[รีไรท์]-END-[KOOKMIN ]-(มาเฟียกุกมิน)#JKแก้แค้น

มาเฟียกุกมิน 7(รีไรท์)

เช้าวันใหม่

ร่างบางที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงใหญ่ภายในห้องนอน ตั้งแต่เมื่อคืนที่โดนลงโทษไปอย่างหนัก จองกุกก็จัดการอุ้มร่างบางที่สลบไปตั้งแต่ยกแรกขึ้นมาไว้บนห้อง

"อ๊ะ!"

เสียงหวานที่เปล่งออกมานั้นส่งผลให้ร่างสูงที่ยืนสูบบุหรี่อยู่ริมหน้าต่างนั้นหันมามองอย่างสนใจ

จีมินที่เริ่มรู้สึกตัวจากการสลบไปหลายชั่วโมงนั้น สิ่งแรกที่เธอรับรู้ได้คือความเจ็บที่บั้นท้ายจึงเผลอร้องเสียงหลงออกมา พร้อมกับกลิ่นบุหรี่ที่จีมินเกลียดที่สุดนั้นลอยมาติดจมูกเล็กจนกลิ่นมันคละคลุ้งไปทั่วห้อง

"ตื่นแล้วหรือไง กูนึกว่ามึงจะตายไปแล้วเสียอีก"

ร่างสูงที่เห็นร่างบางพยายามยันตัวขึ้นนั่งนั้นก็ไม่วายพูดเสียดสีจิตใจออกไป

"คนอย่างฉันไม่มีวันตายง่ายๆหรอก ไม่ต้องห่วงว่าฉันจะตายก่อน ยังไงฉันก็อยู่ให้นายแก้แค้นฉันอยู่ดี"

จีมินเองก็ไม่วายตอบกลับไปอย่างอวดดีเช่นกัน

"หึ ปากดีไม่เลิกจริงๆเลยนะคุณปาร์คจีมิน"

"ก็รู้นิจะพูดทำไม"

จีมินพยายามพูดตอบโต้กับจองกุกไม่ให้เขาจับทางได้ว่าตนนั้นก็ยังคงเกรงกลัวจองกุกแค่ไหน ร่างบางย่อนขาลงจากเตียงพร้อมกับรวบผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างที่เปือยเปล่าของตนเองลงจากเตียง

"โอ้ยย!"

หมับ!

แต่กระนั้นด้วยความที่ร่างกายนั้นมันเจ็บแทบจะเดินไม่ไหวร่างทั้งร่างจึงล้มลงไปกับพื้น แต่ก่อนที่ร่างบางจะล้มลงนั้นจู่ๆก็มีอ้อมแขนแกร่งของบุคคลที่สังเกตุทุกกิริยาของจีมินรับตัวเธอไว้ได้ทัน

"ปล่อย!"

"อวดเก่งไม่เลิกจริงๆนะ แบบนี้มันน่านัก"

จองกุกกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้นพร้อมกับยืดหน้าเข้าไปใกล้ร่างเล็กที่ดีดดิ้นอยู่ในอ้อมแขน