Blue Boy 블루 'TodoDeku, ✓

[8]

Melez oğlan köye vardığında temiz havayı içine çekti. Ferah ve temiz hava her yere yayılmış, şehirden uzak olduğunu en iyi şekilde hissettiriyordu Todoroki'ye. Yavaş adımlarla merdivenlerden inmeye başladı melez oğlan.

Herkes güler yüzlü, yardım sever gözüküyordu. İzuku'nun geldiği yer onun tam anlamıyla kişiliğini en iyi şekilde yansıtıyordu. Sonra Todoroki'nin aklına bir fikir gelmişti. Yolda yürüyen yaşlı bir kadını durdurup özür diledikten sonra gülümsedi büyükçe.

"Bana bir evi tarif edebilir misiniz?"

"Tabii genç oğlan... Neresi?"

Todoroki elinde bulunan kağıdı uzatıp kısık bir sesle adresi kadına okudu. Kadın adresi duyduğunda biraz garipsemiş ama yine de yolu tarif etmişti. Todoroki teşekkür ederek tarif edilen yolu yürümeye başladı.

Kısa bir süre içinde İzuku'nun evini bulmuştu. İçerisi diğer evlere göre daha sessiz ve soğuktu. Todoroki özür diliyerek içeride bulunan birine seslendi.

"Midoriya İzuku burada mı acaba?"

"Evet, neden sordunuz?"

"Onun bir arkadaşıyım da... Ulaşamayınca merak ettim."

"Onu görmek mi istiyorsun?"

"Evet, mümkünse lütfen."

Adam elinde bulunan süpürgeyi bir kenara koyup Todoroki'ye merdivenleri gösterdi. Yukarıya çıkmasını istiyor gibiydi. Todoroki ayakkabılarını çıkartarak yavaşça merdivenlerden yukarıya adam ile beraber çıkmaya başladı.

Yeşil ve büyük bir kapının önünde durdular. Adam yavaşça gözünü silip gülümsedi.

"Lütfen içeriye girdiğinde garip karşılama... Olur mu?"

"N-Neden?"

Adam çoktan oradan uzaklaşmıştı. Todoroki sertçe yutkunup kapının koluna asıldı yavaşça... Gördüğü manzara kalbini burkmuştu.