[รีไรท์]-END-[KOOKMIN ]-(มาเฟียกุกมิน)#JKแก้แค้น

intro (รีไรท์)

ปัง! ปัง! ปัง!

"ปาร์คจีมินออกมาเดี๋ยวนี้นะ!!"

"......"

"อย่าให้กูต้องโมโหนะจีมิน มึงก็รู้ถ้ากูโมโหมึงจะโดนอะไร!...."

ปัง!ปัง!ปัง!

"กูบอกให้ออกมาไง!!!"

"......"เงียบ

"ไม่ออกมาใช่ไหม ได้!!...ถ้ากูจับตัวมึงได้เมื่อไรเราได้เจอดีกันแน่..."

"เฮ้ออ~~..."

เสียงถอนหายใจแรงๆของร่างบางที่อยู่ในห้องนอนนั้น บ่งบอกถึงความโล่งอกเมื่อเสียงที่เคาะประตู(แลดูเหมือนการพังเสียงมากกว่าการเคาะ)นั้นได้เงียบสนิทไปพร้อมกับเสียงทุ้มๆที่ตะโกนเรียกเขาซะจนดังลั่นบ้าน....สงสัยคงจะโกรธมากสินะถึงได้ทำขนาดนั้น ต่อให้ตายยังไงจีมินก็ไม่มีวันเปิดหรอก ขืนเปิดออกไปไม่รู้ว่าจะพบเจอกับพายุอะไรบ้าง แค่นี้เขาก็ไม่รู้จะรองรับอารมณ์ของปีศาจร้ายนั้นได้ยังไง

ตัวจีมินเองไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าทำไมเขาต้องมาอยู่ที่นี้ อยู่กับคนใจร้าย ไม่มีหัวใจ เอาแต่ทำร้ายใจกันไม่เว้นแต่ล่ะวัน จีมินต้องเจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจที่โดนคนเจ้าคิดเจ้าแค้นอย่างจองกุกนั้นทำร้าย แค่เพียงเขาเป็นน้องของศัตรูถึงกับจะฆ่าเขาให้ตายทั้งเป็นเลยหรือยังไง เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพี่ชายตนไปทำอะไรให้ถึงได้แค้นปานตายขนาดนี้ สุดท้ายความผิดทั้งหมดทั้งมวลถูกถ่ายทอดลงที่ตัวจีมินทั้งหมด...ทำไมกันเขาไม่ได้เป็นคนทำแต่ทำไมเขาต้องคอยมารองรับบทลงโทษอันหยาบกร้างแบบนั้นด้วย คิดแล้วน้ำตาเจ้ากรรมดันไหลออกมาเปื้อนแก้มที่ขึ้นสีแดงตามธรรมชาติอย่างไม่หยุดหย่อน พยายามแล้วไม่ให้มันไหลแต่ทำไงได้ ในเมื่อความรู้สึกน้อยใจเสียใจมันพรั่งพรูนในอกเขาจนเต็มไปหมด มันอึดอัดซะจนต้องละบายออกมาทางน้ำตาแทน

กึก!กึก!แกร็ก!

แต่ก็เสียใจได้ไม่นานนัก เมื่อประตูห้องนอนถูกไขออกด้วยกุญแจสำรองลูกนั้น