"จีมินป่าวให้เขาอยู่ เขาอยู่ของเขาเอง"
"แล้วทำไมล่ะจีมิน...พี่ไม่เคยแทนที่ของเขาคนนั้นได้เลยใช่มั้ย"
น้ำเสียงที่เริ่มสั่นคลอแววตาที่เริ่มแดงกร่ำขึ้นบ่งบอกว่าแทฮยองรู้สึกยังไง จีมินรู้สึกผิดที่ทำให้อีกคนถลำลึกลงมาจนยากจะตัดใจได้ เธอรู้ เธอรู้ดีว่าแทฮยองรักเธอแต่ใจของเธอมันดันบอกว่าไม่ใช่คนนี้ที่ใจต้องการ
"จีมิน...จีมินขอโทษ"
น้ำเสียงอันแผ่วเบาแต่มันกลับตอกย้ำความเจ็บปวดของแทฮยองได้ดี ที่จีมินพูดแบบนั้นเขาก็พอจะรู้เเล้วหละว่าเขาคงไม่มีวันแทนที่เขาคนนั้นได้เลยจริงๆ
"พี่คงแพ้เเล้วสินะ...จีมินมีเขาทั้งใจคงไม่เหลือพื้นที่ให้พี่เข้าไปนั่งในใจได้เเล้วใช่มั้ย"
"พี่แท..."
"พี่เข้าใจ พี่ไม่สามารถบังคับหัวใจใครได้ และพี่ก็บังคับหัวใจตัวเองไม่ได้เหมือนกัน"
แทฮยองลุกขึ้นพร้อมจะเดินออกไปเพราะถ้าขืนอยู่ต่อจีมินคงได้เห็นน้ำตาลูกผู้ชายของเขาเป็นเเน่ แต่ด้วยเเรงกอดรัดจากด้านหลังก็พอทำให้เขายอมหยุดเดินไปเสียดื้อๆ
"พี่แทแต่เรายังเป็นพี่น้องกันได้นะ จีมินรักพี่เหมือนพี่ชายแท้ๆคนหนึ่ง พี่เป็นพี่ชายที่ดีที่สุดของจีมิน จีมินไม่อยากให้พี่แทเป็นแบบนี้จีมินยังสามารถเป็นน้องชายพี่ได้นะ"
"แต่พี่ไม่อยากให้เราเป็นน้องชาย...และพี่ก็ไม่อยากเป็นพี่ชายจีมินด้วย"
"พี่แท...''
"ปล่อยพี่ไปสักพัก...พี่ขอเวลาทำใจแล้วถ้าพี่พร้อมเมื่อไร พี่จะกลับมาเป็นพี่ชายที่แสนดีของจีมินเอง"
จบคำพูดแทฮยองแกะมือของจีมินที่กอดรัดเอวสอบของเขาออกพร้อมกับเดินออกไปด้วยหัวใจที่แสนเจ็บปวด
@ย้อนกลับมาปัจจุบัน
"เฮ้อ~~"
ร่างบางถอนหายใจออกมาครู่หนึ่ง ช่วงนี้มีแต่เรื่องให้เธอไม่สบายใจทั้งความรู้สึกที่มากกว่าพี่ชายของแทฮยองกับความโลเลของตัวเองที่มีต่อจองกุก
YOU ARE READING
[รีไรท์]-END-[KOOKMIN ]-(มาเฟียกุกมิน)#JKแก้แค้น
Fanfiction"พี่มึงทำอะไรไว้มึงต้องชดใช้กรรมแทนพี่ชายมึง ปาร์คจีมิน" .....JUNGKOOK "ฉันไม่รู้เรื่องอะไรด้วย..ฮึก..ทำไม่ต้องทำกับฉันแบบนี้..ฮึกฮืออ" .....JIMIN
มาเฟียกุกมิน 18 (END)(รีไรท์)
Start from the beginning