Blue Boy 블루 'TodoDeku, ✓

[5]

MidoKu:

Hey Todoroki-Kun.
Erken çıktım, özür dilerim. Küçük bir işim vardı.

TodoArts:

Sorun değil.
Sorun değilse... Ne işin vardı söyleyebilir misin?
Tabii eğer istersen.

MidoKu:

Annem yanıma taşınıyor da ona yardım ettim.
Pek önemli değil yani endişelenme.
Şimdi ne yapıyorsun, resim mi çiziyorsun?

TodoArts:

Beni tanıyorsun.
Seni çiziyordum aslında...

MidoKu:

Yaa... Beni utandırıyorsun.
Beni çizmeyi bırakmalısın.

TodoArts:

Hey, önceki çizimim sana benziyor muydu?

MidoKu:

Evet, aşırı benziyordu.
Bir an "Beni izliyor musun?" diye endişelendim.
Ama böyle bir şey asla olamaz.
Annem bile bana benzediğini söyledi.

TodoArts:

Yok canım, seni izlemiyorum.
Sana benzemesine sevindim.
Tüm odamı senin çizimlerin dolduruyor şu an.
Duvarlarım, çalışma masam... her yerde sen varsın.

MidoKu:

Bunu garipsemeli miyim?

TodoArts:

Hayır!
Sadece sen bana ailem varmış gibi hissettiriyorsun.
Bu da seni benim için biraz değerli yapıyor.
İstersen çizimlerimi yakabilir ya da dışarıya atabilirim... Çok rahatsız oluyorsan?

MidoKu:

Hayır, sorun yok. Sonuçta onlara emek harcamışsın.
Ve senin için özel biri olmak beni gerçekten mutlu etti!
Hayranı olduğum kişi ile konuşmak bir yana... Onun için özel biri olmak kalbimi ısıtıyor.

TodoArts:

Mutlu olduğun zaman ben de mutlu oluyorum.

MidoKu:

O zaman ben de her zaman mutlu olurum!
Benimle bugüne kadar konuştuğun için çok teşekkürler Todoroki-Kun.
Belki de sen benimle olmasaydın canıma kıymış olurdum.

TodoArts:

Bu da ne demek şimdi?
Kendini öldürmeyi düşünmüyorsun değil mi?
Beni korkutma lütfen...

MidoKu:

Bu geçmişte kaldı, korkmana gerek yok yani.
Şimdi çıkmam gerekiyor.
İyi geceler, tatlı rüyalar Todoroki-Kun! ~♡

TodoArts:

Sana da tatlı rüyalar Midoriya.
Kendine dikkat et