimde sesini çıkartmadı.Bende konuyu daha fazla uzatmadım.

* * *

İki Gün Sonra

Bugün hocaların grevinin olması sabah derslerinin hepsinin boş olmasının gerekçesiydi.Bu durum,son sınıf öğrencilerinin test çözmesi anlamına geliyordu ama biz kantinde oturmuş keyif yapıyorduk.Çoğu kişi eve gitmişti bile.Ama biz oturuyorduk;Ahmet,ben ve Selim.Evet Selim.

Selim'i üç gündür tanıyorduk,ki zaten bir haftalığına buradaydı.Ama iyi çocuğa benziyordu,muhabbeti güzeldi.

Erkek öğrencilerin çoğunluğunda olduğu gibi bizde kahvaltı yapmamıştık ve şimdi kantinde çayla simit yiyorduk.Ahmet ve Selim derin bir muhabbetteydi.Ben ise telefonumla uğraşıyordum.

Kafamı kaldırdığımda iki masa ilerimizde oturan Elif ve Hira,kafalarını test kitaplarından kaldırmıyorlardı.Elif'i görünce ne zamandır Elif'in twitter profiline bakmadığımı fark ettim.Kafamı tekrar telefona çevirip yavaş internete rağmen profiline girdim.Son twetine baktığımda Elif'in az önce bende yarattığı etkinin yerinde yeller esmişti.

"Eğer beynimde öldürdüğüm birinin kalbimde hala yaşadığını fark ettiysem ne yapmalıyım?"

Sorusuna karşı başlayan sohbete gözüm çarptı.

"Katil ol. J"

"Bir kere elimi kana buladım,bir daha mı bulasam? J"

"Yıkarsın,geçer. J"

Kim olduğunu bilmediğim biriyle konuşmuştu ama beynimde bir şeyler yerlerini buluyor gibiydi.

Selim'in ilk geldiği gün Hira'nın Elif'e söylediği cümleyi beynimin gerilerine itmeme rağmen hafızam şu anda öne çıkarmıştı."Galiba duaların kabul oldu Elif."Hiç istemediğim düşünceler şimşek gibi beynime inerken kafamı kaldırıp Selim'e baktım.Elif'in deftere yazdıkları belki de Selim'eydi.

Selim'in yüzünde kilitlenen gözlerimi fark eden Ahmet elini yüzümün önünde sallayarak dikkatimi ona çekti.

"Hayırdır?"

Telefonu ona doğru uzattığımda,Selim de kafasını bana çevirmişti."Ne oldu?" der gibi baktığında bende bakışlarımla bir şey olmadığını anlatmaya çalışmıştım.