Blue Boy 블루 'TodoDeku, ✓

[11]

Todoroki yavaşça İzuku'yu tekerlekli sandalyesine oturtmuş, dikkatlice dışarı çıkartmıştı. Yeşil saçlı oğlanın haftada 1 defa dışarıya çıkmak için izni vardı ama ne yazıkki kimsesi olmadığından dışarıya hiç çıkamamıştı. Todoroki geldikten sonra her şey daha güzel olmuştu onun için.

Yeşilliklerle kaplı sokaklarda ilerliyorlardı yavaşça. Uzun zamandır bu manzarayı görmek isteyen İzuku'nun gözleri dolmuştu. Bir kez daha Todoroki'nin onun ile birlikte olmasından memnundu.

Yine de hâlâ ona yük oluyor gibi hissediyordu.

"Teşekkür ederim."

"Ne için?"

"Benim ile beraber olduğun için..."

Yeşil saçlı oğlan, gözlerinde biriken yaşları bıraktığında Todoroki telaş yapmıştı. Onun neden birden bire ağladığını çözmeye çalışırken İzuku kıkırdamaya başladı.

"Şu mavi gökyüzünü görüyor musun?"

Todoroki onu başı ile onayladı. Neden bunu söylediğini bilmiyordu ama yine de gökyüzünün manzarası nefes kesiciydi. Gözlerini gökyüzünden hiç ayırmayan İzuku sözlerine devam etti.

"Bir gün onun kadar mavi olacağım."

"Bu da ne demek?"

"Yani... Gökyüzüne çıkacağım."

"Artık saçmalamayı kes!"

Todoroki'nin ser sesini duyan İzuku şaşırmıştı. Bakışlarını gökten indirip melez oğlana kitlediği sırada Todoroki ona sıkıca sarılmıştı.

"Sen benim yanımdan başka hiçbir yere gidemezsin! Seni seviyorum..."

İzuku gülümsedi.

"Ben de seni seviyorum... Ama gideceğim."

Finale yakınız.

Bu kitap bittikten sonra fantasy au TodoDeku ya da vampire au TodoDeku yazacağım. Hâlâ karar veremedim.

Her neyse... Sonuçta yazacağım!

Ve KiriBaku kurguma bir şans verir misiniz acaba?